«ولی نصر»، صاحبنظر مسائل بین‌الملل در یادداشتی برای «فارن پالیسی» تحولات بزرگ هفته‌های اخیر در لبنان و سوریه از حزب‌الله گرفته تا پایان دولت بشاراسد را آغاز فصلی جدید برای خاورمیانه دانسته است. او محتمل‌ترین پیامد را تأثیر این رویدادها بر تشدید رقابت منطقه‌ای برای پر کردن خلأ قدرتی می‌داند که در نتیجه پایان دولت اسد شکل گرفته است. «نصر» با اشاره به اینکه موقعیت جدید حزب‌الله، تعادل قدرت میان ایران و اسرائیل را تغییر داده است، پیامد گسترده‌تر را در تغییر تعادل قدرت میان ترکیه و سایر کشورها می‌داند.او می‌گوید به مرور زمان، دستاوردهای ترکیه در سوریه ممکن است نفوذ آن را به لبنان و عراق نیز بسط دهد، به اعتقاد او این واقعیت، تعادل قدرت منطقه‌ای را به طرق مهمی تغییر می‌دهد. اما به همان اندازه اگر نه مهم‌تر دستاوردهای ترکیه برای دیگر بازیگران منطقه نیز دارای پیامدهایی خواهد بود و همگی این بازیگران احتمالاً سیاست‌های خود را با توجه به این واقعیت جدید تنظیم خواهند کرد.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل در ادامه دشمن اصلی ایران را اسرائیل می‌داند آن‌هم درحالی که خود این رژیم نیز بنا به دلایلی درباره تحولات سوریه نگرانی‌هایی دارد. اگرچه ممکن است اسرائیل بابت تضعیف نفوذ در سوریه خوشحال باشد اما چالش‌های ناشی از گسترش حوزه نفوذ ترکیه در این بخش از خاورمیانه خوشحالی آن را نیمه تمام خواهد گذاشت. او با اشاره به اینکه یک دولت مستقر تحت رهبری گروه تحریرالشام، زمانی که قدرت خود را در سوریه تثبیت کند، الحاق بلندی‌های جولان به اسرائیل را نخواهد پذیرفت و بعید است نسبت به درد و رنج فلسطینی‌ها بی‌طرف بماند، می‌افزاید: ارتباطات عربی و سنی آنها با فلسطینیان است. تهدید جدید متوجه مرزهای اسرائیل می‌تواند در نظم جدید سیاسی در حال شکل‌گیری در دمشق نهفته باشد که اینک تحت حمایت آنکارا قرار دارد.
«ولی نصر» در نهایت تصریح می‌کند که نتیجه می‌تواند سوریه پس از تحمل سال‌ها درد و رنج، یک دولت قوی و باثبات باشد که بر بازسازی کشور جنگ‌زده متمرکز شود. با این حال، اگر سوریه در گرداب رقابت‌های منطقه‌ای گرفتار شود، ممکن است آینده‌ای نظیر لیبی در انتظارش باشد، جایی که رقابت میان نیروهای خارجی، کشور را متلاشی و رنج آن را طولانی‌تر کرده است.