ادامه از صفحه یک

تقریباً هر چیزی که ترامپ این هفته در مورد تاریخ، اقتصاد و جزئیات فنی تجارت گفت، کاملاً توهم‌آمیز بود. برداشت او از تاریخ وارونه است. از نظر اقتصادی نیز ادعاهای ترامپ مطلقاً بی‌پایه هستند. او می‌گوید تعرفه‌ها برای بستن کسری تجاری آمریکا لازم‌ هستند، چون آن را نوعی انتقال ثروت به بیگانگان می‌داند. اما هر یک از اقتصاددانانش می‌توانستند به او بگویند که این کسری به این دلیل ایجاد می‌شود که آمریکایی‌ها کمتر از آنچه کشورشان سرمایه‌گذاری می‌کند، پس‌انداز می‌کنند و مهم‌تر اینکه، این واقعیت دیرینه مانع نشده که اقتصاد آمریکا در بیش از سه دهه گذشته از سایر کشورهای گروه هفت پیشی بگیرد. هیچ دلیلی وجود ندارد که تعرفه‌های بیشتر او این کسری را از بین ببرد. اصرار بر توازن تجاری با تک‌تک شرکای تجاری، دیوانگی است؛ مانند اینکه تگزاس بخواهد با هر کدام از ۴۹ ایالت دیگر تراز تجاری داشته باشد.
درک ترامپ از جنبه‌های فنی ماجرا نیز تأسف‌برانگیز بود. او گفت که تعرفه‌های جدید بر اساس ارزیابی از تعرفه‌های کشورها علیه آمریکا، به‌علاوه دستکاری ارزی و سایر اعوجاج‌های ادعایی مانند مالیات بر ارزش افزوده، تعیین شده‌اند، اما ظاهراً مقام‌ها، تعرفه‌ها را طبق فرمولی تعیین کرده‌اند که کسری تجاری دوجانبه آمریکا را به عنوان سهمی از واردات کالا از هر کشور می‌گیرد و نصف می‌کند. این فهرست حماقت‌ها، آسیب‌های غیرضروری برای آمریکا به همراه خواهد داشت. مصرف‌کنندگان، قیمت بیشتری پرداخت خواهند کرد و گزینه‌های کمتری خواهند داشت. افزایش قیمت قطعات برای تولیدکنندگان آمریکایی و در عین حال حذف فشار رقابت خارجی، آنها را تنبل خواهد کرد. با سقوط معاملات آتی بازار سهام، سهام نایک که کارخانه‌هایی در ویتنام دارد (تعرفه: ۴۶ درصد)، ۷ درصد افت کرد. آیا ترامپ واقعاً فکر می‌کند آمریکایی‌ها با دوختن کفش‌های ورزشی خودشان وضعیت بهتری خواهند داشت؟
برخلاف نظر ترامپ، موانع تجاری به ضرر کسانی است که آنها را وضع می‌کنند. دولت‌ها باید بر افزایش جریان تجارت میان خودشان تمرکز کنند، بویژه در حوزه خدمات که محرک اقتصاد قرن بیست‌ویکم است. با سهمی تنها ۱۵ درصدی از تقاضای نهایی برای واردات، آمریکا آنچنان بر تجارت جهانی مسلط نیست که بر امور مالی یا هزینه‌های نظامی جهانی مسلط است، حتی اگر وارداتش را کاملاً متوقف کند.
ایجاد موانع، بسیار آسان‌تر و سریع‌تر است. خرابی‌هایی که ترامپ به بار آورده قابل اجتناب نیست، اما این به آن معنا نیست که حماقت‌های او محکوم به پیروزی‌اند.