در حافظه موقت ذخیره شد...
بیپرده با مشاور وزیر ورزش
داورزنی:گیر اصلی ورزش،پول نیست
اگر در رشته های ورزشی زنان سرمایه گذاری شود،از مردان بیشتر جواب می دهد
هدف وزیر ورزش این است که در بازیهای آسیایی ناگویا 25 مدال طلا بگیریم. به نظر شما با وضعیت فعلی ورزش ایران میتوانیم به این تعداد مدال دست یابیم؟ چون کمیته ملی المپیک معتقد است شدنی نیست. ما باید به گذشته برگردیم. از 2006 به 2010، به 2014، به 2018 و 2022 چه اتفاقی افتاد که در مقطعی رشد کردیم و مقطعی افت؟
نتایج بازیهای آسیایی اثرش را در بازیهای المپیک میگذارد. 2008 چه اتفاقی افتاد اما 2012 خوب بود. ما نباید تنها به دو، سه رشته کشتی، وزنهبرداری و تکواندو تکیه کنیم که بار مدالی المپیک را به دوش میکشند. ظرفیت ورزش ما بیشتر از این حرفهاست. ما باید کار را اصلاح کنیم. چند روز پیش در جلسه فدراسیون دانشآموزی بحثی داشتیم درباره اینکه رشتههای پرمدال را از کجا استارت بزنیم. رشتههای پر مدال از مقطع سنین 6 تا 18 سال، 5/17 میلیون دانشآموز در آموزش و پرورش داریم.
زنان ایران در هانگژو هم خوش درخشیدند و نشان دادند حتی در بعضی رشتهها بهتر از مردان نتیجه میگیرند.
زنان ما منهای چند رشته که به لحاظ شرعی نمیتوانند شرکت کنند، در اکثر رشتههای ورزشی اگر روی آنها سرمایهگذاری شود، بیشتر از مردان جواب میدهند. وزیر ورزش خیلی به این مسأله اعتقاد دارد. اگر برای ورزش زنان بیشتر هزینه کنیم، برگشت آن بیشتر از ورزش مردان خواهد بود. اگر قدم به قدم جلو برویم، زنان خودشان را نشان میدهند. ببینید، در پاراالمپیک زنانی مثل ساره جوانمردی چقدر مدال میگیرند. زنان ثابت کردهاند وقتی مورد توجه قرار بگیرند، سریعتر نتیجه میگیرند.
این قضیه روی مردان هم تأثیر میگذارد و آنها را به تکاپو میاندازد.
دقیقاً. در واقع رقابت به وجود میآید. دنیامالی در جلسات تخصصی رشتهها تأکید بر بالا بردن رقابت بین ورزشکاران دارد. ورزشکار نباید خیالش راحت باشد. این راحتی خیال باید برداشته شود و به جایش نگرانی از دست دادن جایگاه پیش بیاید تا تلاش بیشتر شود. وقتی همیشه سعی برای بهتر شدن شرایط شود، ورزشکار برنامه حرفهایتری پیدا میکند. باید ورزشکاران ملیپوش از استعدادهای پشت سرشان احساس خطر داشته باشند که میتوانند جای آنها را بگیرند.
بودجه لازمه کار است، بهویژه حالا که با گرانی دلار، فدراسیونها معتقدند کار سختتر شده است.
ما ملتی هستیم که با شرایط مختلف هماهنگ شدهایم.
با دلار 80 تومانی که نمیشود.
ولاسکو را با دلار هزار تومان آوردیم و حالا شده 80 هزار تومان باز کارمان را انجام میدهیم. مشکل ما در ایران پول نیست. این کشور، کشور سرمایهداری است و پول زیادی در آن هست. به عنوان مثال گیر باشگاههای سرخابی ما پول بود؟
نگاه کلی به والیبال، بسکتبال، هندبال و فوتبال بیندازید که کار باشگاهی میکنند، چرتکه بیندازید که چقدر هزینه میشود. در کشور ما پول مهم است اما گیر اصلی بهویژه در ورزش حرفهای پول نیست.
دنیامالی نشستهای مختلفی را با فدراسیونها برای بررسی وضعیت رشتههای ورزشی تا ناگویا و المپیک داشته است، این ایده را موفق میدانید یا نه؟
وزیر ورزش پاسخگوی هر اتفاقی در ورزش است. وزیر مسئولیتپذیر است و احساس میکند نباید کارها دقیقه 90 انجام شود. ما تا بازیهای آسیایی 2026 ناگویا تقریباً دو سال زمان داریم و تا المپیک 2028 لسآنجلس چهار سال. نتیجهگیری در المپیک و بازیهای آسیایی 6 ماهه اتفاق نمیافتد. موفقیت در المپیک نیاز به برنامه 5 تا 10 ساله دارد و بازیهای آسیایی برنامه 5-4 ساله. اینکه منِ رئیس فدراسیون بگویم این مسابقات را داریم و با برنامههای تدارکاتی کار را انجام میدهیم، درست نیست. همه رؤسای فدراسیونها هم حرف از گرانی ارز میزنند و کمبود بودجه را مطرح میکنند. اگر رشتهای برنامه داشته باشد و با آن حرکت کند، میتوان از آن بازخورد خوبی گرفت که برنامه در مسیر درست هست یا نه؟ در ورزش باید هدف مشخص باشد و برای آن بجنگیم، نه اینکه حالا ببینیم چه میشود. با انشاءالله و ماشاءالله اتفاقی نمیافتد، مگر اینکه هدفگذاری کنید. البته از تکنولوژی هم باید استفاده کرد.
مثل قبل؟
زمان هاشمیطبا همه تیمها با ارزیابی در مرکز سنجش، مشخص میشدند که چه تیمی نتیجه میگیرد و چه تیمی نتیجه نمیگیرد. دوباره این قضیه احیا شده و وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بر استفاده از مرکز سنجش تأکید دارند. تأکید بر این است که ما علاوه بر حمایت از برنامه فدراسیونها، بر آنها نظارت داشته باشیم. فدراسیونها در جلسات از برنامهها و اهدافشان در بازیهای آسیایی میگویند. ما اعتقاد داریم باید تعیین تکلیف شود چرا که میخواهیم در ناگویا نتیجه بگیریم و در المپیک درست است که کاروان کیفی میرود اما طبیعی است که از عملکرد همه رشتهها راضی نیستیم. رشتههای رکوردی در داخل تمرین معلوم است که چه شرایطی دارد. همه اقدامات باید هدفمند باشد حتی برای بازیهای کشورهای اسلامی که 51 کشور حضور دارند. این بازیها با حضور تیمهای آفریقایی، آسیایی، اروپایی و حتی ترکیه ایستگاه ارزیابی برای تعیین وضعیت رشتهها تا قبل از بازیهای آسیایی است. ما میخواهیم در بازیهای کشورهای اسلامی حرف اول را بزنیم، در ناگویا شرایط مدالی بهتری داشته باشیم و تعداد سهمیههای بیشتری در رشتههای مختلف برای المپیک 2028 بگیریم. پول در ورزش باید هدفمندتر هزینه شود.
