چرا کیانوش عیاری کتاب دولت‌آبادی را فیلم نکرد؟

فرهنگی/ امسال خانه سینما در رویکردی متفاوت به جای بزرگداشت روز ملی سینما و برگزاری جشن خانه سینما همزمان در یک روز تصمیم گرفت سلسله برنامه‌هایی را طی یک هفته (از ۱۸ تا ۲۶ شهریور ) با حضور اهالی سینما در مکان‌های فرهنگی متفاوت برگزار کند.
یکی از برنامه‌های قابل توجه این رویداد نشست بررسی ارتباط میان کتاب و سینما با حضور سینماگران از جمله کیانوش عیاری در نشر چشمه بود.
در این نشست کیانوش عیاری کارگردان، محسن آزرم نویسنده، بهار کاتوزی بازیگر، مهرداد غفارزاده کارگردان و گردآورنده این مجموعه و شادمهر راستین دبیر آیین پاسداشت فرهنگی روز ملی سینما حضور داشتند و ضمن صحبت درباره مجموعه کتاب فیلمنامه‌های کیانوش عیاری، درباره ارتباط میان سینما و کتاب سخن گفتند.
ترس عیاری برای اقتباس از آثار دولت‌آبادی
در میان صحبت‌های مطرح شده
درباره ارتباط میان سینما و ادبیات، اظهارات کیانوش عیاری درباره تصمیم بی‌سرانجامش برای اقتباس از کتاب‌های محمود دولت‌آبادی تأمل‌برانگیز بود. کیانوش عیاری از تصمیم چندباره‌اش برای این همکاری سخن گفت و درباره چرایی به سرانجام نرسیدن آن توضیح داد: «من با آقای دولت‌آبادی صحبت کردم تا با اقتباس از «کلیدر» اثری بنویسیم و ایشان هم موافقت کرد اما تهیه‌کننده از نظر مالی با آقای دولت‌آبادی به توافق نرسید. یک‌بار هم مدت‌ها قبل «وقتی جای خالی سلوچ» را خواندم، خوشم آمد و خواستم بخش لوک مست را بسازم، ایده را با دولت‌آبادی مطرح کردم و قول دادم نظر ایشان برآورده می‌شود، ایشان هم پذیرفت اما راستش بعداً از ساختن آن ترسیدم و وارد ساختن آن نشدم.»
 فاصله زیاد میان سینما و ادبیات
عیاری همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا تاکنون از میان آثار ادبی فیلمنامه‌ای نوشتید، گفت: «اصولاً من فاصله زیادی میان ادبیات و سینما می‌بینم، البته ادبیات خارج از سینما برایم عزیز است، با این وجود تقریباً همه داستان‌های ایرانی را خوانده‌ام، در ایران نویسندگانی مانند اسماعیل فصیح هستند که آثارشان بسیار برای سینما خوب است.»
 
اصلاحیه‌های علی حاتمی بر «دلشدگان»
در بخشی از این نشست محسن آزرم از تأثیرگذاری مهم اقتباس بر سینمای جهان گفت و نکته جالبی در باره تأثیر نوشتن و خواندن در انسجام تفکر گفت: «یک جمله‌ای در بین نویسنده‌ها وجود دارد که می‌گویند با دلت بنویس و با مغزت ادیت کن. یک لحظه‌ای در نوشتن وجود دارد که با فیلم و عکس به دست نمی‌آید؛ دیدن این نظم در خواندنِ کتاب شکل می‌گیرد و به آرامی به ذهن این فکر را می‌دهد که در واقعیت بیرونی چگونه ذهنش را مرتب کند. نوشتن و خواندن مدل فکر کردن منسجم ارائه می‌دهد من وقتی از چیزی خوشم می‌آید، آن را دوباره برای خودم می‌نویسم و من این ماجرا را از آقای حاتمی یاد گرفتم که 11 بار فیلمنامه «دلشدگان» را نوشتند، بدون اینکه نوشته‌های قبلــــی را خط بزننــــد و این کار را مســـعود کیمــــــــــیایی هم انجـــــام می‌داد.»
صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و پانصد و پنجاه و پنج
 - شماره هشت هزار و پانصد و پنجاه و پنج - ۲۶ شهریور ۱۴۰۳