فرخ حسابی/ بارسلونا در یک فصل پر فراز و نشیب و در میان ابهامات مالی و مدیریتی، بار دیگر تاج قهرمانی لالیگا را بر سر گذاشت. کسی تصور نمی‌کرد تیمی‌که تابستان گذشته با جدایی‌های متعدد و مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کرد، بتواند رئال مادرید قدرتمند، قهرمان فصل قبل و فاتح لیگ قهرمانان اروپا را با اقتدار کنار بزند و جام را بالای سر ببرد. خوان لاپورتا، رئیس باشگاه بارسلونا، پس از پیوستن کیلیان امباپه به جمع مادریدی‌ها با لحنی نگران‌کننده اعتراف کرده بود که این خبر خوبی برای هواداران بارسا نیست. اما او در عین حال بر استراتژی باشگاه مبنی بر اعتماد به پروژه‌ای با تکیه بر استعدادهای پرورش‌یافته در لاماسیا تأکید کرد. این استراتژی که تا حدی ناشی از ضرورت‌های مالی باشگاه بود، با انتخاب‌هانسی فلیک به عنوان سرمربی، جان تازه‌ای گرفت. فلیک آلمانی که به دقت و توجه به جزئیات مشهور است، با نصب جملات انگیزشی از اسطوره‌های ورزشی همچون مایکل جردن در رختکن تیم، رویکرد ذهنی جدیدی را در تیم تزریق کرد. فلسفه فوتبالی جسورانه او که شکست را پلی برای یادگیری می‌داند، به بازیکنان منتقل شد. او به خوبی دریافت که «استعداد بازی‌ها را می‌برد، اما کار تیمی‌و هوش، قهرمانی‌ها را رقم می‌زند.» و قهرمانی بارسلونا در این فصل، گواه محکمی‌بر این ادعا بود. اگرچه بارسلونا با پیروزی 2-صفر مقابل اسپانیول در روز پنجشنبه، قهرمانی خود را دو هفته قبل از پایان لیگ مسجل کرد، اما در ابتدای فصل، کمتر کسی چنین عملکرد مقتدرانه‌ای را پیش‌بینی می‌کرد. با این حال، فلیک به سرعت توانست با ترکیبی از صمیمیت و اقتدار، دل بازیکنان و هواداران را به دست آورد. پدری،هافبک جوان تیم، او را «دارای وجهه‌ای نظامی‌اما در عین حال بسیار مهربان در برخورد با بازیکنان» توصیف می‌کند. علاوه بر تاکتیک‌های هوشمندانه و آمادگی جسمانی، فلیک به خوبی از استعدادهای جوان لاماسیا بهره برد. بازیکنانی نظیر مارک کاسادو، فرمین لوپز، الخاندرو بالده و پائو کوبارسی نقش مهمی‌در قهرمانی این تیم ایفا کردند. اما بی‌شک، لامین یامال، پدیده 17 ساله، جواهر لاماسیا و یکی از کلیدی‌ترین مهره‌های بارسلونا در این فصل بود. در نهایت، بارسلونا با تکیه بر کار تیمی، هوش تاکتیکی فلیک و درخشش ستارگان جوان و باتجربه خود، توانست بر رئال مادرید پرستاره غلبه کند و بار دیگر عنوان پادشاه اسپانیا را از آن خود کند.
