سانحه بالگرد و دو نکته قطعی
محمد ایمانی
روزنامه نگار
چند ساعت پس از انتشار خبر سانحه بالگرد، همچنان از سرنوشت آقای رئیس جمهور و همراهانش خبر دقیقی در دست نیست. صعب‌العبور بودن منطقه، به علاوه بارندگی و مه گرفتگی، کار را برای تیم‌های جست و جو و امداد دشوار کرده است.
ماجرا در هاله‌ای از ابهام است؛ اگر چه گفته می‌شود تیم‌های جست و جو، به محدوده وقوع سانحه نزدیک شده‌اند.
اما همه چیز هم در ابهام قرار ندارد. نخست اینکه سید ابراهیم رئیسی، در سه سال ریاست جمهوری، برای خدمت به ملت ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی، سر از پا نشناخته است.
او آخرین بار، در حالی که بتازگی از سفر به مازندران و دیدار با مردم دیار علویان بازگشته بود، به مرز جمهوری آذربایجان رفت، تا در شرایطی که دشمنان دو ملت نفاق افکنی می‌کنند، سدّ قیز قلعه سی را به نشانه آبادانی منطقه و دوستی دو ملت افتتاح کند.
رئیس جمهور مکتبی، مردمی، و پر کار ما در این سال‌ها، در حالی که حتی روز تعطیل برایش معنا نداشته، در کنار جلسات فشرده و طاقت فرسا، یا به میان مردم در استان‌های مختلف رفته تا از نزدیک از دلمشغولی‌های آنها مطلع شود؛ یا در کشور‌ها و نشست‌های بین‌المللی مختلف حضور یافته، تا ضمن گسترش دامنه دیپلماسی جمهوری اسلامی، پیام رسان ملت ایران باشد.
سید ابراهیم رئیسی، برای خدمت، سر از پا نشناخته و عمیقاً در قلب مردم جا گرفته است. به همین علت هم هست که دل مردم در این ساعت‌ها برای او می‌تپد و شور می‌زند. این رویداد کوچکی نیست که یک ملت بزرگ با قلب‌هایی به هم گره خورده، برای سلامت او دست به دعا برداشته‌اند.
نکته دیگری که در ابهام قرار ندارد و روشن و قطعی است، حاکمیت تمام و کمال مشیت الهی بر امور است. هیچ رویدادی خارج از مشیت الهی اتفاق نمی‌افتد. خداوند رئوف و حکیم، همواره در فراز و نشیب حوادث، پشتیبان ملت ما بوده و ما را از چالش‌ها به سلامت عبور داده است.
در این ساعات که دست دعا و نیایش برای سلامتی رئیس جمهور و همراهانش بلند کرده‌ایم، یقین داریم سایه عنایات خداوند متعال مانند همیشه بر سر ملت مؤمن ماست.
مهم‌تر از فراز و فرود حوادث -سنت جاری در زندگی بشر- این است که در جایی ایستاده باشیم و چنان رفتار کنیم که مورد رضایت الهی باشد. سید ابراهیم رئیسی، خود را وقف حرکت در مسیر انقلاب و اعتلای ایران اسلامی کرده، و کدام عزت و افتخار و سربلندی، از این بالاتر؟!