حمید سوریان
قهرمان سابق جهان

شاید یک ورزشکاری در دوران قهرمانی خود چندین مدال جهانی بگیرد که بسیار ارزشمند باشد اما وقتی همین ورزشکار به مدال المپیک می‌رسد در دنیا جایگاه دیگری را پیدا می‌کند و نگاه‌ها بعد از مدال طلای المپیک به او تغییر می‌کند. تازه وقتی مدال طلای المپیک به یک ورزشکار می‌رسد و آن ورزشکار سکوی قهرمانی را در المپیک بالا می‌رود؛ متوجه می‌شود تمام مدال‌هایی که تا قبل از آن کسب کرده هیچ ارزشی ندارد.
البته هر مدالی که به دست می‌آید قطعاً زحمت زیادی برای آن کشیده شده اما مدال المپیک چیز دیگری است. برای خودم هم این اتفاق تکرار شده است. وقتی من به مدال طلای المپیک 2012 رسیدم، پنج مدال طلای جهان را داشتم که رکورد خوبی بود اما همیشه احساس می‌کردم یک چیزی کم است تا اینکه در لندن به آن دست پیدا کردم. به نظرم هادی الان تجربه خوبی دارد؛ در المپیک توکیو تازه رو آمده بود و شاید برنز هم برایش نتیجه خوبی بود اما حالا در اوج است و به لحاظ فنی هم یکی از بهترین‌های دنیا است و به نظرم وقتش رسیده تا مدال طلا را به گردن بیندازد. امیدوارم قدر این موقعیت را بداند و این مدال ارزشمند را از دست ندهد. البته هادی در شرایط سنی قرار دارد که شاید یک المپیک دیگر را تجربه کند اما باید همین جا کار را تمام کند و مدال طلا را بگیرد.