ابراهیم جوادی
پیشکسوت

تیم ملی کشتی آزاد در جهانی آلبانی نتوانست به موفقیت برسد و به نظرم کادرفنی نقش مهمی در این نتایج داشت. وقتی کشتی‌گیر در شرایط بحرانی و فشار در حال کشتی گرفتن است؛ شاید فکرش نرسد که چه تاکتیکی را برابر حریف به‌کار بگیرد؛ اینجا وظیفه سرمربی و مربی کنار تشک است که به او بگوید با چه تکنیکی کشتی بگیرند. مربیان کنار تشک باید کامران قاسمپور را راهنمایی می‌کردند. مربی که کنار تشک نشسته باید خیلی هوشمندانه عمل کند و به کشتی‌گیر برخی موارد را گوشزد کند. آنها به درستی کوچ نکردند وگرنه مگر کشتی‌گیر در ۸ یا ۱۰ ثانیه مانده به پایان رقابت‌ کشتی را واگذار می‌کند؟ آنها کشتی‌گیران باتجربه‌ای هستند و این اشتباهات از آنها بعید بود. به نظرم هر دو کشتی‌گیر ما اشتباه کردند؛ این اشتباهات در المپیک هم تکرار شد و عموزاد پس از اینکه به فینال رسید شروع به رقصیدن و شادی کرد، در صورتی که خبری نبود. من نمی‌دانم مربیان این مسائل را به کشتی‌گیران نمی‌گویند یا آنها به حرف مربیان گوش نمی‌دهند که در این صورت باز هم مقصر مربی است، مگر می‌شود کشتی‌گیر به حرف مربی گوش ندهد؟ نتایجی که تیم در المپیک و مسابقات جهانی کسب کرد نشان می‌دهد کشتی آزاد مشکلاتی دارد که باید هرچه زودتر آنها را رفع کنند. دو سه تا از بهترین کشتی‌گیران ایران به مسابقات جهانی اعزام شدند و حاصل کار آنها فقط یک مدال برنز بود. کشتی‌گیران اعزامی کم‌تجربه نبودند، چرا باید چنین اشتباهاتی مرتکب شوند؟