مهری رنجبر/ مربی، دغدغه این روزهای محمد بیرانوند، نفر اول تیراندازی اهداف پروازی آسیا است. او فعلاً زیرنظر پدرش تمرین می‌کند. اما برای انتخاب مربی تیم ملی اهداف پروازی روزها را می‌شمارد. مربی که همه‌جوره کاربلد باشد و بتواند به پیشرفتش کمک کند. او که تجربه خوبی با مربی سابقش نداشته، معتقد است برنامه‌های نیکخو مدال المپیک پاریس را از او گرفته است.

سه ماه بعداز المپیک تمرین را استارت زدی؟
دقیقاً فکر می‌کنم سه ماه از المپیک می‌گذرد، فدراسیون هنوز هیچ اردویی را شروع نکرده کرده است. من می‌خواستم بعداز المپیک استراحت کنم اما نتوانستم و دلم خیلی تنگ شد برای تیراندازی و تمرین. حالا ما تنها یک دوره مسابقه آزاد اهداف پروازی انجام داده‌ایم و از طرفی تیم ملی هم سرمربی ندارد، فعلاً درگیر انتخاب سرمربی هستم. امیدوارم فدراسیون با انتخاب سرمربی خوب به ما کمک کند.
تمرین را شروع کرده‌ای؟
ورزش حرفه‌ای نیاز به تمرین حرفه‌ای هم دارد. حالا همه رقبایم در تیراندازی اهداف پروازی دنیا در مسابقات بین‌المللی شرکت می‌کنند ولی هنوز اردوی ما شروع نشده است. من برای اینکه عقب نمانم خودم تمرین را شروع کرده‌ام و یک دوره هم مسابقه آزاد ایران را شرکت کردم. من می‌خواهم از حالا برای موفقیت در المپیک 2028 آماده شوم. کسی که مدال المپیک را می‌خواهد نباید تمرین یک روز را هم از دست بدهد اما فدراسیون فعلاً هیچ تصمیمی برای شروع اردوی اهداف پروازی ندارد.
از اینکه این ماه نفر اول رنکینگ تیراندازی اهداف پروازی آسیا شدی خوشحالی؟
نه‌تنها من که همه خوشحال می‌شوند نفر اول رنکینگ آسیا باشند، من هم بابت افتخارآفرینی برای کشورم خوشحالم اما از بلاتکلیفی ناراحتم. ناراحتم که اردو ندارم چرا که هر چه تمرین جدی نداشته باشیم، بیشتر افت می‌کنیم و آمادگی ما کمتر از رقبا می‌شود.
با رئیس فدراسیون درباره شرایط صحبت نکردی؟
من صحبت کردم اما آنها می‌گویند شما کارتان را شروع کنید، دو، سه سال است که می‌گویند هیچ کاری عملی نمی‌شود. حالا هم مدام امروز و فردا می‌کنند.
تو مگر با نیکخو کار نمی‌کنی که منتظر مربی جدید هستی؟
نه، متأسفانه یک‌سری مشکلات با نیکخو داشتم که با رئیس فدراسیون هم قبل از المپیک صحبت کردم که او را با من به پاریس نفرستند اما قبول نکرد. نیکخو اصلاً می‌خواست مرا حذف کند.  من زیر 18سال بودم که مرا به کمیته انضباطی کشاند اما در کویت سهمیه گرفتم.
مشکل تو با نیکخو فنی است؟
مشکل فنی است. در واقع داشته‌های او به کار من نمی‌آید. او می‌خواهد نکاتی که خودم می‌دانم را به من بگوید. درحالی که من می‌دانم. من مربی می‌خواهم که همه‌جوره مرا بلد باشد و از نظر فنی گرفته تا روحیه و حتی خواب به من کمک کند. نه اینکه آن‌قدر مرا نشناسد که حتی مرا در المپیک پاریس بهم ریخت. من 10سال است که ظهرها 3 ساعت می‌خوابم و شب‌ها هم ساعت 10 خوابم. اما نیکخو در پاریس با تغییر برنامه خوابم مرا بهم ریخت. در واقع طبق برنامه او من ظهرها فقط یک‌ساعت می‌خوابیدم و شب‌ها هم نمی‌توانستم بخوابم که این مسأله مرا به دردسر انداخت و مشکلات زیادی برایم رقم زد و نتوانستم نتیجه بگیرم.
یعنی به همین دلیل در المپیک مدال نگرفتی؟
شک نکنید. من در کویت رقیب اصلی را بردم و با اولی سهمیه گرفتم آن هم با امتیاز 121 و رقیبم 118 امتیاز گرفت اما در پاریس او 122 زد و من 117. درحالی‌که اگر من طبق روال خودم بودم نمی‌گویم مدال طلا، اما یک مدال المپیک را می‌گرفتم. نمی‌دانم شاید هم در پاریس مدال قسمتم نبود. با این حال به سردار قربانی رئیس فدراسیون گفتم بعداز المپیک مربی‌ای انتخاب کنند که همه‌جوره کمک‌حالم باشد.
تو این روزها با پدرت تمرین می‌کنی؟
دراین روزها که هیچ خبری از اردو و مربی نیست، من با پدرم تمرین می‌کنم. البته پدرم از وقتی شروع کردم، مربی‌ام بود و خیلی به من کمک کرد و حتی خیلی از هزینه‌ها را متقبل شد و در المپیک پاریس باید کنارم می‌بود که نشد.
پس فشنگ را چه می‌کنی، خودت برای خرید فشنگ هزینه می‌کنی؟
من همه هزینه‌ها را از جیب می‌دهم. البته در ایران مهمات‌سازی داریم و به ما فشنگ می‌دهند، خوشبختانه مشکل فشنگ ندارم. اما در کل هزینه اهداف پروازی بالاست و متأسفانه به خاطر همین است که خیلی استعدادهای بهتر از من هم هستند اما هزینه‌های بالای این رشته آنها را فراری می‌دهد. اهداف پروازی مثل کشتی نیست که فقط یک دوبنده بخواهد. شاید باور نکنید، آن‌قدر که در این رشته استعداد داریم در کشتی نداریم. اگر فدراسیون استعدادیابی نکند مثل آب خوردن حذف می‌شوند.