تلاقی سلیقه و ارائه در نمایشگاه پیکاسو
کاوه صادقی آزاد
فعال رسانه
دونمایشگاه اخیر موزه هنرهای معاصر یعنی «چشم در چشم؛ پرتره در هنر مدرن و معاصر» و «پیکاسو در تهران» نشان از وجود «سلیقه» در نحوه «ارائه»ی (presentation) یک رخداد هنری دارد. استفاده از اتاق فکر، بهرهبردن از نظر کارشناسان و متخصصان فن، حضور نیروی متخصص و باانگیزه و «باربط» در جای درست که در فعالیتهای اخیر موزه بهخوبی محسوس است. در نمایش آثار پیکاسو، جدای به نمایشگذاشتن صرفِ آثار برای بازدیدکنندگان، به نحوه ارائه آنها نیز فکر شده بود. مخاطب در بدو ورود به نمایشگاه با اطلاعات مختصر و کلیدی از دورههای مختلف هنری پیکاسو و دلایل خلق برخی آثارش آشنا شده و با چنین پیشزمینهای به تماشای تابلوها میرود. غیر از این موضوع، آثار دستهبندی شده بود؛ برای نمونه، چاپهای پیکاسو از دیگر آثار او (کارهای مربوط به جنگ، گاوبازی، کوبیسم و...) جدا شده بودند. اطلاعاتی از تکنیک چاپهای مختلف مثل اِچینگ، لینو، لیتوگرافی، درایپویت و... به مخاطب ارائه شده بود تا هنگام بازدید از آثار اطلاعاتی از نحوه خلق آنها داشته باشد. همین رویکرد و دستهبندی و ارائه فکرشده در نمایشگاه «چشم در چشم» نیز بهخوبی بارز بود.
برگزاری رویدادهای مختلف در خلال نمایشگاه از دیگر برخوردهای بجایی بود که حاکی از نگاه و برنامهریزی هنرمندانه و تخصصی تیم اجرایی در بخش جنبی نمایشگاه بود (اجرای قطعاتی از موسیقی، کارگاه کودکان و یک روز با پیکاسو برای آنها، نمایش فیلمهایی درباره زندگی و آثار و تجزیه و تحلیل کارهای پیکاسو، نشستهای تخصصی با موضوعات مختلف، دعوت از مستندسازان، منتقدان و هنرمندان مختلف، و نیز برگزاری تورهای تخصصی).
برگزاری این نمایشگاه، سوای به نمایشگذاشتن صرفِ آثار این هنرمند شهیر اسپانیایی، در حقیقت برپایی مدرسهای برای پیکاسوشناسی بود و رویکردی برای شناخت از تمامی جوانب زندگی هنری او.
پخش پایانی نمایشگاه که بسیار فکرشده «ارائه» شده بود اختصاص به آثار هنرمندان ایرانی همچون بهمن محصص، محسن وزیریمقدم، پروانه اعتمادی، بهرام دبیری و... داشت، هنرمندانی که رویکرد مشابهی با این آرتیستِ چندوجهی در نقاشی داشتهاند به نمایش گذاشته شده بود تا تأثیر او بر هنرمندان بعد از خود در اقصینقاط دنیا نشان داده شود.
بازدید سه نسل سنی از نمایشگاه و حضور آنها در نمایشگاه و شوقی که در چشمان آنها برای کندوکاو و شناخت آثار این هنرمند آوانگارد بود لذت حضور در نمایشگاه را دوچندان کرده است جا دارد از ریاست جدید موزه هنرهای معاصر و تیم اجرایی، کارشناسان، متخصصان و اتاق فکر او تشکر ویژه کرد. امیدواریم این مسیر ادامهدار باشد و چراغی که هماینک در دستان آنهاست بهدرستی و زیبایی به جامعه هنری تابانده شود.