«ایران» از روند دریافت مجوز تا عملکرد مراکز همسانگزینی گزارش می دهد
در جستوجوی یار بیکلک
کانالهای انتخاب همسر برای خودشان فایل جداگانهای در فضای مجازی دارند، چون هم تعدادشان خیلی بالاست و هم اینکه بسیاری از آنها فعالیت غیرقانونی دارند و با دریافت مبالغ هنگفت، کاری جز پشت هم اندازی انجام نمیدهند. کسانی که سر و کارشان به این کانالها میافتد، باید قبل از هر کاری یک مبلغ مشخصی به حساب صاحب کانال یا به قول خودشان مدیر مجموعه واریز کنند و بعد منتظر بمانند تا مشخصات و عکس فرد مورد نظر برایشان ارسال شود، اما این انتظار خیلی طولانی میشود؛ چرا که اصولاً خبری از عکس و مشخصات برای آشنایی و خواستگاری نیست تا باب آشنایی باز شود. از طرف دیگر پولی که واریز شده برنمیگردد و برای همیشه بلاک میشوند تا دستشان به جایی بند نباشد. همین موضوع باعث شد بحث مجوزدار شدن مراکز همسریابی به میان بیاید تا کلاهبرداریهای این حوزه به پایان برسد. در حال حاضر ۲۱۰ مرکز با مجوز رسمی و به صورت قانونی در کل کشور فعالیت میکنند و کسانی که هنوز نتوانستهاند فرد مورد نظرشان را پیدا کنند، میتوانند با خیال راحت و بدون ترس از کلاهبرداری، شریک زندگی خود را بیابند.
مهسا قویقلب
خبرنگار
دکتر اکرم لطفیزاده، معاون دفتر برنامهریزی و توسعه اجتماعی سازمان جوانان وزارت ورزش و جوانان کشور با اشاره به اینکه کانالهای بسیار زیاد مختلفی در حوزه همسریابی در صفحات مجازی حضور دارند به «ایران» میگوید:«برخی از این مراکز با رد و بدل کردن چند عکس مبالغ بالایی از افراد میگیرند، در حالی که مراکز مجوزدار با هزینهای بسیار پایین در مکانی که تابلو دارد و قابل شناسایی و پیگیری است، به ارائه خدمات در این حوزه میپردازند، کما اینکه افرادی که توسط سایتها یا کانالهای مجازی و غیرحقیقی مغبون شدهاند، هیچ وقت دستشان به جایی نمیرسد و نمیتوانند با شکایت راه به جایی ببرند.»
لطفیزاده با بیان اینکه در کل کشور تنها ۲۱۰ مرکز مجوزدار داریم در ادامه توضیح میدهد:«از سال ۱۴۰۱ در راستای اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، سازمان تبلیغات اسلامی در این حوزه ورود کرد و سالانه رقمی در حدود ۸۰ مرکز همسانگزینی اضافه میشود. در شهر تهران هم حدود ۴۰ مرکز فعال است.»
به گفته لطفیزاده، برای دریافت مجوز باید از طریق سازمان تبلیغات اسلامی ثبتنام اولیه انجام شود، بعد از بارگذاری مدارک، مرکز درخواستکننده گزینش شده و یک ارزیاب به آدرس مکان مورد نظر مراجعه میکند، در صورت صحتسنجی، متقاضی در نوبت مصاحبه قرار میگیرد. معمولاً بعد از آمدن استعلامهای مدارک ارسالی، حدود ۳ تا ۴ ماه زمان میبرد تا نوبت مصاحبه داده شود، سپس با حضور نماینده اداره ورزش و جوانان در کمیسیون مربوطه، فرد متقاضی حاضر شده و مصاحبهها انجام میشود. انجام مصاحبهها هم هر ۱۵ روز یکبار انجام و مجوزها از طریق وزارت ورزش و جوانان صادر
میشود.
مراکز، سالانه ارزیابی میشوند
طبق ماده ۳۷ قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، سازمان تبلیغات اسلامی مکلف به ثبتنام متقاضیان مجوز مراکز همسانگزینی است و بر اساس تبصره این ماده، وزارت ورزش و جوانان موظف است نسبت به ارائه مجوز متقاضیانی که پذیرفته میشوند، اقدام کند.
لطفیزاده با تأکید بر اینکه ارزیابیها پس از اخذ مجوز تداوم دارند، میگوید:«موردی که مراکز مجوزدار را از سایرین متمایز میکند این است که این بنگاهها باید مکانی برای ارائه خدمات مشاورهای داشته باشند و نمیتوانند فقط به صورت مجازی فعالیت کنند. این مراکز کاملاً حقیقی است و دست پیدا کردن به آنها برای متقاضیان در صورت بروز هر گونه مشکل به آسانی انجام میشود. علاوه بر این موضوع، هر ساله ارزیاب برای بررسی فعالیت بنگاه به مرکز مراجعه میکند تا تخلفی در آن مرکز انجام نشده باشد.» در این مراکز تعرفهها خیلی جزئی دریافت میشوند، چرا که به اعتقاد لطفیزاده، بیشتر مؤسسان این مراکز به اصطلاح کار دلی انجام میدهند و خیلیها فقط مبلغی برای تشکیل پرونده دریافت کرده و کار را پیش میبرند. نکته حائز اهمیت کارکرد این مراکز این است که وجود مشاور روانشناس در این مراکز الزامی است و افراد با حضور مشاور، تستهای مختلف شخصیتی انجام میدهند تا محرز شود به لحاظ رفتاری و جنبههای گوناگون، مناسب هم هستند یا نه.
در مراکز همسریابی، ازدواج موقت ممنوع!
در مراکز همسریابی قوانین سفت و سختی برقرار و ازدواج موقت در این مراکز ممنوع اعلام شده است. به گفته معاون دفتر برنامهریزی و توسعه اجتماعی سازمان جوانان وزارت ورزش و جوانان، این مراکز راهاندازی شده تا تعداد ازدواجها در کشور بالا برود و هدفگذاری در راستای قانون جوانی جمعیت است، پس فقط ازدواج دائم در این مراکز انجام میشود، ورود افراد متأهل به بنگاهها خط قرمز محسوب شده و اگر گزارشی داده شود مبنی بر اینکه مرکزی از این خط قرمز عبور کرده است، قطعاً پلمب خواهد شد.
آمار طلاق پایین است؟
نکته دیگری که مراکز همسریابی مجوزدار را از کلاهبردارها متمایز میکند این است که اغلب مراجعهکنندگان قصد ازدواج دارند. به گفته این مقام مسئول، بیشتر مراجعهکنندگان خانم هستند.
در مورد هر ازدواجی، اهمیت موضوع، پایداری ازدواج است که به طلاق ختم نشود و با فرزندآوری به موضوع جمعیت و کاهش سالمندی کمک کند. در این زمینه، لطفیزاده با بیان اینکه ازدواجها ۳ تا ۵ سال بعد از ازدواج رصد میشوند، میگوید: «آمار طلاقها در میان ازدواجهایی که از طریق مراکز همسریابی مجوزدار با هم آشنا میشوند پایین است و فقط آمار یک تا دو درصدی دارد.
از آنجایی که معمولاً در خلال جلسات، خانوادهها هم مشتاق به آشنایی با یکدیگر هستند، این ازدواجها پشتوانه خانوادهها را هم داشته و استحکام بیشتری دارند، کما اینکه قرار ملاقاتها با حضور مشاور روانشناس انجام شده و به مدت ۵ تا ۱۰ جلسه مشاوره و کارگاههای آموزشی و مهارتهای زندگی برای افراد برگزار میشود. این اقدامات قطعاً به پایداری ازدواج کمک میکند.
مشکل اصلی امروز خانوادهها، نداشتن مهارت حل مسأله است و در فضای بنگاهها، به زوجین این آموزشها ارائه میشود. هدف ما صرفاً آشنایی نیست و در کنار آشنایی، باید آموزشهای لازم هم توسط مراکز به صورت جدی دنبال شود.
در برخی مراکز اما بیشتر از سایرین به پایداری ازدواجها بها داده میشود، به گونهای که تا مرحله فرزندآوری ارتباط خود را با متقاضیان قطع نکرده و پس از تولد فرزند، حتی با هدیهای به خانوادهها تبریک میگویند و با کارگاههای آموزش فرزندپروری در این مراکز، سعی میشود به خانوادهها کمک شود.»
او در زمینه میزان هزینه کارگاهها و مبالغ دریافتی برای مشاور روانشناسی توضیح میدهد:«با توجه به فعالیت مراکز و تعداد مخاطبان، وزارت ورزش و جوانان درصدی از هزینهها را تقبل میکند. مبلغی هم که برای مشاوره دریافت میشود، طبق تعرفه سازمان نظام روانشناسی است.
البته سازمان تبلیغات اسلامی هم بر میزان مبالغ دریافتی نظارت میکند تا از هر گونه سوءاستفاده و دریافت مبالغ هنگفت یا مازاد جلوگیری شود.»