فائزه زمانی
روزنامه‌نگار

آرین سلیمی سکانس آخر تکواندو ایران در کاخ گرندپله را طلایی کرد. تکواندوی ایران که مدت‌ها بود از دوران اوجش فاصله گرفته بود، کارش را در شیاپ‌چانگ پاریس با برنز مبینا نعمت‌زاده 19 ساله شروع کرد و با برق طلای درخشان آرین سلیمی 20 ساله حسن ختامی خوش را در المپیک رقم زد.
 بعد از درخشش نعمت‌زاده و کسب دومین برنز تاریخی ورزش زنان، تاریخ‌سازی ناهید کیانی با نقره‌ای طلایی و پایان چشم انتظاری‌های تکواندو مردان با نقره مهران برخورداری، این بار نوبت آرین سلیمی بود تا شاهکار تکواندو را تکمیل کند.
 او که در اولین مبارزه حریف ازبکستانی را مقتدرانه برده بود، در دور دوم شاخ غول مکزیکی را شکست داد تا با عبور از او به نیمه‌نهایی برسد.
 نابودگر ایرانی در این مرحله هم حریفی از کرواسی را به زانو درآورد تا سومین فینالیست تکواندو در شیاپ‌چانگ پاریس شود. سلیمی که به جنگجوی ثانیه‌ها معروف است مثل همیشه با صلابت و خونسردی مبارزه کرد و تا آخرین لحظه پا پس نکشید تا مثل یک بولدوزر کابوس حریفانش شود. حتی انگشت شکسته دست او در بازی نیمه‌نهایی هم مانعی برای ایستادن بر بام ورزش جهان نشد و با انگشتی شکسته در فینال رستم‌وار مقابل حریف انگلیسی‌اش جنگید تا پایان شاهنامه تکواندو در پاریس را خوش بنویسد.
 در حالی که تکواندو بعد از درخشش هادی ساعی در المپیک پکن، 16 سال چشم انتظار طلای المپیک بود، آرین سلیمی به این دلتنگی پایان داد و بالاخره تکواندو را به وصال طلای المپیک رساند. تکواندو بعد از روزهای خوش در پکن، دیگر رنگ طلای المپیک را به خود ندیده بود و فقط در المپیک لندن یک نقره و در المپیک ریو یک برنز گرفته بود.
 با طوفانی که به تکواندوی ایران زد، این رشته کم کم از روزهای اوجش فاصله گرفت و در المپیک توکیو هم دست خالی شیاپ چانگ را ترک کرد تا به همگان ثابت شود خورشید تکواندو ایران غروب کرده است. عدم مدیریت صحیح محمدرضا پولادگر رئیس سابق فدراسیون تکواندو هم نقش پررنگی در این سراشیبی داشت اما هادی ساعی با نشستن روی صندلی ریاست فدراسیون در نقش منجی ظهور کرد تا مثل خورشیدی درخشان بر شب‌های سیاه تکواندو بتابد. حالا المپیک پاریس گواه همین موضوع است، درحالی که فدراسیون 4 تکواندوکار راهی پاریس کرده بود با یک طلا، 2 نقره و یک برنز عملکردی صددرصدی داشت تا نشان دهد با انتخاب رئیسی از جنس قهرمانان دیروز و سرد و گرم چشیده ورزش، می‌شود این چنین درخشان در آسمان ورزش جهان ظاهر شد و به کمک کاروان ایران آمد.
 شاید درست‌ترین تصمیم هادی ساعی در دو سال اخیر انتحاری او به کادرفنی تیم‌های ملی بود؛ دو سال پیش بود که او یک‌شبه مجید افلاکی را جایگزین بیژن مقانلو و مینو مداح را جایگزین مهرو کمرانی کرد. انتخاب‌هایی که شاید کمتر کسی فکر می‌کرد جواب دهد و تیمی فوق‌العاده تحویل ساعی دهد. با پوست‌اندازی که تکواندو انجام داده و میدان دادن به دهه هشتادی‌هایی مثل مبینا نعمت‌زاده و آرین سلیمی که ثمره آن یک طلا و یک برنز المپیک است، حالا می‌شود آینده‌ای رؤیایی را برای تکواندو ایران ترسیم کرد تا بعد از خون دل‌هایی که این رشته خورد، حالا حالا‌ها در خنکای سایه مدیریت ساعی نفس راحتی کشیده و در میادین مختلف بدرخشد.