در حافظه موقت ذخیره شد...
پدری، اینیستای جدید فوتبال
شایسته توپ طلا پس از فصلی افسونگر
در جناح دیگر، رافینیا پس از گذراندن یک دوره فرازو‌نشیب، اکنون به یک وینگر برزیلی تکنیکی و مؤثر تبدیل شده و در خط حمله، روبرت لواندوفسکی، مهاجم کهنه‌کار، همچنان به روند گلزنی‌های همیشگی خود ادامه می‌دهد، گویی هیچ‌کس متوجه گذر زمان و رسیدن او به 37 سالگی در چند ماه آینده نشده است. حتی در خارج از مستطیل سبز نیز، همواره حواشی و جنجال‌های مربوط به هیأت‌مدیره صریح‌اللهجه باشگاه و برنامه‌های ناموفق آنها برای بازگشت به ورزشگاه افسانه‌ای نوکمپ، بر فضای تیم سایه افکنده است. در میان تمامی این هیاهوها، نام پدری به چشم می‌خورد. در بخش اعظم فصل 2025-2024، تأثیرگذاری این هافبک خلاق و خوش‌فکر در میانه میدان، به‌مراتب ظریف‌تر و کم‌رنگ‌تر از نقش بازیکنان هجومی بارسلونا بوده است. با این حال، پس از نمایش‌های درخشان و تعیین‌کننده او در پیروزی شنبه‌شب در فینال کوپا دل ری مقابل رقیب سنتی و دیرینه، رئال مادرید، دیگر نمی‌توان نقش حیاتی و انکارناپذیر او را در ساختار تیمی بارسا نادیده گرفت. دیدار پرتنش و پرگل فینال کوپا دل ری در ورزشگاه
لا کارتوخا با نتیجه 3-2 به سود بارسلونا به پایان رسید و این «جادوگر خط میانی» بود که با به ثمر رساندن گل اول تیمش با یک شوت تماشایی و قدرتمند از فاصله حدوداً 20 متری، زمینه را برای پیروزی کاتالان‌ها فراهم کرد و نبض بازی را در دست گرفت. با کمال تعجب، همین گل باشکوه و سرنوشت‌ساز، تحت‌الشعاع سایر رویدادهای پرهیجان و جنجالی آن شب قرار گرفت. با وجود این، به نظر می‌رسد که سرانجام جریانی از حمایت و توجه به شایستگی‌های پدری برای کسب افتخارات فردی معتبر، بویژه توپ طلای پیش روی سال 2025، در حال شکل‌گیری است.
اینیستای جدید
شاید اکنون زمان مناسبی برای یادآوری این نکته باشد که پدری هنوز تنها 22 سال دارد. با این حال، او تاکنون 232 بازی در سطح بزرگسالان برای باشگاه و 32 بازی ملی برای تیم ملی اسپانیا انجام داده است. در تمام این مدت، او به عنوان نمادی از فرسودگی زودهنگام و قرار گرفتن در معرض حجم زیادی از بازی در سنین پایین شناخته شده است.
