شانس دوباره لرستان برای ورود به لیست بهترین دهکدههای گردشگری جهان
قطار گردشگری جهانی به ایستگاه بیشه میرسد؟
زهرا کشوری
دبیر گروه زیستبوم
روستای بیشه کمتر از 6 ماه دیگر برای دومینبار شانس خود را برای ثبت در فهرست بهترین دهکدههای گردشگری جهان در سازمان ملل میآزماید. بیشه یکی از زیباترین روستاهای غرب کشور در لرستان در کنار خط راه آهن سراسری ایران است.
«راهآهن سراسری ایران» بیست و پنجمین اثر میراث فرهنگی ملموس ایران است که در چهل و چهارمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در شهر فوجوی چین در فهرست جهانی یونسکو ثبت شد.
انتخاب بهترین دهکدههای گردشگری، سه سال پیش در سازمان جهانی گردشگری ملل متحد کلید خورد. ایران سال گذشته 8 روستا از جمله بیشه در لرستان را برای ثبت جهانی در این فهرست نامزد کرد اما تنها روستای کندوان در آذربایجان شرقی توانست تمام امتیازهایی را که سازمان جهانی گردشگری مدنظر داشت، به دست بیاورد و بهعنوان نخستین روستای گردشگری کشور در فهرست بهترین دهکدههای جهان ثبت شود.
کمیته راهبردی توسعه گردشگری بیشه
بیشه برای آنکه بتواند سوار قطار بهترین دهکدههای گردشگری جهان شود، نیاز به زیرساختهایی دارد که همه سازمانها و نهادهای دولتی و غیردولتی را درگیر میکند. ثبت جهانی بیشه، آزمون مسئولان یک استان با مدیریت وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور است. آنچه 6 ماه دیگر در سازمان جهانی گردشگری مطرح میشود، کارنامه کمیته راهبردی توسعه گردشگری روستای بیشه است که به گفته حجتالله عباسیان، معاون گردشگری میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی لرستان همه سازمانها و نهادهای مرتبط با موضوع بیشه در آن عضو هستند. ریاست این کمیته را معاونت عمرانی استانداری لرستان به عهده دارد. عباسیان میگوید: «همه دستگاههایی که در رابطه با خدمات گردشگری و زیرساختی روستای بیشه ذینفع و مرتبط هستند، مثل محیط زیست، منابع طبیعی، بنیاد مسکن و شهرسازی، امور اجتماعی استانداری، کمیته امداد امام خمینی، بهزیستی و... را دعوت کردیم و برای هر کدام از آنها یک سری وظیفه در نظر گرفتیم.»
ممنوعیت استفاده از ظروف پلاستیکی
عباسیان میگوید که میراث فرهنگی از اداره کل حفاظت محیط زیست خواسته است که در راستای حفظ محیط زیست استفاده از ظروف پلاستیکی را در روستا ممنوع و با نصب تابلو و بنرهایی اعلام کند که استفاده از این ظروف در رستورانها وامکان گردشگری بیشه ممنوع است.
گذر حیات وحش
همچنین محیط زیست موظف است با نصب تابلو در مسیر جادهای که به سمت بیشه حرکت میکند، به گردشگران اعلام کند که آنها در زیستگاه حیات وحش هستند. اصلاً نام «بیشه» به معنای کافی نشان میدهد که حیات وحش متنوعی در این منطقه زندگی میکند. عباسیان میگوید: «محیط زیست موظف است به رانندهها هشدار دهد که باعث تلف شدن حیوانات وحشی نشوند.»
عباسیان از تهیه کیسههای پارچهای در روستا خبر میدهد که روی آنها به زبان فارسی و انگلیسی نوشته شده است؛ «نه به کیسههای پلاستیکی.»
او وظیفه مسکن و شهرسازی را تهیه یک کتیبه برای ورودی روستا، اصلاح معابر، نصب تابلو به زبان انگلیسی در خیابانها و کوچههای روستا اعلام میکند و میگوید: البته این سازمان تعداد زیادی تابلوی دوزبانه نصب کرده است.
او عملکرد اداره کل منابع طبیعی در روستا را خوب ارزیابی میکند و میگوید: منابع طبیعی، در سالهای گذشته برای جلوگیری از مخاطرات طبیعی یک خاکریز و سد بالای روستا ایجاد کرد تا اگر بارندگی یا زمین لغزشی بهوجود آمد و یا سنگی از کوه جدا شد، وارد روستا نشود.
او ایجاد این دیوارهای سنگی را باعث حفاظت از روستا و راهآهن میداند و میگوید: برای آنکه برای مردم حاشیه روستا مشکلی بهوجود نیاید، دیوارهای خشکچین ایجاد شده است.
عباسیان، برگزاری کلاسهای آموزشی مثل سبدبافی، گلیمبافی، مرواریدبافی و... برای زنان کمبضاعت و سرپرست خانوار را از سوی کمیته امداد، از دیگر برنامههای مقدماتی ثبت بیشه اعلام میکند و از وجود دفتر آیسیتی، تلفن همراه، تلفن ثابت و... بهعنوان زیرساختهای ارتباطی خبر میدهد و میگوید: بیشه از لحاظ زیرساختی هم درمانگاه دارد هم برق، آب، گاز و...
او میگوید: در درمانگاه بیشه پزشک مستقر وجود دارد و کارشناسان بهداشت محیط هرچند وقت یکبار آب روستا را آزمایش میکنند.
مرکز آبشارشناسی
معاون گردشگری لرستان، از تأسیس و افتتاح مرکز دائمی آبشارشناسی توسط دانشگاه لرستان در بیشه خبر میدهد که این مرکز میزبان گردشگران علمی و آموزشی در سراسر کشور و خارج از ایران خواهد بود. به گفته معاون گردشگری استان، سازمان زمینشناسی کشور هم عضو این مرکز خواهد بود که میتواند در این زمینه به پژوهشگران یاری برساند.
رونق بومگردیها
او از شناسایی تعداد زیادی اقامتگاه بومگردی و خانه در روستاهای بیشه، صالح حمید، 501 و... خبر میدهد که قرار است با همان سبک و سیاق سنتی از گردشگران پذیرایی کنند. مردم روستای بیشه هم سالهاست در اقامتگاههای بومی خود از گردشگران میزبانی میکنند.
عباسیان، گردشگری خوراک را یکی از جذابیتهای این مسیر میداند و میگوید: 120 خوراک محلی شناسایی شده که برخی از آنها هم به ثبت ملی رسیده است. به گفته او، گردشگران و مسافران این مسیر، طعم گله بریژ (چنجه) جگر وز، خورش ترش و... را فراموش نمیکنند.