گروه سیاسی/    هیچ چیز مانند جنگ نمی‌تواند ملتی را متحد کند. این درسی است که هم تاریخ داده  است و هم تاریخ‌نویسان بر آن تأکید کرده‌اند. این تجربه تاریخی، حدود 40 سال پیش و پس از حمله رژیم بعث صدام به کشورمان هم اتفاق افتاد. 
امروز هم تجاوز دشمن دیگری به سرزمین ما همین اتحاد را میان اقشار و گروه‌های مختلف مردم ایجاد کرده است. دیروز با گذشت 3 روز از آغاز تجاوز رژیم صهیونیستی و پاسخ نیروهای مسلح کشورمان به این تجاوزها، چهره‌های ارشد سیاسی، علمی و دانشگاهی با گرایش‌های مختلف، یکصدا بر وحدت، همدلی و انسجام تأکید کرده‌اند. آنان بر این حقیقت تصریح کرده‌اند که جنگ امروز، جنگ بر سر ایران است و باید با تمام توان از همه آنچه این سرزمین تاریخی از تاریخ خود به ما داده یا آموخته است، استفاده کنیم. آنان معتقدند جنگی که امروز بر ما تحمیل شد، جنگی علیه تمامیت سرزمینی ما، مردم ما، فرهنگ ما و علیه همه آن چیزی است که کشور ایران را ساخته است.  آنان، به رغم تفاوت گرایش‌های سیاسی و سلیقه‌های اجتماعی، آن سخن معروف که گفته می‌شود از قائم مقام فراهانی است را یادآوری کرده‌اند که: «باید از ایران دفاع کرد، چه با نام، چه با ننگ.»

پاسخ به تجاوز حق ایران است

بهزاد نبوی
رئیس سابق جبهه اصلاحات

درباره تجاوز رژیم صهیونیستی به مراکز نظامی، هسته‌ای و غیرنظامی ایران و پاسخ نیروهای مسلح، دیدگاه بهزاد نبوی رئیس سابق جبهه اصلاحات را جویا شدیم.  بهزاد نبوی که اکنون در خارج از ایران به سر می‌برد و به خاطر لغو پروازها نتوانسته است به کشور بازگردد، در پاسخی کوتاه به «ایران» گفت: «من تجاوز خلاف قواعد و اصول بین‌المللی رژیم اسرائیل به مراکز مختلف در کشور‌مان را محکوم می‌کنم و به خانواده‌های محترمی که عزیزانشان را در این تجاوزها از دست داده‌اند، تسلیت می‌گویم. 
از پاسخ نیروهای مسلح کشورمان به تجاوزهای رژیم اسرائیل حمایت می‌کنم و این پاسخ‌ها را حق قانونی کشور می‌دانم. 
درعین حال، مدیریت این صحنه همزمان با اقدامات دفاعی و نظامی نیازمند تحرک دیپلماتیک است و مسئولان کشور نباید از ظرفیت دیپلماسی در کنار توانمندی‌های دفاعی غفلت کنند. 
اگر چه مذاکرات میان ایران و آمریکا در شرایط فعلی برگزار نشده است، اما کنار گذاشتن قطعی این مذاکرات را به صلاح نمی‌دانم و فکر می‌کنم مذاکرات میان ایران و آمریکا را باید در چارچوب مصالح و منافع کشور از سر گرفت.»

باید اراده ایران را به اسرائیل نشان داد

غلامرضا مصباحی مقدم
سخنگوی جامعه روحانیت مبارز 

پس از حملات تجاوزات سبعانه رژیم صهیونیستی، مردم ایران یک صدا، فریاد انتقام از این رژیم جنایتکار و متجاوز را سر می‌دهند. ما شاهد بودیم که چگونه عملیات غرورآفرین «صادق 3» توانست ضربه قوی و کوبنده‌ای بر مواضع حساس رژیم جنایتکار اسرائیل وارد کند. این عملیات نه تنها پاسخی قاطع به تجاوزات، بلکه نشانه‌ای از قدرت و اراده ما در دفاع از منافع و امنیت ملی‌مان محسوب می‌شود. اما این عملیات که بیانگر اراده ما در دفاع از کشور و دفع تجاوز بود، بار دیگر با قدرت بیشتری نشان داده شود. انتظار به حق مردم قهرمان و همیشه در صحنه ما این است که اقدامات ما به گونه‌ای باشد که رژیم غاصب صهیونیستی دیگر هرگز جرأت تکرار چنین حماقت‌هایی را در سر نپروراند. باید تدابیری اتخاذ شود تا بازدارندگی ما در مقابل دشمنان به حداکثر خود برسد و دشمن بداند که هرگونه حرکت خصمانه، با پاسخی کوبنده‌تر و ویرانگرتر مواجه خواهد شد. اما یک چالش داخلی نیز وجود دارد که به همان اندازه نیازمند توجه و هوشیاری است. مشکل حضور و فعالیت جاسوسان رژیم صهیونیستی در داخل مرزهای ماست. ملت هوشیار ما باید مراقب باشند و چنین مواردی را به نیروهای اطلاعاتی کشور گزارش و منتقل کنند. در عین حال وحدت امروز کشور ما، وحدت میان صفوف ملت و میان گروه‌های مختلف سیاسی، درس بزرگی به دشمن صهیونیستی و حامیان آن داد. این درس این بود که هنگام مواجهه با دشمن، همه ما ید واحده و صفی یکپارچه منسجم هستیم.

باید بر مشترکات ملی تأکید شود

داوود منظور
رئیس سازمان برنامه در 
دولت سیزدهم

تجاوزات اخیر رژیم صهیونیستی علیه خاک کشورمان، بار دیگر ماهیت تجاوزکارانه این رژیم را آشکار کرد. این تجاوزات خصمانه، پیامی صریح به ملت ایران فرستاد. آن پیام این بود که امنیت ملی ما، همواره در معرض تهدید کسانی است که استقلال و اقتدار ایران را برنمی‌تابند. در چنین شرایطی مهم‌ترین نیاز کشور هم‌صدایی ملی است؛ هم‌صدایی‌ای که فراتر از خطوط سیاسی، جناحی و سلیقه‌ای، باید حول محور «حفظ تمامیت ارضی»، «تقویت اقتدار دفاعی» و «دفاع از امنیت ملی» شکل بگیرد. مهم‌ترین رسالت جامعه مدنی در چنین موقعیت‌هایی، ایفای نقش تاریخی خود در ایجاد انسجام اجتماعی، بازسازی اعتماد ملی و تقویت سرمایه اجتماعی نظام است. اکنون، زمان آن نیست که اختلافات داخلی برجسته شود؛ بلکه باید بر مشترکات ملی تأکید شود. هر صدای تردید، سکوت یا تفرقه، خوراک تبلیغاتی دشمن و ضربه‌ای به وحدت ملی است. بی‌تردید پاسخ نظامی نیروهای مقتدر مسلح کشورمان به شیوه‌ها و در مکان‌های مناسب داده شده و داده خواهد شد، اما نباید از جنگ روانی و رسانه‌ای دشمن غفلت کرد. در این جنگ ترکیبی، هم‌افزایی جبهه فرهنگی و رسانه‌ای با جبهه پدافندی و آفندی اجتناب‌ناپذیر است. باید با روایتگری مؤثر، افکار عمومی جهان را نیز با خود همراه کنیم و مظلومیت و حقانیت خود را در برابر رژیمی که حتی اصول انسانی را رعایت نمی‌کند، به تصویر بکشیم.
 

همبستگی اجتماعی را تقویت کنیم 

تقی آزاد ارمکی
استاد 
جامعه شناسی دانشگاه تهران

امروز ما ایرانیان در شرایطی زندگی می‌کنیم که دل نگران تجاوزهای رژیم اسرائیل هستیم.  این نگرانی و اضطراب‌ها در مردم عادی است. زیرا آنان از توانمندی‌های نیروهای دفاعی کشور اطلاع دقیق ندارند، با اینکه می‌دانند دشمن تا چه اندازه جنایتکار است. با اینکه دشمن ما امروز از حمایت قدرت‌های غربی هم برخوردار است. 
همین امر باعث شده است تا مردم ما امروز ندادند آینده چه می‌شود. اما نکته اینجاست که این تنها باری نیست که ایران و ایرانیان چنین وضعیتی را تجربه می‌کنند. این وضعیتی است که پیش‌تر هم در تاریخ تجربه کرده‌ایم و بارها نحوه بروز و ظهور دشمن در سرزمین خود را دیده‌ایم. 
با این تفاوت که تا پیش از این، بروز و ظهور دشمن در گذشته‌های تاریخی ما بوده است، یا اینکه در دوره جدید این امر کمتر اتفاق افتاده است. به‌عنوان مثال، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از این نمونه‌ها است، هرچند در این جنگ هم 8 ساله هم وضعیت مانند امروز نبود. اما ریشه تفاوت در کجا است؟ تفاوت در این است که حمله، تجاوز و وحشیگری امروز اسرائیل نسبت به سرزمین   ما بی‌سابقه است.
 این حملات همچون حملات مغول جلوه می‌کند که در آن دشمن به دنبال فروپاشی کل حوزه‌های فرهنگ، اقتصاد و سیاست و حتی سرزمین ما است؛ یعنی از بین بردن کل نظام اجتماعی ایران. امروز آنچه در بیان سران رژیم اسرائیل وجود دارد، نشان‌دهنده این است که پشت نگاه کسانی که مدافع اسرائیل هستند، یعنی دولت‌های فرانسه، آلمان، انگلیس و آمریکا، مسأله اصلی، به پایان رساندن منابع انرژی موجود در سرزمین ایران است. 
اما این انرژی چیست؟ منابع متعددی از انرژی‌ در سرزمین ایران وجود دارد که فقط یکی از جلوه‌های آن در ساحت نظام سیاسی دیده می‌شود. مجموعه‌ای دیگر از انرژی‌های انباشته شده هم وجود دارد که در جهت برپایی نظام اجتماعی، فرهنگی و دینی ایران تلاش می‌کند. 
تاریخ، تاریخ دیوان سالاری، تاریخ دین و خانواده، تاریخ سیاست و اساساً هر گوشه‌ای از تاریخ این سرزمین، و البته نیروی انسانی، دانشگاه‌ها و همه و همه، از منابع انرژی در سرزمین ایران محسوب می‌شوند.  
به عنوان یک ایرانی که خود برآیند انرژی‌های تاریخی این سرزمین است، نمی‌توانیم منفعل باشیم و نمی‌توان منفعل بود. متأسفانه برخی در این دوران سیاست انفعال را پیشه می‌کنند که بدتر از بسیاری سیاست‌های دیگر است. ما نمی‌توانیم این تجاوز را نادیده بگیریم. 
باید کاملاً مثبت، فاعلانه و کنشگرانه به صحنه عمل اجتماعی وارد شویم تا زخم کمتری بر بدن این ایران عزیز و نظام اجتماعی‌اش وارد شود و مردمان ایران کمتر آسیب ببینند. ‎در این مسیر، باید تلاش کنیم تا مفهوم انسجام اجتماعی و همبستگی اجتماعی را ایجاد و تقویت کنیم.