با نظر کمیسیون ۵ نفره پزشکی قانونی

اجرای حکم قصاص چشم متهم متوقف شد

گروه حوادث-کامران علمدهی/ کمیسیون ۵ نفره پزشکی قانونی اجرای حکم قصاص چشم مردی که در یک درگیری با ضربه مشت فردی را نابینا کرده بود، قابل اجرا ندانست و به همین خاطر متهم برای سومین بار پای میز محاکمه خواهد ایستاد.

به گزارش «ایران»، حدود 8 سال قبل گزارش یک درگیری در ورامین به مرکز فوریت‌های پلیسی اعلام شد. پس از آن مأموران به محل نزاع که یک کارگاه چوب‌بری بود رفتند و پس از بررسی‌های اولیه مشخص شد که درگیری میان چند جوان شاغل در چوب‌‌بری صورت گرفته و در جریان آن پسر جوانی به نام کریم از ناحیه چشم آسیب دیده است که وی بلافاصله به بیمارستان منتقل شد اما شدت جراحات وارده سبب تخلیه چشم چپ وی شد.
کریم با ترخیص از بیمارستان بلافاصله شکایت کرد و دو برادر به نام‌های شهاب و شاهرخ به عنوان عاملان درگیری دستگیر شدند و شاکی اظهار داشت عامل ضربه به چشمش شاهرخ بوده است.
وی در توضیح بیشتر به پلیس گفت: از چند ماه قبل با شهاب و شاهرخ اختلاف مالی داشتم و آنها حاضر به تسویه حساب نبودند تا اینکه روز حادثه به محل کارشان رفتم تا مشکل مالی‌مان را حل کنم اما آنها با من درگیر شدند و دوستانشان هم به کمک‌شان آمدند و در این میان شاهرخ با مشت ضربه‌ای به چشمم زد که در یک لحظه چشمم تار شد و دیگر جایی را ندید و بعد هم بینایی چشم چپم را برای همیشه از دست دادم.
دو برادر نیز در بازجویی‌ها به درگیری با شاکی اعتراف کردند.
شاهرخ در بازجویی به مأموران گفت: ما در کارگاه‌مان مشغول کار بودیم که به یکباره کریم و دوستانش به کارگاه آمدند و با ما درگیر شدند. کریم یقه برادرم را گرفته بود و او را ول نمی‌کرد. ابتدا قصد داشتم با میانجیگری مانع دعوا شوم اما وقتی دیدم کریم دست بردار نیست با مشت ضربه‌ای به صورتش زدم که روی زمین افتاد. باور کنید نمی‌خواستم او کور شود.
شهاب نیز با تأیید اظهارات برادرش گفت: من در کوری چشم کریم نقشی نداشتم.با اعتراف صریح شاهرخ پرونده برای رسیدگی به شعبه ۸ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

نخستین جلسه دادگاه
در ابتدای آن جلسه کریم به جایگاه رفت و درخواست قصاص کرد.
سپس شاهرخ گفت: من اتهامم را قبول ندارم چراکه من قصدم کور کردن چشم کریم نبود.
پس از آن وکیل متهم گفت: طبق گزارش پزشکی قانونی، چشم شاکی پیش از درگیری مشکل بینایی داشته و از بینایی ۱۰۰ درصدی برخوردار نبوده، شاکی در اظهاراتش هم به این موضوع اشاره کرده است. بنابراین امکان اجرای قصاص چشم فقط در صورت رعایت تساوی، امکان‌پذیر است که با توجه به مشکل بینایی شاکی قبل از این ماجرا، به نظر می‌رسد امکان رعایت تساوی میسر نباشد. همچنین به نظر می‌رسد در صورت اجرای قصاص چشم که موضوعی حساس است، امکان سرایت زخم به سایر قسمت‌ها نیز وجود دارد که در این حالت نیز تساوی رعایت نمی‌شود.
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به درخواست شاکی پرونده، شاهرخ را به قصاص چشم محکوم کردند.
پس از صدور حکم قصاص و اعتراض وکیل متهم، پرونده برای بررسی بیشتر به شعبه 7 دیوان عالی کشور رفت و قضات عالیرتبه با توجه به ایرادهای مطرح شده از سوی وکیل متهم، حکم قصاص چشم را شکستند. به این ترتیب پرونده به شعبه هم‌عرض فرستاده شد.

دومین جلسه دادگاه
در این دادگاه شاکی بار دیگر درخواست قصاص کرد.
پس از آن متهم به جایگاه رفت و ضمن تکرار اظهاراتش عنوان کرد قصد کور کردن چشم شاکی را نداشته است.
در پایان جلسه قضات بار دیگر متهم را به قصاص چشم محکوم کردند که این بار حکم در دیوان عالی کشور مهر تأیید خورد و پرونده به شعبه اجرای احکام فرستاده شد.

نظر کمیسیون پزشکی قانونی
در این میان وکیل متهم درخواست اعاده دادرسی مطرح کرد و خواستار بررسی دوباره امکان قصاص چشم در کمیسیون پزشکی قانونی شد. وی با ارائه مدارکی خواست تا مشکل قبلی چشم شاکی، در کمیسیون پزشکی قانونی مورد بررسی قرار گیرد.
سرانجام کمیسیون 5 نفره پزشکی قانونی بعد از معاینه شاکی اعلام کردند بینایی وی قبل از این درگیری مشکل داشته و در اجرای حکم قصاص چشم، تساوی رعایت نمی‌شود.با اظهارنظر کمیسیون پزشکی قانونی درخواست اعاده دادرسی پذیرفته و اجرای حکم قصاص چشم متوقف شد.
به این ترتیب پرونده برای رسیدگی دوباره به شعبه هم‌عرض ارسال شد و قرار است متهم برای سومین بار پای میز محاکمه بایستد.

صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و پانصد و چهل و نه
 - شماره هشت هزار و پانصد و چهل و نه - ۱۸ شهریور ۱۴۰۳