اکـران نــــوروزی و سینـــمای مستـــنـد
از مدیران و سیاست‌گذاران سینمایی گرفته تا خود مستندسازان و منتقدان و اصحاب رسانه و البته سینمادارها. سینماداری صرفاً یک شغل اقتصادی نیست و سینمادار باید دغدغه‌های فرهنگی هم داشته باشد و در کنار سودآوری مالی به توسعه فرهنگی از جمله رشد و توسعه مستند کمک کند. گرچه اگر فیلم‌های مستند خوب در سینما‌ها اکران شود، سینماداران از آن سود مالی هم می‌برند و گیشه پررونقی خواهند داشت. چه بسیار مستند‌هایی که تماشایی‌تر و حتی سرگرم کننده‌تر از فیلم‌های داستانی هستند. ظرفیت‌های نهفته فرهنگی و اقتصادی سینمای مستند هنوز شناخته نشده که اگر بشود خود سینماداران هم متوجه می‌شوند که اقتصاد فرهنگ در این زمینه پویا و کارآمد است. از تمهیدات و راهکار‌های مؤثر برای ترویج سینمای مستند و فرهنگ مستندبینی استفاده از ظرفیت‌های شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌هاست و اصلاً شاید گسترش فرهنگ مستندبینی و رشد سینمای مستند باید از همین جا آغاز شود و از تماشای مستند در خانه تا به تماشای مستند در سینما برسد. ابتدا باید مخاطب ایرانی را با جهان مستند آشنا کرد و به تدریج فضا را برای اکران مستند در سینما‌ها فراهم کرد. درواقع باید اول مخاطب را با محصول و کیفیت و مزایای آن آشنا کرد تا او برای تماشا و مصرف این کالا در سینما ترغیب شود. با این حال به نظر می‌رسد تبلیغات در این زمینه کم است و مثلاً هاشور نسبت به سایت‌های سینمایی یا پلتفرم‌های دیگر کمتر شناخته شده است. برای آشنایی مخاطب با این پلتفرم باید کار رسانه‌ای کرد و تهیه بسته نوروزی فیلم‌های مستند در هاشور تمهید خوب و هوشمندانه‌ای است و سینمای مستند بیشتر به چنین تدابیری نیاز دارد. اما آنچه بیش از هر چیزی برای جذب مخاطب حداکثری برای سینمای مستند به کار می‌آید، تغییر ذهنیت مخاطب ایرانی نسبت به مستند است. هنوز بسیاری از ایرانیان سینمای مستند را با راز بقا مترادف می‌دانند یا آن را با گزارش‌های خبری تلویزیون اشتباه می‌گیرند. مخاطب ایرانی باید به درک درستی از سینمای مستند و تنوع ژانری آن برسد تا نسبت به آن شناخت پیدا کند. شناخت راه رسیدن به شکوفایی هر چیزی است.
