فائزه زمانی
خبر‌نگار

 آرین سلیمی بعد از ناکامی در گرنداسلم، بی‌خیال سهمیه المپیک نشد، او با همه وجودش می‌خواست در 20 سالگی المپیک را تجربه کند. خواست و شد، به گفته خودش با نگاه خدا این سهمیه را در آغوش کشید. او حالا به فکر کارهای بزرگ‌تری است؛ مدال المپیک. بویژه خوش‌رنگ‌ترینش چیزی که سلیمی به خاطرش پا روی شیاپ‌چانگ پاریس می‌گذارد.
 برای المپیک بابت تکنیکی که در بدنت جا افتاده و منجربه خطا می‌شود، همچنان نگرانی وجود دارد؟
یک شگردی داشتم که در بدنم جا افتاده بود، بعد از تغییر قوانین به صورت ناخودآگاه از این تکنیک استفاده می‌کردم اما داوران کلاً روی من حساس شده بودند و همین هم باعث شده بود روی من تمرکز بیشتری کنند و حتی خیلی از مواقع که خطا نبود هم به من اخطار می‌دادند. کارم سخت شده بود و بعد از گرنداسلم با کمک کادرفنی تمام تلاشم را کردم تا این تکنیک از بدنم خارج شود، خیلی خوب پیش رفتم و هیچ جای نگرانی برای المپیک نیست.
 فضای ورزش کشور المپیکی است؟
 من المپیک قبلی نبودم و نمی‌دانم فضای ورزش کشور قبل از این میدان بزرگ چگونه است اما برای من جو کاملاً المپیکی است.
 با سن کمی که داری، چقدر خودت را به مدال المپیک نزدیک می‌دانی؟
از این بابت که فرصت پیش آمده تا در سن کم المپیک را تجربه کنم، خوشحال هستم. بعد از گرنداسلم که دستم از سهمیه کوتاه ماند، خیلی ناراحت بودم اما خدا به من نگاه کرد و توانستم سهمیه بگیرم. حالا دنبال مدال المپیک مخصوصاً طلا هستم. البته که رشته ما ورزش لحظه‌ها است ولی حالا سبک زندگی‌ام در راستای المپیک است و امیدوارم جواب بگیرم. اگرنتوانم مدال بگیرم باید 4 سال دیگر صبر کنم و به همین خاطر قدر این فرصت را می‌دانم.