«جان مرشایمر» تحلیلگر برجسته امریکایی:

ایران و روسیه نمی‌توانستند به جای ارتش سوریه بجنگند

«جان مرشایمر» صاحبنظر برجسته روابط بین‌الملل در تحلیلی پیرامون دلایل پایان حکومت بشار اسد در سوریه به عوامل داخلی از جمله مواجهه سوریه با تحریم‌های گسترده، ناتوانی مالی در حمایت و تجهیز ارتش و فساد گسترده داخلی اشاره و تصریح می‌کند: با وجود این مشکلات، ایران و روسیه به عنوان دو متحد نزدیک دمشق، قادر به حفظ دولت اسد نبوده‌اند. «مرشایمر» درباره کمک روسیه و ایران به دولت سوریه در برابر معارضان می‌گوید: «تهران و مسکو به اسد در برابر ناتوانی ارتش او هشدار داده بودند، اما با توجه به ناتوانی ارتش سوریه در برابر معارضان، ایران و روسیه نمی‌توانستند به‌ جای آنها بجنگند.»
او تصریح کرد: «ایران و روسیه بر حمایت از سوریه در برابر تحریر‌الشام و دیگر گروه‌ها متعهد بودند، ولی با توجه به ضعف ارتش سوریه با محدودیت‌هایی روبه‌رو بودند، اما آنچه پیداست اینکه تهران و مسکو خواستار کمک به دمشق بودند.»
 این متفکر برجسته روابط بین‌الملل امریکا در ادامه افزود: «ارتش سوریه قادر به ایستادگی در برابر معارضان نبود و تقریباً یک شبه فروپاشید. اگر سوری‌ها نجنگند بنابراین روس‌ها یا ایرانی‌ها نمی‌توانستند کار زیادی انجام دهند. بشار اسد در نهایت مردی بسیار سرسخت و خودرأی بود و به هشدارهای مسکو و تهران توجهی نکرد.»
«مرشایمر» همچنین درباره حمایت مالی مسکو و تهران از دمشق در مقایسه با حمایت مالی امریکا از اوکراین و نقش «کی‌یف» در آموزش نیروهای تروریستی وابسته به القاعده در سوریه، گفت: «مسأله حمایت از سوریه، به حمایت مالی محدود نشده است و علت سقوط دولت سوریه، مسأله مالی نبود. مهم‌ترین مسأله همان ضعف قوای نظامی این کشور بود که نتوانست در برابر معارضان ایستادگی کند.»
این متفکر برجسته روابط بین‌الملل امریکا در ادامه با بیان اینکه با سقوط اسد، سوریه آینده‌ای سرشار از درگیری داخلی را تجربه خواهد کرد، افزود: «تغییر ناگهانی رژیم در سوریه برای شورشیان و افراد مورد حمایت امریکا تنها یک موفقیت کوتاه‌مدت است. بنابراین پیش‌بینی تحولات سوریه تقریباً غیرممکن است، اما به‌ طور قطع می‌توان گفت که در آینده قابل پیش‌بینی، هرج و مرج قابل توجهی در سوریه وجود خواهد داشت.»

 

صفحات
  • صفحه اول
  • سیاسی
  • دیپلماسی
  • جهان
  • اقتصادی
  • اجتماعی
  • حوادث
  • صفحه آخر
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و ششصد و سی
 - شماره هشت هزار و ششصد و سی - ۲۶ آذر ۱۴۰۳