داود عطایی
روزنامه‌نگار

سازمان لیگ فوتبال دستورالعمل حاکم بر قراردادها و سقف بودجه باشگاه‌ها در فصل آینده لیگ فوتبال را برای استفاده باشگاه‌ها منتشر کرد؛ اتفاقی که هم به فال نیک می‌گیریم هم توقع داریم یکبار برای همیشه هم فدراسیون فوتبال و هم وزارت ورزش با نظارت جدی و اجرای دقیق آن از ریخت‌وپاش‌های بی‌مورد، دلالی‌ها، حیف و میل بودجه ورزش کشور در برخی باشگاه‌های خصولتی و جولان افراد مسأله‌دار در فوتبال باشگاهی جلوگیری کند. در همین رابطه چند نکته را متذکر می‌شویم.
 یکم- در ماده 20 این آیین‌نامه با صراحت خطاب به بازیکنان، مربیان، مدیران باشگاه‌ها و همچنین عناصر فعال در فوتبال باشگاهی تذکر داده شده هرگونه فعالیت مغایر با قوانین کشور در فضای مجازی و مصاحبه‌های خارج از موضوع فوتبال و بحث فنی ممنوع است. تخلف از این بند باعث می‌شود فرد خاطی به کمیته انضباطی معرفی شده و بنا به میزان تخلف با جریمه مالی یا محرومیت از مسابقات روبه‌رو می‌شود. شاید اگر در جریان اغتشاشات سال1401 فدراسیون فوتبال و سایر فدراسیون‌ها فقط به این بند آیین‌نامه عمل می‌کردند، بسیاری از بازیکنان و مربیان از انتشار اخبار دروغین هم‌راستا با معاندین و ضدانقلاب اجتناب کرده و به امنیت روانی جامعه ورزش کشور و فوتبال‌دوستان با بازنشر اخبار فیک و جعلی آسیب نمی‌زدند. به هر حال از اجرای این بند و ماده قانونی بسیار خرسند و امیدواریم با جدیت و بدون اغماض با متخلفان برخورد قانونی صورت پذیرد.
دوم- در ماده 16این دستورالعمل آمده است، باشگاه‌های لیگ برتری باید سه‌درصد مبلغ قرارداد بازیکنان، کادر فنی و عوامل اجرایی تیم که قرارداد حرفه‌ای دارند را به عنوان حق عضویت به سازمان لیگ پرداخت کنند. با یک حساب سرانگشتی به طور میانگین هر باشگاه در سه سال آینده حدود 200 تا 250 میلیارد تومان هزینه می‌کند، یعنی سه‌درصد 4 هزار میلیارد تومان که می‌شود 120 میلیارد تومان تنها درآمد سازمان لیگ از محل حق عضویت. کیست که نداند در سال‌های اخیر کمیته انضباطی و کمیته اخلاق از محل جرائم انضباطی سالیانه ده‌ها میلیارد تومان درآمدزایی کرده‌اند. به این موارد اضافه کنید سهم سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال از تبلیغات دور زمین و حق پخش تلویزیونی را که زمزمه افزایش تصاعدی آن در لیگ فصل آینده به گوش می‌رسد.
سوم - این همه درآمدزایی از جیب باشگاه‌ها و فروش بلیت مسابقات، جرائم انضباطی و تبلیغات دور زمین مسابقه و حق پخش به سازمان لیگ تزریق می‌شود، ولی بازهم دستمزد داوران خنده‌دار و تعجب‌برانگیز است که همین عامل باعث می‌شود تا برخی از داوران درگیر مسأله فساد در فوتبال شوند. کار فرهنگی هم که در فوتبال باشگاهی و سازمان لیگ ما بیشتر یک شوخی تلخ به حساب می‌آید. حال سؤال اینجاست که این درآمد هنگفت به‌علاوه پول قرارداد اسپانسرها صرف چه کارهایی می‌شود که از درون سازمان لیگ، پرونده قطور فساد سال 1400 مس رفسنجان با دخالت مستقیم کارمندان عالیرتبه این سازمان بیرون می‌آید؟ آیا نظارت دقیقی از سوی وزارت ورزش و سازمان بازرسی بر روی هزینه‌کرد این مبالغ ده‌ها میلیارد تومانی صورت می‌پذیرد؟ خروجی هزینه این مبالغ نجومی کجاست که نه فرهنگ مناسبی در فوتبال باشگاهی داریم، نه سلامت مسابقات با موضوعات جنجالی فساد، جادوگری و هزاران آفت دیگر تضمین می‌شود؟
چهارم- شاید نکته مثبت دیگر این آیین‌نامه این است که برای سه سال آینده نوشته شده و باشگاه‌های فوتبال می‌توانند مطابق بندهای این مقررات در سه سال آینده از سال 1403 تا لیگ 1405برنامه‌ریزی و فعالیت کنند. آنقدر در ورزش مشکلات داریم که وقتی برنامه 3 یا 5 ساله می‌بینیم، ذوق‌زده می‌شویم. عادت ورزش ایران تصمیمات خلق‌الساعه و درلحظه است. فقط امیدواریم وقتی فدراسیون دستورالعملی را ابلاغ می‌کند، در زمان اجرا هم با قاطعیت تمام بندهای آن را موبه‌مو پیاده‌سازی کند، نه اینکه همانند فصل قبل تیم‌های پولدار سقف بودجه را دور بزنند و در آخر این تیم‌های متمول باشند که به راحتی از تنبیه، کسر امتیاز و عقوبت فرار می‌کنند.