حمیدرضا عرب
خبرنگار

یکی از مهم‌ترین دلایلی که سبب سقوط استقلال تا رتبه دوازدهم لیگ برتر شده، عملکرد بسیار ضعیف مهاجمان است. در حالی که رامین رضاییان بی‌آنکه پست تخصصی‌اش خط حمله باشد، تا کنون چهار بار موفق به گلزنی شده، اما مهاجمان استقلال در گلزنی بسیار ناکام
بوده‌اند.
در رأس همه نگاه‌ها دو بازیکن بلند قامت استقلال در خط آتش است که هیچ نشانی از یک مهاجم گلزن و طراز اول را در خود ندارند و روزهای ملال‌آوری را پشت سر می‌گذارند.
آرمان رمضانی به رغم آنکه درهفته اول لیگ بیست و چهارم موفق شد در دقیقه 55 دروازه شمس‌آذر را باز کند تا در اولین گام امیدوارکننده ظاهر شود، در ادامه لیگ حتی یک بار هم موفق به گلزنی نشد تا در 720 دقیقه‌ای که از لیگ بیست و چهارم گذشته فقط همان یک گل را به ثمر رسانده باشد.
از عملکرد رمضانی اسفبارتر آمار گوستاوو بلانکو است. بازیکنی که در هفته‌های پایانی لیگ بیست و سوم در گلزنی موفق عمل کرد تا همان آمار حداقلی بهانه‌ای باشد برای مهر تأیید زدن جواد نکونام روی نام او تا مرد آرژانتینی را با استقلال به لیگ جدید بیاورد و نامش در فهرست بازیکنان استقلال قرار بگیرد.
شاید همگان تصور می‌کردند که بلانکو همان روند را در لیگ بیست و چهارم نیز ادامه دهد اما آنچه امروز از او به عنوان بیلان کاری‌اش در استقلال باقی مانده حسرت گلزنی است و گوستاوو حتی در تعداد گل زده نیز به رمضانی هم نرسیده است.
این وضعیت می‌تواند آینده هر دو بازیکن را در هفته‌های منتهی به نیم فصل عمیقاً به خطر بیندازد و شکی نیست با دست فرمانی که موسیمانه در پیش گرفته این بازیکنان با ادامه روند کنونی نباید جایگاهی در استقلال نیم‌فصل دوم داشته باشند.
البته جدا کردن این بازیکنان برای مدیران باشگاه استقلال بسیار هزینه‌بر خواهد بود و از لحاظ مالی این تصمیم برای استقلال بار مالی سنگینی را ایجاد خواهد کرد اما مدیران باشگاه استقلال ناچارند میان بد و بدتر اولی را برگزینند تا بیش از این از بودن بازیکنانی که انگار هیچ شمی در گلزنی ندارند، متضرر نشوند و بتوانند طراوتی تازه به خط حمله تیم خود بدهند.
طی بیست و چهار دوره‌ای که از لیگ برتر گذشته سابقه نداشته مهاجمان آبی تا این اندازه در گلزنی ناکام باشند و نتوانند انتظارات را در خط آتش برآورده سازند.
در فصل جاری اما اوضاع به شکلی اسفبار و نگران‌کننده پیش می‌رود و استقلال روی یک موج کاملاً منفی و نگران‌کننده قرار گرفته و بسیاری معتقدند که موسیمانه با داشتن این بازیکنان روزهای سخت و دشواری برای بازگشت به اوج پیش رو دارد و شاید عملاً بازگرداندن استقلال با بودن بازیکنانی همچون بلانکو و رمضانی غیر ممکن
باشد.
در واقع اگر بخواهیم به موضوع بلانکو و رمضانی دقیق‌تر ورود کنیم باید به این نکته اشاره دقیق داشته باشیم که دو مهاجم استقلال با یک اولتیماتوم جدی از سوی سرمربی جدید استقلال مواجه‌اند و عملکردشان به طور دقیق و جدی ارزیابی می‌شود تا اگر احیاناً تشخیص داده شد که به کار استقلال نمی‌آیند به سرعت در مسیر خروج قرارگرفته تا جا برای جذب بازیکنان جدید باز شود. آیا بلانکو آرژانتینی و رمضانی که گاهاً عصای دست استقلال بوده دوباره به روند گلزنی بازخواهند گشت یا اینکه قصه پر غصه گل نزدن‌های آنها تا نیم‌فصل استقلال را آزار خواهد داد؟