حمیدرضا عرب
روزنامه‌نگار

 باشگاه استقلال بعد از برکناری جواد نکونام و پایان همکاری با سرمربی سابق، باب همکاری با سهراب بختیاری‌زاده را باز کرده و به نوعی این مربی قرار است نقش یک عنصر موقت را در این باشگاه بازی کند تا در روز‌های آتی سرمربی جدید معرفی شود.
البته در باشگاه استقلال زمزمه‌هایی درباره فرصت بیشتر دادن به سهراب بختیاری‌زاده شنیده می‌شود و برخی از جمله رئیس هیأت‌مدیره این باشگاه یعنی احمد شهریاری بی‌میل نیستند که بختیاری‌زاده به فعالیت در استقلال ادامه دهد و اگر موفق شد، فرصت بیشتری پیش رویش باشد، اما نظرات هواداران باشگاه استقلال مانع از ادامه حضور بختیاری‌زاده خواهد شد و حتی اگر این مربی نتایج مطلوبی را پیوسته به دست آورد، ادامه فعالیتش به عنوان سرمربی با این فضای هواداری ممکن نخواهد بود، ضمن اینکه بخش رسانه‌ای باشگاه استقلال نیز تأکید کرد که سرمربی قطعی در روزهای آتی معرفی خواهد شد.
در این میان باید توجه داشت که هواداران استقلال مطالبه سرمربی خارجی را دارند و به دنبال فردی هستند که بتوانند برای دست‌کم دو فصل روی توانایی‌اش حساب کنند.
این دیدگاه با توجه به تغییرات پی‌درپی در سال‌های اخیر نظریه درستی است و استقلال معمولاً از ثبات کافی در این حوزه بی‌بهره بوده و مربیان این تیم دائم تغییر کرده‌اند.
در باشگاه پرسپولیس، اما این تغییرات در حداقل ممکن بوده و شاید یکی از مهم‌ترین دلایلی که سبب شده سرخ‌ها در سال‌های اخیر نتایج مطلوب‌تری را به دست آورند، همین ثبات است.
پرسپولیس دوره قابل توجهی در ید برانکو ایوانکوویچ بود. سپس سکان هدایت این تیم برای چند فصل به دست یحیی گل‌محمدی سپرده شد و بعد از اینکه یحیی به دلیل کسب نتایج نه‌چندان مطلوب از این باشگاه رفت، اوسمار که دستیاری او را به عهده داشت، در سمت سرمربیگری پرسپولیس قرار گرفت.
باشگاه پرسپولیس قصد داشت اوسمار را در فصل جاری نیز حفظ کند، اما این مربی خیلی زود زمزمه جدایی کوک کرد و در اقدامی خودخواسته از ایران رفت تا مدیران پرسپولیس به سراغ استخدام یک سرمربی خارجی به نام گاریدو بروند و اینطور که پیداست انگیزه کافی نزد مدیران این باشگاه برای فرصت‌بخشی مناسب به این مربی نیز وجود دارد.
در استقلال، اما ثبات کمی را شاهد بودیم و بار‌ها سرمربی‌ها در این باشگاه تغییر کرده‌اند. در همین هفت، هشت فصل اخیر اگر نگاهی به تعداد سرمربی‌های استقلال بیندازیم، به این باور می‌رسیم که استقلال چه تیم بی‌ثباتی بوده و نتوانسته در این نقطه آرامش را حاکم کند.
شفر، استراماچونی، فکری، مجیدی (۳ بار)، ساپینتو، نکونام و حتی نامجومطلق مربیانی بودند که در سال‌های اخیر نام‌شان به عنوان سرمربی مطرح شده و حالا نیز قرعه شانس به نام سهراب بختیاری‌زاده افتاده تا چند صباحی به عنوان سرمربی در این باشگاه فعالیت کند.
در واقع استقلال به طور میانگین هر فصل یک سرمربی عوض کرده و اگر ترددهای پی‌درپی فرهاد مجیدی به این باشگاه و 3 بار سرمربی شدن او در فصولی که شفر، استراماچونی و فکری سرمربی بودند را حساب نکنیم، میانگین تغییرات در باشگاه استقلال به هر فصل یک سرمربی می‌رسد. در فصل جاری نیز با توجه به اینکه از همین نقطه پیداست که سهراب بختیاری‌زاده مربی ماندگاری در این باشگاه نخواهد بود، استقلال دو، سه سرمربی را تجربه خواهد کرد و تردیدی نیست اگر مدیران این باشگاه بازهم در انتخاب خود دقت و کنکاش کافی را نداشته باشند، استقلال بار دیگر دچار بحران خواهد شد و این ماجرا بازهم ادامه خواهد داشت.
بدون شک یک انتخاب مناسب و در خور شأن این باشگاه، طوری که همه جوانب را در نظر گرفته باشد، می‌تواند آینده بهتری را در این حوزه برای باشگاه استقلال به همراه آورد و مدیران آبی باید در این راستا بسیار باهوش عمل کنند تا شاید با یک انتخاب ایده‌آل استقلال برای چند سال از شر تغییرات رها شود.
باید توجه داشت یکی از مهم‌ترین دلایلی که موجب شده هواداران استقلال خواستار سرمربی بزرگ خارجی شوند و کارشناسان نیز بر این خواسته صحه می‌گذارند، در واقع همین بی‌ثباتی‌ها است که باید دید باشگاه استقلال برای عبور از این بحران بی‌ثباتی چه برنامه‌ای خواهد داشت و آیا می‌تواند در دوران پسانکونام تدبیری بیندیشد که در این پست مهم و اثر‌گذار شاهد ثبات باشیم یا خیر؟!