مرجان قندی
خبرنگار

عسل شیرینی کارم شد
عسل رویداد نوروزی سپیدارهای خبر را فتانه احدی به نمایشگاه آورده بود؛ همچنان خبرنگار است، اما به گفته خودش 5 سالی می‌شود که همراه همسرش وارد دنیای شگفت‌انگیز تولید و فروش عسل شده و با اینکه کار کردن در دو حرفه متفاوت برایش سخت شده، اما به شیرینی‌اش می‌ارزد. می‌گوید: «با تحقیق و مطالعه و استفاده از تجربیات فعالان این حوزه رازهای عسل طبیعی را کشف کردیم و مدتی زنبورداری را درکنار یکی از آشنایان آغاز کردیم و در نهایت کندودار شدیم و برند خودمان را طراحی کردیم. تمرکزمان را بر کیفیت گذاشتیم و امروز با افتخار بهترین عسل کوهی، وحشی، دیابتی، ارگانیک و طبیعی را تولید می‌کنیم. هر قطره از عسل ما چکیده‌ای از طبیعت خالص و نتیجه سال‌ها تلاش و عشق به این صنعت است.»
او با اشاره به نبود امنیت شغلی در مطبوعات و با بیان اینکه اوضاع اقتصادی جامعه او را به این مسیر سوق داده است، می‌افزاید: «از سال 1384 وارد مطبوعات شدم. از همان سال‌ها هیچ وقت برای افرادی که در مطبوعات شاغل بودند، چیزی با عنوان امنیت شغلی وجود نداشت. هر آن امکان داشت و دارد به دلایل مختلف یک روزنامه توقیف یا تعطیل شود و روزنامه‌نگاران زیادی با ناامیدی به دنبال مأمن دیگری بگردند. این اتفاق برای من هم پیش آمد. زمانی که در روزنامه «هم‌‌میهن» بودم یک روز وارد تحریریه شدم؛ همه را با حال بد، سردرگم و نگران دیدم و متوجه شدم که روزنامه توقیف شده است. شروع هر کاری سخت است و شکست‌های پی‌در‌پی هم ممکن است این سختی را چندین برابر کند. تصمیم گرفتن برای شروع یک کار جدید برای من و همسرم که هر کدام در حوزه دیگری بجز تولید عسل فعالیت داشتیم، سخت‌ بود، چون می‌دیدم افرادی که در این مسیر قدم گذاشته بودند، هر روز با مسأله‌ای مثل گرانی در بازار و افزایش هر روزه قیمت‌ها دست‌‌و‌پنجه نرم می‌کردند. می‌دانستم تولیدکنندگان و کارآفرینان شاید بیشتر از بقیه مشاغل همیشه نگران آینده کسب و کارشان هستند. اما تصمیم‌مان را گرفته بودیم، عینک بدبینی را کنار گذاشتیم و با امید به سوی آینده قدم برداشتیم. پای همه ناهمواری‌های مسیر ایستادیم و حالا مهم‌ترین دغدغه ما این است که در کارمان پیشرفت کنیم، آن را توسعه دهیم و تلاش کنیم افراد بیشتری برندمان را بشناسند. در همه این چند سال سعی کرده‌ایم بهترین کیفیت محصولات را عرضه کنیم. البته جواب تلاش‌مان را هم گرفته‌ایم و بسیاری از بیماران و افراد دیابتی از مشتریان دائمی ما هستند.»
 
هنوز یک خبرنگارم
محصولات مراقبتی پوست و موی رویداد نوروزی سپیدار توسط مژگان میرزایی تهیه شده بود. مژگان می‌گوید: «19 سال است که خبرنگارم. چند ماه پیش تصمیم گرفتم در کنار کار خبر، شغل دیگری را هم شروع کنم. به پیشنهاد یکی از دوستانم وارد مارکت جدیدی شدم که راه نویی را پیش‌رویم گذاشت. خوشحالم که فضای کاری جدیدی را شروع کرده‌ام و دوست دارم آن را ادامه بدهم، اما همیشه یادآوری می‌کنم که من هنوز یک خبرنگارم.»
سارا یکی دیگر از کارآفرینان این رویداد است که از روزهایی که پشت‌میز تحریریه گذرانده این‌گونه می‌گوید: «همیشه عاشق کار خبر بودم. جوان‌تر که بودم، فکر می‌کردم خبرنگاری یعنی به چالش کشیدن. آن زمان تمام آرزوهایم در کاغذ و قلم و واکمنی خلاصه می‌شد که با عشق در دستم می‌گرفتم. اما روزگار سر ناسازگاری با من داشت و اتفاق‌های زیادی پیش آمد. تلاش کردم در این حرفه بمانم، اما نشد. من که عمری سر در خبر و دست در نوشتن داشتم، مجبور به ترک شغلی شدم که هنوز هم امیدوارم روزی به آن برگردم. آدم وقتی چند سال در کار رسانه باشد دیگر برای همیشه یک خبرنگار است و من هنوز در درجه اول خودم را یک روزنامه‌نگار می‌دانم. تولید و فروش این محصولات شغل من نیست، این برند مثل بچه من است که آن را خلق و بعد آن را پرورش دادم و بزرگ کرده‌ام.»
 افتخاری‌های سپیدارهای خبر
یکی دیگر از غرفه‌ها، محصولات چرمی می‌فروشد. الناز فاضلی مسئول غرفه است. به‌گفته خودش در رشته معماری تحصیل کرده و تا به امروز در ده‌ها رشته هنری دوره‌های تخصصی را گذرانده است. ۱۸ سال از عمرش را در رشته معرق چوب به تولید و تدریس مشغول بود، اما با اوج‌گیری بیماری کرونا اوضاع کاری‌اش تغییر کرد و مجبور شد کارگاهش را تعطیل کند. می‌گوید: «در آن ایام با توجه به شرایط، فصل جدیدی در عرصه هنر و کارآفرینی برایم آغاز شد که از قبل زمینه‌اش را داشتم و آن؛ فن و هنر چرم‌دوزی بود که صفر تا صد تولید محصولات را خودم انجام می‌دادم. بعد از مدتی در نهایت موفق شدم برند خودم را خلق کنم، اما نیاز به فضایی برای فروش داشتم. اوایل فقط در فضای مجازی و شبکه‌هایی که وجود دارد، محصولاتم را برای فروش می‌گذاشتم. کمی بعد برخی ایونت‌های فصلی در سطح شهر برای فروش محصولات صنایع دستی یا محصولات کارآفرینان برگزار می‌شد. خیلی اتفاقی با «آزاده محمدحسین» و دیگر دوستان روزنامه‌نگار در مجموعه سپیدارهای خبر آشنا و متوجه شدم اغلب این افراد در کنار شغل اصلی فعالیت‌های خودشان را دارند. با توجه به اینکه من و تعدادی دیگر از کارآفرینان خبرنگار نبودیم و در زمینه خبری هیچ‌گونه فعالیتی نداشتیم، اما ما را به‌عنوان عضو افتخاری پذیرفتند. در یک سال گذشته در همه ایونت‌هایی‌ که این مجموعه برگزار می‌کند، ما هم شرکت می‌کنیم و محصولات‌مان را برای عرضه می‌گذاریم.»
او با اشاره به اینکه آشنایی با سپیدارهای خبر نقطه عطف در کسب‌و‌کارم شد، می‌گوید: «این روزها ایونت‌های خیلی زیادی برگزار می‌شود، اما این سپیدارهای خبر بود که اعتماد به نفسی به من داد تا با اطمینان بیشتری از قبل بتوانم در ایونت‌های مختلف شرکت کنم. با اینکه هدف از برگزاری این ایونت‌ها در وهله اول باید حمایت از تولیدکننده و کارآفرینان باشد، اما متأسفانه برخی از این ایونت‌ها تجارت جای حمایت در این ایونت‌ها را می‌گیرد و این اصلاً برای کارآفرینانی که در ابعاد کوچک کسب‌و‌کاری را راه انداخته‌اند، به صرفه نیست. در این میان باید بگویم که ایونت سپیدار جزو مجموعه‌هایی است که فضا را طوری ایجاد می‌کند که حمایت از کارآفرینان در اولویت باشد. در عین حال سپیدارهای خبر توانست این موضوع را جا بیندازد که اگر فضای فروش با ایجاد شرایط مناسب برای کارآفراینان محیا ‌شود، آنها می‌توانند در انجام وظیفه‌های اجتماعی که به دوش همه است، سهیم شوند. یکی از شرایط عضو شدن در این مجموعه این است که همه اعضا در پایان هر ایونت باید مبلغی از سود فروش‌شان را برای انجام کارهای خیری که از قبل مشخص می‌شود، بدهند که همه با جان و دل این کار را انجام می‌دهیم.»
 
سهیم در رونق اقتصادی کشور
«اگر از من به‌عنوان کارآفرین به‌درستی حمایت شود، می‌توانم افراد بیشتری را جذب فعالیت‌های تولیدی و اشتغال کنم. همان‌طور که طی این سال‌ها برای این موضوع تلاش کرده‌ام.» این جمله عطایی، کارآفرین و از دیگر اعضای افتخاری مجموعه سپیدارهای خبر است. او هم مثل الناز روزنامه‌نگار نیست. عطایی کارگاه نجاری دارد و دست‌سازه‌های چوبی تولید می‌کند. می‌گوید: «به کار با چوب علاقه‌مندم و این کار برایم مثل تراپی می‌ماند. ساعت‌هایی که در کارگاه هستم از کل دنیا دور می‌شوم. خوشحالم که توانستم چندین نفر را هم به کار مشغول کنم. مهم‌ترین دغدغه‌ام این است که کاری را که انتخاب کرده‌ام درست و به بهترین نحو انجام دهم. همچنین می‌خواهم به زنانی که با وجود مشکلات در این حرفه، همچنان پای کار ایستاده‌اند کمک کنم تا باهم و به نوبه خودمان اقتصاد کشور را رونق ببخشیم و از سویی، صنایع بومی و محلی ایران را احیا ‌کنیم.»
او از آشنایی با جمع سپیدارهای خبر ابراز خوشحالی می‌کند و می‌گوید: «انرژی خوب جمعی این مجموعه به همه ما کمک می‌کند که قوی و محکم کارمان را پیش ببریم. یکی از مهم‌ترین دلایلی که به این رویداد پیوستم، کار خیری بود که توسط جمع صورت می‌گیرد؛ اینکه برای آزاد کردن زندانی‌ها یا کمک به درمان و... برنامه‌ریزی هدفمند می‌شود، نشان می‌دهد افراد این گروه صرفاً به منافع شخصی فکر نمی‌کنند و توجه به دغدغه‌های اجتماعی گروه برایم ارزشمند است و خوشحالم که امسال من هم سهم کوچکی دارم.»