موفقیت والیبال ژاپن در سایه رکود ایران
داود عطایی
روزنامه نگار
لیگ ملت‌های والیبال با قهرمانی تیم ملی فرانسه فاتح المپیک توکیو و نایب‌قهرمانی تیم ملی ژاپن رقیب سنتی تیم ملی والیبال ایران به پایان رسید. در فاصله کمتر از 25 روز تا آغاز رسمی مسابقات المپیک پاریس تیم همیشه مدعی ایران حسرت حضور در المپیک را به دل دارد. در نقطه مقابل ژاپن که تا سال 2019 همواره در کش‌وقوس با ملی‌پوشان والیبال ایران و نسل طلایی آن روزها بود، با یک برنامه منسجم و حساب‌شده پله‌پله بالا آمد و به جایی رسید که بی‌شک در المپیک هم همپای فرانسه میزبان، لهستان، برزیل، اسلوونی، کانادا، آلمان و ایتالیا از مدعیان اصلی کسب مدال است. اشتباه مهلک مدیران فدراسیون در انتخاب موتا پائز بی‌تردید در کسب نتایج بسیار ضعیف این دوره والیبال ایران در جام ملت‌ها نقش داشت. پائز که هیچ‌گاه در قواره یک سرمربی نامدار و صاحب‌سبک در والیبال دنیا ظاهر نشده بود پس از یک پروسه بسیار زمان‌بر توسط وحید مرادی نایب‌رئیس فدراسیون برگزیده شد و عملکردش چیزی در حدود هیچ بود. حتی دو پیروزی تیم ملی برابر امریکا و هلند نیز اگرچه دردی از تیم ملی دعوا نکرد اما با سرمربی ایرانی یعنی پیمان اکبری به دست آمد. اینکه کاسه چه کنم به دست بگیریم و از قعرنشینی در انتهای جدول لیگ ملت‌ها محزون باشیم هیچ سودی به حال والیبال ایران ندارد. در قدم اول فدراسیون و وزارت ورزش باید تیم کارشناسی قوی تشکیل داده و به‌طور مشترک این شکست تأسف‌بار را آسیب‌شناسی کنند که کجای کار کمیته فنی در انتخاب سرمربی ایراد داشت. پیشنهاد می‌کنم ژاپن را به عنوان الگویی که شباهت زیادی به والیبال ایران دارد به عنوان راهنما برگزیده و در همان مسیر گام برداریم. شاکله اصلی تیم ملی به راحتی با کنار گذاشتن چند بازیکن پراشتباه و بی‌انگیزه که همواره در شرایط حساس برای تیم ملی شرط‌وشروط می‌گذاشتند و به هیچ وجه عصای دست سرمربیان نبودند، هم جوانتر می‌شود و هم با ایجاد دو تیم تقریباً هم‌سطح می‌توانیم به هنگام مصدومیت یا مشکلات حاشیه‌ای بلافاصله جایگزینان مناسبی از تیم دوم که بیشتر جوانان جویای نام هستند در ترکیب تیم اصلی استفاده کنیم. آیا از نتایج اسفباری که در لیگ ملت‌های امسال آوردیم شرایط سخت‌تر می‌شود؟ جواب منفی است. ژاپنی‌ها با تشخیص درست از فیلیپ بلین دستیار موفق استفان آنتیگا در تیم ملی لهستان استفاده کردند که در دهه گذشته همواره مدعی شماره یک والیبال دنیا بوده است. فرصت‌سوزی دیگر کافی است. فدراسیون به اندازه لازم زمان دارد بعد از المپیک و بررسی دقیق رزومه و نتایج مربیان صاحب‌کارنامه گزینه مناسبی را برگزیند تا او هدایت نسل جوان والیبال به رهبری پوریا خانزاده، امین اسماعیل‌نژاد، عرشیا به‌نژاد، جوادکریمی، مهدی جلوه، بردیا سعادت، صابر کاظمی و حضرت‌پور را برعهده بگیرد. هم شرایط مالی فدراسیون برای استخدام مربی درجه یک با حضور اسپانسرها قابل قبول است هم به‌طور حتم وزارت ورزش در این راه به تیم ملی والیبال کمک می‌کند. مهم این است سرمربی انتخابی در حد مربیان درجه اول جهان و صاحب‌سبک و در کلاس جهانی باشد. مردم ورزش‌دوست کشور خاطرات شیرینی با قهرمانی‌ها و افتخارآفرینی‌های والیبال ملی دارند، حیف است با سوءتدبیر و مدیریت فشل کام مردم را تلخ کنیم. هنوز خاطره مربیانی همچون خولیو ولاسکو و کسب عناوین مهم جهانی و آسیایی در بین مردم زنده است. با کمی تعقل و اتخاذ تصمیم درست می‌توانیم در مدت معقولی به جایگاه گذشته خود در آسیا و جهان بازگردیم به شرط آنکه از تصمیمات لحظه‌ای و مبتنی بر احساسات و تحت تأثیر دلالان دوری کنیم.