یادمان نخستین سالگرد درگذشت استاد اکبرگلپایگانی برگزارشد
خواننده‌ای که با آواز، موسیقی را زیرو زبر کرد
گروه فرهنگی/ آیین یادمان نخستین سالگرد درگذشت استاد اکبرگلپایگانی با حضورحسن گلپایگانی خواننده و برادراکبر گلپایگانی، میلاد کیایی آهنگساز و نوازنده سنتور، محمد منتشری، صدیق تعریف، عبدالحسین مختاباد، فاضل جمشیدی، فریدون خشنود، جهانشاه برومند، سیدعباس سجادی، میرعلیرضا میرعلینقی و جمعی دیگرازهنرمندان و چهره‌های موسیقی با مشارکت مؤسسه هزار صدا و اجرای آرش نصیری در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
درابتدای این مراسم میرعلیرضا میرعلینقی نویسنده، پژوهشگر و منتقد موسیقی با گرامیداشت یاد استاد گلپا درجملاتی اظهار داشت: ارزش شخصیت موسیقایی و شخصیت انسانی این هنرمند باید بیشتر شناخته شود و مردمان امروز و آینده، قدر و منزلت این استاد خلاق و نابغه مسلم آواز و مردی که مانند خاک وسیع بود را بیشتر بدانند. من از سال ۱۳۶۷ امکان و فرصت هم صحبتی با استاد گلپایگانی را پیدا کردم و درس‌های بسیاری از او آموختم، استاد گلپا نکته‌های بسیاری درباره تاریخ معاصر موسیقی و شخصیت‌های این حوزه مطرح کرد که تاکنون هیچ منبع دیگری به دقت، عدالت و انصاف او ندیدم و ایشان در این زمینه منحصربه فرد بود.
جای خالی ایشان، در زمانه‌ای که ما خواننده برجسته کلاسیک و خواننده مردمی و ارجمندی نداریم، خالی است. وی در زمره افرادی بود که همیشه می‌گفتم، درهر سنی از دنیا بروند، حیف است. سیدعباس سجادی هم دراین مراسم بیان کرد: راز ماندگاری اکبر گلپایگانی این بود که پیرو نبود. موسیقی را آموخت، پا بر دوش بزرگان گذاشت اما نگاهش به افق‌های دور بود، او می‌توانست مقلد باشد اما مولد بود. استاد گلپایگانی کسی بود که توانست با آواز، انقلاب موسیقایی ایجاد کند. تمام آوازهای اکبر گلپایگانی میراث فرهنگی ماست.
دراین آیین، کتاب «گنجینه گلپا» نوشته مسیح سام‌خانیان درقالب تحلیل و بررسی موسیقایی آثارمرحوم اکبر گلپایگانی معرفی شد. علیرضا میرعلی نقی و حجت عبدی ویراستاران و مریم قدیم طراح جلد این اثر هستند.
حسن گلپایگانی برادر زنده یاد اکبر گلپایگانی درباره این کتاب گفت: «گنجینه گلپا» یک دایرةالمعارف است و هر چیزی که شما از موسیقی سنتی بخواهید، در این کتاب وجود دارد پس بیایید در این روزگار آشفته قدرهنرمندان را بدانیم، من هم که بشخصه بعد از برادرم پشتم خالی شد.
فریدون خشنود موسیقیدان و آهنگساز نیز دراین آیین درباره همکاری خود با زنده یاد گلپا دلنوشته‌هایی را خواند و اظهارداشت: استاد گلپایگانی بی‌نظیر بود و همچون او دیگر وجود نخواهد داشت. او یک بار در استودیو اثرش را اجرا می‌کرد و بار دومی وجود نداشت. سهم من از سال‌های عشق‌ورزی با آهنگ‌هایی است که برایش ساختم و گوش موسیقایی ایرانی آنها را می‌شنید.
عبدالحسین مختاباد نیزبیان داشت: من افتخارزندگی کردن با این صدا را از دهه ۶۰ داشتم و یک دهه افتخار داشتم با ایشان همکلام شوم، روزهای خوبی را با او داشتم و واقعاً محضرش گرم و بی‌نظیر بود، انسان بی‌آلایشی بود. سپس مختاباد، قطعه‌ای از آثار زنده یاد گلپا و قطعه «شبانگاهان» از آثار خود را با همراهی فریدون احتشامی نوازنده تار و سعید احتشامی نوازنده تنبک اجرا کرد.
