مهری رنجبر/ ریحانه حاجی‌حسینی کماندارجوان، به رغم همه سختی‌ها، ناامید نمی‌شود. او که تیراندازی با کمان را از دبیرستان ورزش انتخاب کرده حالا یکی از ملی‌پوشان ریکرو زنان است. ریحانه حتی امسال در انتخابی المپیک به میزبانی ترکیه هم حضور داشت، اما بدشانسی فرصت حضور در پاریس را از آنها گرفت. به گفته دختر اصفهانی نابرابری قرارداد با هزینه بالای تجهیزات و کمان مهم‌ترین مشکل کمانداران است: «همه تجهیزات کماندار شخصی است و به همین خاطر تیروکمان رشته گرانی است. هزینه یک کمان حرفه‌ای حدود 300-400 میلیون تومان آب می‌خورد. هر تجهیزاتی برند متفاوتی دارد و تیرانداز می‌تواند از 5 میلیون تا مبالغ بالا هزینه کند. ما هر سال یک لیگ داریم که در مدت کوتاهی برگزار می‌شود و قرارداد کمانداران خیلی پایین است و اصلاً کفاف تجهیزات و کمان را نمی‌دهد. بالاترین قرارداد کمانداران 70 میلیون تومان است که تنها یکی، دو تیم به ملی‌پوشان می‌دهند و بقیه تیم‌ها قرارداد خیلی پایین، حتی در حد 10-15 میلیون تومان می‌بندند. این شرایط واقعاً بچه‌ها را ناامید می‌کند و حتی صدای خانواده‌ها را درمی‌آورد، چرا که بچه‌ها باید از جیب خرج کنند تا در کورس باشند.»
حاجی‌حسینی معتقد است شرایط بد و محدودیت اعزام، انگیزه بچه‌ها را برای ادامه کم می‌کند: «بالاخره ما برای ادامه کار انگیزه می‌خواهیم که نیست. حضور در مسابقات بین‌المللی انگیزه بیشتری به ما می‌دهد، اما حالا حتی تکلیف خیلی از اعزام‌ها به خاطر گرانی دلار و نبود بودجه مشخص نیست. این مسائل ما را ناامید و خسته می‌کند اما تنها عشق ما به تیروکمان باعث می‌شود نبُریم.»
کماندار ملی‌پوش ریکرو با اینکه بین سه نفر اول مسابقه فینال فینالیست‌های رنکینگ کشوری نبود، اما از نتیجه‌اش راضی است: «سطح مسابقه رنکینگ از سال قبل خیلی بالاتر بود. رکوردها خیلی بهتر بود و با حضور بچه‌های ملی‌پوش رقابت خیلی نزدیک‌تر بود. من در مسابقه قبلی نتیجه خوبی نگرفته بودم و این بار می‌خواستم خودم را ثابت کنم، به همین خاطر پرقدرت آمدم ودر انتخابی دوم شدم و حذفی سوم. با این حال از رکوردم که دوباره به قبل برگشته راضی‌ام.»
