داود عطایی
روزنامه‌نگار

 شاید اگر به هر کارشناس و پیشکسوت فوتبال در ابتدای فصل می‌گفتیم استقلال با هزینه هزار میلیارد تومانی پس از 9 بازی کجای جدول رده‌بندی می‌ایستد، هیچ کس نمی‌توانست 5 باخت و تنها دو پیروزی را حدس بزند. تیم مدعی قهرمانی ابتدای فصل هم‌اکنون در منطقه خطر قرار گرفته و اوضاع روحی و روانی تیم آنقدر آشفته است که نه هواداران میلیونی و نه کادر فنی در آستانه بازی حیثیتی با بهترین تیم باشگاهی آسیا یعنی الهلال، صدرنشین لیگ نخبگان کوچکترین امیدی به شاگردان موسیمانه برای خلق یک نتیجه آبرومندانه ندارد.
به جرأت می‌توان مدعی شد در سه بازی آخر که سه شکست غم انگیز رقم خورد در هیچ کدام از خطوط استقلال بازیکنی در قد و قواره این تیم بزرگ و مردمی بازی نکرد. هم در خط دروازه، هم دفاع، هم هافبک و البته مهاجمان بی‌خطر و بی‌اثر آبی پوشان هیچ بازیکنی در حد انتظارات هواداران پرشور و کارشناسان ظاهر نشد. اینکه همه تقصیرها را به گردن نکونام بیندازیم هم اشتباه محض و پاک کردن صورت مسأله است. اتفاقاً اگر استقلال تمایل دارد این معضل را حل کند باید بپذیرد علاوه بر سرمربی سابق سایر ارکان مدیریتی باشگاه هم به وظایفشان به خوبی عمل نکردند. از احمد شهریاری و فرشید سمیعی گرفته تا کادر فنی و تمامی بازیکنان در خلق این افتضاح و ناکامی نقش داشته‌اند.
در فاصله دو روز تا پیکار حساس و مهم با الهلال مهم‌ترین موضوع این است که کادر فنی چگونه با شوک مثبت به تیم این بحران عمیق را پشت سر بگذارد. در حالی که همگان می‌دانند تا
نیم فصل امکان تغییر و تحول در کادر بازیکنان و ایجاد تغییرات اساسی وجود ندارد، این مسئولیت سنگین به دوش بازیکنان باتجربه و البته گرانقیمت آبی‌پوش است که با درایت و بازسازی روحی و روانی شرایط را بهبود بخشند. متأسفانه رتبه دوازدهم جدول برای هواداران دومین تیم محبوب کشور به هیچ عنوان قابل قبول نیست و عذرخواهی‌های تاکتیکی و تصنعی مدیران باشگاه هم دردی را از طرفداران میلیونی و متعصب استقلال دوا نمی‌کند.
هوادار دوآتشه تیم که در سرما و گرما و شادی و سختی همواره پشتیبان تیم محبوب خود است انتظار دارد که بازیکنان چند ده میلیاردی تیمشان از جان و دل مایه بگذارند. اما در کمال تعجب مشاهده می‌کنند بازیکنان به دلیل نبود آمادگی جسمانی لازم و نداشتن فصل بدنسازی مناسب به صورت پی در پی مصدوم شده و نمی‌توانند کمک حال تیمشان باشند. معضل کمبود بازیکن آماده در هر مسابقه و مصدومیت‌های سریالی، هم دست کادر فنی را برای ارنج کردن تیم می‌بندد وهم فشار مضاعفی به بازیکنان اصلی وملی پوش می‌آورد.
فشردگی برنامه مسابقات در لیگ نخبگان و لیگ برتر هم عامل مهمی است تا امید هواداران برای بازگشت به کورس قهرمانی هر روز کمرنگ‌تر شود. در این شرایط شاید برای تغییر روند نیاز به یک تغییر مدیریتی در سطح بالای باشگاه بعد از مسابقه با الهلال باشد، اما در هر حال حصول نتیجه زمانبر و در پروسه‌ای طولانی خواهد بود. آنچه مسلم است چه در برنامه کوتاه مدت برای خروج از این بحران عمیق چه در بازسازی تیم در نیم فصل و پایان فصل بیشترین فشار و ناراحتی نصیب هواداران و عاشقان تیم می‌شود، طرفدارانی که در ابتدای فصل سودای قهرمانی و رقابت با رقیب سنتی و دیرین را داشتند و هم‌اکنون دغدغه قرارگرفتن در منطقه خطر و پایین جدول را دارند. امید که با اقدامات مثبت کادر فنی و مدیریت و البته همت و غیرت بازیکنان شاهد خروج تیم از این بحران غیرمنتظره و طولانی باشیم.