در حافظه موقت ذخیره شد...
چرا سخنان احمد میدری در جلسه بررسی صلاحیت وزرا در جامعه بازتاب زیادی داشت؟
پذیرش اشتباهات گذشته و تأکید بر وفاق ملی
نقطه مرکزی اظهارات میدری، اشاره‌ای به تاریخ بود. آن نکته این بود: «یا از تاریخ درس می‌گیریم و آینده نو را می‌سازیم، یا درس نمی‌گیریم و آینده را نابود می‌کنیم».
دلیل مهم این اشاره، نقدهای جدی شماری از نمایندگان مخالف به عملکرد سیاسی گذشته او از جمله به رویدادهای مجلس ششم بود.
میدری گرچه سابقه عضویت و فعالیت در مجلس ششم را داشت، اما تصمیم به بازنگری در اندیشه‌های خود گرفت. او جایی می‌گوید: «وقتی تجربه کشورهای غرب را بررسی کردم که چگونه منازعه سیاسی را به مذاکره اقتصادی تبدیل کرده‌اند، این سؤال برایم مطرح شد که در ایران چگونه می‌توان شکاف‌ها را به همکاری تبدیل کرد؟»
نتیجه این بازبینی، فعالیت‌های پژوهشی درباره دلایل عقب ماندن ایران در فرآیند توسعه بود. میدری در روند بررسی و نگرش دوباره خود، شیوه کنش سیاسی در دهه 70 بویژه عملکرد و رویکرد مجلس ششم را مورد نقد قرار داد .
این در حالی بود که نمایندگان مجلس روز دفاع از برنامه‌های وزارت رفاه و حتی پیشتر از آن در جلسات کمیسیون‌ها، او را با این نقد روبرو کردند که برای گرفتن رأی از مجلس، از سوابق سیاسی گذشته فاصله گرفته است.
اکنون میدری بازنگری در اشتباهات گذشته را پذیرفته است. او از روشنفکران هم انتقاد کرد که باید سبک قدیمی و البته بی‌ثمر خود، یعنی انتقاد تند از حاکمیت را کنار بگذارند. زیرا این رویه نه تنها فضای کشور را بسته‌تر می‌کند، بلکه زمینه را برای دخالت خارجی فراهم می‌کند، مانند دخالت خارجی پس از مشروطه و دخالت خارجی در نهضت ملی شدن صنعت نفت.
اظهارات او، سویه دیگری هم داشت؛ سویه‌ای مبنی بر اینکه «نظام جمهوری اسلامی با ۲۵۰ هزار شهید درخت تنومندی شده است که می‌تواند همه را زیر سایه خود بگیرد.» وفاق ملی از نظر میدری، یعنی قرار گرفتن زیر این سایه و پیش بردن پروژه‌های مشترک برای سربلندی نظام و کشور و بهروزی مردم.
