پنجشنبه گذشته پیکر شهید جمهور، خادم الرضا(ع)، شهید آیت‌الله رئیسی با بدرقه اشک و حسرت میلیون‌ها ایرانی در جوار بارگاه مولایش امام رضا(ع) آرام گرفت. همراهان شهید هم با بدرقه باشکوه مردم در آرامگاه ابدی‌شان آرام گرفتند. شهید امیرعبداللهیان و شهید موسوی در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شدند و شهیدان آل هاشم و رحمتی هم در تبریز و مراغه آرمیدند. عظمت مردمی تشییع پیکر شهید آیت‌الله رئیسی و بدرقه بی‌نظیر او تا آرامگاه ابدی‌اش را نمی‌توان جز حاصل صادقانه بودن خدمت رئیس جمهور فقید دانست؛ رئیس‌جمهوری که در طول سه سال فرصت خدمت، نه خستگی می‌شناخت، نه شب و روز. دل به آبادانی ایران داشت و گره گشایی از زندگی مردم. مشکل و رویدادی در کشور نبود که آیت‌الله رئیسی خود را به آنجا نرسانده باشد یا همه ظرفیت دولت و کشور را برای کاهش آلام مردم بسیج نکرده باشد. از زلزله اندیکا، تا متروپل، تا سیل در کرمان، او همیشه پناه مردمی بود که احساس می‌کردند در آن حادثه بی‌پناه شده‌اند. همین خصلت‌ها و همین خاطرات و تجربه‌ها بود که داغ فقدان رئیس جمهور شهید را برای ایرانیان در سراسر کشور، سنگین کرده بود. اشک‌ها، ناله‌ها و بدرقه‌ها، همه به آن دلیل بود که ایرانیان مردی از جنس خود و خدا را از دست دادند، مردی که در همه اوقات خدمتش در مقام ریاست جمهور، حتی گره گشایی از روستاهای دوردست را هم از نظر دور نداشته بود. به عبارت دیگر رئیسی در دوران ریاست جمهوری‌اش برای خدمت به مردم کم فروشی نکرد، مردم هم به پاس قدردانی از شهید خدمت، از هیچ چیز مضایقه نکردند. طی روزهای پس از انتشار خبر شهادت آیت‌الله رئیسی در شهرها و روستاهای مختلف کشور، مراسم مختلفی برگزار شد. اما اوج این مراسم، ابتدا در تبریز، سپس در قم و تهران و پنجشنبه گذشته در بیرجند و سپس مشهد مقدس رخ داد. برخی حضور میلیونی مردم در دو شهر بیرجند و مشهد در پنجشنبه گذشته را به محشر تشبیه کردند. اما این سیل مردمی که خودجوش آمدند و تنها داغ و اشک راهنمای آنان بود، چه پیامی با خود داشت؟ به نظر، بهترین تعبیر، همان است که رهبر معظم انقلاب به کار بردند؛ اینکه «شهید رئیسی مظهر شعارهای انقلاب اسلامی بود» و اجتماعات مردم، چه هنگام دعا برای سلامتی و چه حضور در مراسم تشییع، «نشان‌دهنده دلبستگی مردم به انقلاب و شعارهای انقلاب اسلامی است». تا اینجا، این واپسین خدمت شهید جمهور به ملت بزرگ ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی بود.

آخرین دیدار بیرجندی‌ها
با منتخب‌شان
شهید آیت‌الله رئیسی، منتخب مردم خراسان جنوبی در مجلس خبرگان رهبری بود. از این رو، پنجشنبه گذشته، پیکر رئیس جمهور شهید برای بدرقه و آخرین دیدار استانی با مردم حوزه انتخابیه‌اش وارد بیرجند شد. شهید رئیسی 88 روز قبل از آن، در یک سفر استانی به بیرجند رفته بود. حالا بیرجندی‌ها، اعم از مردم روستاها و شهرهای اطراف، پیر و جوان، زن و مرد، آمده بودند تا مراسم استقبال را به شیوه دیگری برگزار کنند. دیگر از آن شوق و شادی 88 روز قبل خبری نبود، بلکه تنها اشک و آه بود و حسرت فقدان نماینده‌ای که توجه ویژه‌ای به این استان محروم داشت. شهریور 1400 شهید رئیسی در سفر به خراسان جنوبی، به طور سرزده در محله کم برخوردار کاظمیه بیرجند حضور یافت و بی‌تکلف با مردم به گفت‌و‌گو پرداخت. پس از آن بود که این محله مورد توجه مسئولان قرار گرفت. در سفر سال گذشته به بیرجند، شهید رئیسی مراسم پیاده‌روی اربعین را همراه با اهالی بیرجند برگزار کرد و همگام و همقدم با آنان تا امامزادگان باقریه رفت. روستاها و شهرهای مرزی هم از نظر رئیس جمهور فقید دور نمانده بود، مانند شهردرمیان یا شهر اسدیه، که آیت‌الله رئیسی در مسجد محمدرسول‌الله(ص) آن حاضر شده بود. بیرجندی‌ها همه این خاطرات را به خاطر داشتند که پنجشنبه گذشته، با حضور گسترده، با اشک و عزاداری، خدمات این رئیس جمهور فقید مردمی را پاس داشتند. ساعت 7 و نیم صبح مراسم تشییع شهید آیت‌الله رئیسی از میدان جانبازان در جوار بوستان شهدای گمنام آغاز شد و در مسیر بلوار پاسداران تا تقاطع بلوار شهید صیاد شیرازی ادامه یافت. از قبل موکب‌های مردمی برپا شده بود تا مردم عزادار، ناباورانه و در شوکی بزرگ با خادم الرضا(ع) وداع کنند.

آمدم ای شاه، پناهم بده...
مشهد مقدس، که یک محله قدیمی آن زادگاه رئیس جمهور فقید بود، برای خادم الرضا(ع) سنگ تمام گذاشت. گذشته از خود مشهدی‌ها، هزاران نفر از شهرها و روستاهای همجوار خود را به مشهد رساندند تا برای آخرین بار شهید خدمت را بدرقه کنند. به همین دلیل بود که به گفته شهردار این شهر، قریب به 3 میلیون نفر در آیین تشییع شهید جمهور حضور داشتند. حرکت آرام خودروهای حامل پیکر شهید آیت‌الله رئیسی و دیگر شهیدان خدمت، ساعات تشییع را طولانی‌تر کرد. خودروی حامل پیکرها بارها ناچار شد توقف کند. از حوالی ساعت ۱۲ ظهر در حالی که آفتاب به میانه آسمان رسیده بود، سرتاسر خیابان امام رضا(ع) لبریز از حضور عاشقانی بود که با چشم‌های گریان انتظار می‌کشیدند و تا لحظه آغاز آیین تشییع، گویی دیگر کوچه‌ها و خیابان‌های منتهی به خیابان امام رضا(ع) جایی برای جادادن جمعیت بیشتر را نداشت، اما همچنان بر شمار حاضران در این مراسم افزوده می‌شد.
پرچم‌های سبز با ذکر «یارضا(ع)» با تصاویری از شهید جمهور، آیت‌الله رئیسی در دستان میلیون‌ها شرکت کننده دیده می‌شد. دسته‌های عزاداری در هر گوشه خیابان امام رضا(ع) برپا بود و هر کدام از مداحان با نوایی محزون و اندوه فراوان، اوج دل شکستگی جمع را فریاد می‌زدند. برخی هم شعار می‌دادند «برخیز و ببین خادم جمهور کجایی؛ در آغوش رضایی در آغوش رضایی.» پس از ساعت‌ها عزاداری و تشییع، سرانجام پیکر مطهر شهدا وارد حرم مطهر رضوی شد و پس از آخرین طواف مضجع شریف رضوی، جایی که آیت‌الله رئیسی خود سال‌ها عهده دار تولیت و خدمت آن بود، پیکر شهید خدمت در رواق «دارالسلام» حرم علی بن موسی الرضا(ع) و در آغوش سلطان مهربانی‌ها و ضامن آهو آرام گرفت.