معصومه غفاری
روزنامه‌نگار

سال‌هاست که نقش‌آفرینی زنان در آثار طنز و کمدی با اما و اگرهای بسیاری همراه شده است. چنان‌که به گفته «نعیمه نظام دوست» بانوی هنرمند و کمدین کشورمان، فراوانی این محدودیت‌ها و خطوط قرمزی که هر روز بیشتر و بیشتر می‌شوند، حضور بانوان در این آثار را کم‌رنگ‌ کرده است. اما با‌ وجود تمام این محدودیت‌ها، بسیاری از بازیگران خانم مطرح آثار کمدی ایران، به واسطه تلاش بیش‌ از‌ پیش خود جایگاه ویژه و ارزشمندی را در این عرصه برای مخاطبان داشته و به دل و جان مخاطبانشان خوش نشسته‌اند.

نظام‌دوست می‌گوید: کاش یک فضایی ایجاد شود تا بانوان هنرمند سرزمینم بخصوص در حوزه طنز بهتر و بیشتر از آن چیزی که در حال حاضر هست، فعالیت کنند. امیدوارم در دولت وفاق و با درایت آقای صالحی، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، آن‌گونه که شایسته است از هنر کمدی و طنز؛ خاص از هنرمندان زن، حمایت شده و با نگاهی بهتر و فضای بازتر شرایطی فراهم شود تا شاهد خروجی مطلوب در این حوزه باشیم.
وی تصریح کرد: به عنوان یک زن کمدین، از آقای «صالحی» وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی تقاضا دارم تیمی علاقه‌مند به هنر و هنرمند همراه با سلیقه و نگاهی باز و یک‌دست را مسئول نظارت و تصدیگری این حوزه کنند، تا هنرمندان چه زن و چه مرد با محدودیت‌های کمتری فعالیت کنند و بتوانیم در دوران وزارت ایشان شاهد خلق آثار فاخر و ماندگاری دراین عرصه باشیم.

کاستی‌های آثار کودک و نوجوان در تلویزیون
این بازیگر در ادامه از ایفای نقش خود در سریال «لالایی» به کارگردانی احمد درویشعلی‌پور خبر داد و اظهار کرد که این اثر به موضوع کودک و نوجوان پرداخته است؛ موضوعی که دغدغه و علاقه‌مندی همیشگی من بوده و هست. در گذشته از سوی هنرمندانی مانند مرضیه برومند، رضا ژیان و... شاهکارهایی در این خصوص خلق شده است و البته در دوران نه‌چندان دور نیز مجموعه فیتیله را در این حوزه داشتیم. بنابراین می‌بینیم که در ایام قدیم یک چنین هنرمندان بزرگی از دل رسانه ملی پرورش یافته و بعدها شدند از بزرگان سینمای کشور، چیزی که این روزها در تلویزیون بسیار کم شده است.
نظام‌دوست با اشاره به کاستی‌های حوزه کودک و نوجوان گفت: نمی‌دانم چرا دیگر در رسانه ملی آن‌گونه که باید به خلق آثار طنز در حوزه کودک و نوجوان پرداخته نمی‌شود. این در حالی است که بسیاری از کودکان و نوجوانان در برخی مناطق به سینما یا اینترنت دسترسی ندارند و تنها راه ارتباط ما با آنها تلویزیون است. شاید بتوان با تعامل بیشتر میان نمایش‌خانگی و سایر پلتفرم‌ها با تلویزیون شرایطی را فراهم کرد تا تمامی کودکان سرزمینم حداقل از طریق تلویزیون بتوانند آثار خوب ساخته‌شده در حوزه طنز و... را تماشا کنند.
 این بازیگر در پایان علت ادامه فعالیتش در تلویزیون را عشق و علاقه‌ بسیارش به کودکان دانسته و می‌گوید: نیاز است رسانه ملی فضایی را برای ساخت برنامه‌های شاد باز بگذارد و زمینه شادی مردم را فراهم کند. شاید من غمگین‌ترین آدم جهان باشم اما تلاش می‌کنم با علاقه در برنامه‌ها حضور داشته باشم و گاهی حتی با سوژه قراردادن خودم، خنده بر لب مخاطبان می‌آورم. هر چند شاید برخی خنده‌های مرا دوست نداشته باشند؛ اما من بر این باورم که رسالتم شاد کردن و خنداندن مردم است.