بازخوانی عطار برای نسل های امروز و فردا ضروری است

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی به مناسبت روز بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری گفت: «وظیفه ما امروز، نه تنها بزرگداشت نام و مقام این ستاره تابناک فرهنگ ایرانی- ‌اسلامی است، بلکه تعهدی است به بازخوانی اندیشه و پیام او با زبان روز، برای نسل امروز و فردا. در این راه، نقش نهادهای فرهنگی، علمی و آموزشی به‌ویژه در شهر نیشابور که زادگاه این حکیم وارسته است، ارزنده و بنیادین است.»
در متن پیام سیدعباس صالحی آمده است:
به نام کردگار هفت افلاک که پیدا کرد آدم از کفی خاک
خداوندی که ذاتش بی‌‌زوال‌ است
خرد در وصف ذاتش گنگ و لال است
الهی‌نامه   
مردم فرهیخته و فرزانگان ارجمند استان خراسان رضوی، به‌ویژه شهر خردپرور و ادب‌خیز نیشابور
۲۵ فروردین، روز بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، شاعر، عارف و روایت‌پرداز سترگ عرفان ایرانی- ‌اسلامی، فرصتی است مغتنم برای تأمل دوباره در میراثی که از ژرفای دل سوخته و جان شوریده این مرد الهی به یادگار مانده است؛ گنجینه‌ای که همچون چشمه‌ای زلال، همچنان در دل کویر تشنگی‌های انسان معاصر، جوشان و نوشان است.
عطار، این نگین حکمت و عرفان، با نَفَسی قدسی، رازهای ناگفته جان آدمی را در قالب روایت‌ها و حکایاتی سرشار از معنا و تمثیل، به تصویر کشید.
در «منطق‌الطیر» پرواز بلند مرغان طالب حقیقت، حکایت سالکان راه است که از خود عبور می‌کنند تا به سیمرغ وجودی خویش برسند و در «تذکرةالاولیاء» جان‌های سوخته‌ای را به تصویر می‌کشد که به مهر الهی سوخته‌اند و در جذبه حقیقت، فنا یافته‌اند.
آثار عطار نه‌ تنها گنجینه‌ای از حکمت و شهود عرفانی‌اند، بلکه میراثی هستند که نیاز امروز ما را به معنا، همدلی و بازگشت به اصل انسانی خویش یادآور می‌شوند. در روزگاری که بشر گرفتار هیاهوی بی‌قرار ظواهر و دغدغه‌های پراکنده جهان مادی است، روایت‌های عطار راهی است به سوی بازگشت به ساحت روح، تأمل در خویشتن و جست‌‌وجوی حقیقتی فراتر از دیده‌ها و شنیده‌ها.
وظیفه ما امروز، نه تنها بزرگداشت نام و مقام این ستاره تابناک فرهنگ ایرانی- ‌اسلامی است، بلکه تعهدی است به بازخوانی اندیشه و پیام او با زبان روز برای نسل امروز و فردا. در این راه، نقش نهادهای فرهنگی، علمی و آموزشی به‌ویژه در شهر نیشابور که زادگاه این حکیم وارسته است، ارزنده و بنیادین است.
از مسئولان فرهیخته استان و شهر فرهنگی و ادبی نیشابور انتظار می‌رود که در پاسداشت این میراث جهانی، با عزمی راسخ و نگاهی فرهنگی و آینده‌نگر و با همفکری و همراهی طبقات ارجمند فرهنگی و ادبی و مشارکت جوانان جویای اندیشه‌های معرفتی زمینه گسترش مطالعات عطارشناسی، تقویت زیرساخت‌های فرهنگی و تولید آثار هنری و پژوهشی مبتنی بر رأی و نظر این حکیم متأله را فراهم آورند.
باشد که به همت مردم فرهنگ‌دوست و کارگزاران متعهد، نیشابور همچنان خاستگاه نور، دانایی و عرفان و ادب باقی بماند و نام عطار، در دل و جان آیندگان، با طراوت و به بلندای ابدیت بدرخشد. با آرزوی تعالی فرهنگی، معنوی و اجتماعی مردمان این خطه پرنور و روشنی.»