متن مانند یک نقشه راه، شما را هدایت می‌کند. زبان دیالوگ‌نویسی ممت، مدل خاص خودش را دارد و برای رسیدن به جهان اثر او نیازمند ریتمی خاص هستیم. این ویژگی‌ها، من را به عنوان کارگردان غرق خودش می‌کرد زیرا کمتر جایی می‌توان این فضا را لمس کرد. تمام تلاشم این بود که به متن و سبک دیوید ممت وفادار باشم و در تمرینات بازیگران را هدایت کنم. تئاتر باید زنده باشد تا رسالت خود را که سرگرمی و تولید اندیشه است برای مخاطبانش حفظ کند.
از صحبت‌های فرید رحمتی کارگردان نمایش «گلن گری گلن راس» با مهر
