نیلوفر منصوری
گروه گزارش

این پویش، هشتادمین کار گروهی سوشیان بود. یکی از انجمن‌های مردم‌نهاد شیراز که چند سالی است برگزارکننده پویش‌های مردمی مهربانی و پاکسازی طبیعت در شیراز است. علاقه امیرحسین به طبیعت و کمک به محیط‌زیست باعث شد یک گروه مردمی از انسان‌های نیک و علاقه‌مند به طبیعت را دور خود جمع کند و در حرکتی خودجوش هفته‌ای یکبار یک منطقه از طبیعت شیراز را از آلودگی‌های زیست‌محیطی پاک کند.
او در خصوص ‌ایده پویش پاکسازی تخت‌جمشید می‌گوید: «پویش پاکسازی تخت‌جمشید، هشتادمین پویش دیانا (سوشیان) بود که در کمتر از دو ساعت و با کمک دانش‌آموزان و معلمان مدرسه و علاقه‌مندان به محیط زیست پاکسازی شد. قرار بر‌ این بود، دانش‌آموزان مدرسه احد، در این اردو از تخت‌جمشید بازدید داشته باشند و من پیشنهاد دادم این بازدید را به اردوی تفریحی، محیط زیستی تبدیل کنیم. ‌این اولین‌بار بود که بچه‌های مدرسه همگی با هم شرکت می‌کردند.»

درس گردشگری  و  زیست‌محیطی
این دانش‌آموزان به همراه معلمان و اعضای انجمن اولیا و مربیان و دیگر فعالان محیط زیست، با در دست داشتن کیسه زباله، ‌این مکان تاریخی، زیبا و توریستی را از زباله‌های موجود جمع‌آوری و پاکسازی کردند تا مسافران و گردشگرانی که در ‌این‌ ایام از‌ این نقطه دیدن می‌کنند، بتوانند استفاده مطلوبی از آن ببرند. سمیرا باقری‌فرد، یکی از اعضای انجمن اولیا و مربیان مدرسه احد در ‌این خصوص به «ایران» می‌گوید: «دانش‌آموزان طی دو ساعت فعالیت در محوطه تخت‌جمشید موفق شدند پسماندهای رها شده توسط شهروندان و گردشگران در ‌این منطقه را پاکسازی کنند.» او که در فعالیت‌های جهادی به همراه گروه سوشیان در زمینه‌های مختلف فعالیت می‌کند، می‌گوید: «دانش‌آموزان در ‌این برنامه با مقوله‌های احترام به طبیعت، اهمیت حفاظت از مناطق گردشگری، تاریخی و توریستی، حفظ و زیبایی محیط زیست، تفکیک زباله خشک‌و‌تر، جمع‌آوری زباله‌های ریخته شده به عنوان یک درس مهم برای ارتقای سلامت محیط و جامعه، آشنا شدند.»
غلامرضا دهقان، دانش‌آموز کلاس نهم است. او که در برنامه پویش پاکسازی تخت‌جمشید حضور داشت با شوق زیاد از این برنامه این‌گونه می‌گوید: «بازدید از مناطق تاریخی و آثار باستانی را خیلی دوست دارم. این اردو، علاوه بر بازدید از یک مکان تاریخی و باستانی، پاکیزگی و زدودن زباله را هم در برنامه داشت. ما از‌ این موضوع خیلی خوشحال شدیم که علاوه بر بازدید از یک مکان تاریخی و فرهنگی، آنجا را هم از زباله‌هایی که برخی از مردم رها می‌کنند پاکسازی کردیم.»
یکی دیگر از دانش‌آموزان که پیش از این در چند برنامه پاکسازی محیط زیست و محیط‌های فرهنگی حضور داشت به‌ «ایران» می‌گوید: «در پویش‌های قبلی سوشیان نیز به همراه مهندس محقق برای پاکسازی به طبیعت رفته بودم. بیشتر زباله‌ها شامل پلاستیک، بطری نوشابه، بسته‌بندی‌های چیپس و پفک، ته سیگار، سفره‌های یکبار مصرف و... است.» محمدحسین زارع که در کلاس هفتم مشغول به تحصیل است، می‌گوید: «در پایان اردو از‌ اینکه محوطه را بدون زباله می‌دیدم حس خیلی خوبی داشتم. از وقتی هم با مهندس محقق برای پاکسازی و حفظ محیط زیست آشنا شدم بیشتر مراقب هستم که زباله‌ای در طبیعت باقی نماند. آرزوی من این است همه مردم کمک کنند این طبیعت زیبا، سالم بماند.»
شیرشاه نوری، دانش‌آموز کلاس هفتم است. او هم در اردوی تفریحی و علمی تخت‌جمشید حضور داشت و از اینکه سهمی در پاکیزگی تخت جمشید دارد خوشحال است. می‌گوید: «در کمتر از دو ساعت محوطه تخت جمشید را از کاغذ و پسماند و انواع زباله پاکسازی کردیم. این فعالیت‎ها و پویش‌ها حس خیلی خوبی به انسان می‌دهد. کاش بیش از گذشته به محیط اطرافمان احترام بگذاریم.» نوری معتقد است: «طبیعت باید پاک و از آلودگی به دور باشد و ‌این موضوع را مدام به اطرافیانم گوشزد می‌کنم.»
امیرعلی برزگر یکی دیگر از دانش‌آموزانی است که در ‌این پویش شرکت کرده بود. او که شاگرد کلاس هشتم است در مورد حفاظت و جلوگیری از آسیب و تخریب به مواریث کشورمان به «ایران» می‌گوید: «طبیعت و میراث فرهنگی از گذشته به ما به ارث رسیده است. طبیعت و حتی آثار تاریخی و فرهنگی مثل بسیاری از چیزهای دیگر آسیب‌پذیر هستند و ممکن است به هر وسیله یا عوامل انسانی آسیب ببینند.» او می‌افزاید: «همان‌طور که گذشتگان از طبیعت و اماکن فرهنگی ما حفاظت کرده و به ما سپرده‌اند، ما نیز باید امانتدار و نگهبان خوبی برای آنها باشیم و آن را به سلامت به آیندگان تحویل بدهیم.»

مشارکت میراث و آموزش و پرورش
علیرضا عسکری چاوردی، مدیر پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید نیز در ‌این راستا به «ایران» می‌گوید: «طی تفاهمنامه‌ای که با آموزش و پرورش به امضا رسیده است دانش‌آموزان باید با تاریخ، فرهنگ، محیط زیست و همچنین نحوه تعامل با محیط آشنا شوند. هدف از برگزاری پویش پاکسازی محوطه بیرونی تخت‌جمشید، مشارکت دانش‌آموزان در حفاظت از محیط‌زیست، فرهنگ‌سازی و ترغیب جامعه محلی و تربیت و پرورش نسل‌ آینده برای حفظ و صیانت میراث تاریخی است. کمترین مسئولیت دانش‌آموزان در حفظ محیط زیست، پاکیزه نگه داشتن آن است و در ‌این راستا با تاریخ و فرهنگ کشورمان نیز از نزدیک ارتباط می‌گیرند.»

درسی به نام مهربانی
گروه مردمی سوشیان اگرچه در شروع با هدف پاکسازی طبیعت از زباله‌های رها شده شکل گرفت، اما در ادامه مسیر خود توانست سراغ کارهای ارزشمند دیگری هم برود. از کمک به آسیب‌دیدگان اجتماعی، نیازمندان و خانواده‌های کم‌بضاعت، کمک به بیماران، برگزاری جشن برای مهربانوهای مرکز نگهداری بیماران روانی مزمن تا برگزاری جشن سرای سالمندان، اهدای شیرخشک به شیرخوارگاه ولیعصر شیراز، اهدای وسایل منزل برای خانواده‌های نیازمند، اهدای بسته معیشتی به نیازمندان و... بخشی از فعالیت‌های ‌این گروه مردمی است.
امیر محقق با تأکید بر‌اینکه تلاش کردیم در حد توان و امکانات مهربانی را توسعه دهیم، می‌افزاید: «گاهی یک رفتار ناگوار می‌تواند آغاز یک اتفاق خوب باشد و ‌این همان چیزی است که برای من افتاد. دلم می‌خواهد مردم کشورم بیش از پیش هوای طبیعت را داشته باشند. از کودکی ‌این دغدغه را داشتم که بتوانم زباله‌های رها شده در طبیعت را جمع‌آوری کنم. هر وقت برای گردش به طبیعت می‌رفتیم زباله‌ها را در آتش می‌انداختم و فکر می‌کردم با این شیوه زباله‌ها را از بین می‌برم. بزرگ‌تر که شدم پی بردم زباله‌ها چقدر می‌تواند به طبیعت آسیب بزند و هر زمانی که به طبیعت می‌رفتیم زباله‌ها را جمع می‌کردم و در مخازن زباله می‌انداختم.»
مدیر پویش مردمی دیانا (سوشیان) در ادامه از‌ ایده راه‌اندازی پویش‌های مردمی‌ این‌گونه می‌گوید: «4 سال قبل صفحه مجازی برای انجام فعالیت‌های «مهربانی» راه‌اندازی کردم. هدف از راه‌اندازی‌ این صفحه مجازی کمک به افراد نیازمندی است که از قبل بررسی شده‌اند و هدف دیگر پاکسازی محیط زیست است. افراد نیازمند بیشتر از مراکز پرورشگاهی تحت حمایت بهزیستی، شیرخوارگاه و سالمندان است. در حد توان و امکان در قالب کمک‌ها و هدایای مورد نیاز، به آنها سر می‌زنیم، در کنار آنها هستیم و گپ‌وگفت می‌کنیم تا احساس تنهایی نکنند. البته هدف خاص ما پاکسازی محیط است. به اماکن مختلف می‌رویم. بعضی اوقات به مکان‌هایی دعوت می‌شویم تا آنجا را پاکسازی کنیم.