لیورپول تا چند هفته قبل مدعی قهرمانی دست‌کم سه جام در این فصل بود اما در فاصله‌ای کوتاه یک جام را از دست داد و در آستانه ناکامی در دو جام دیگر هم قرار گرفت.
آنها ابتدا به منچستریونایتد در جام حذفی باختند و کنار رفتند. در لیگ اروپا در بازی رفت مرحله یک‌چهارم نهایی در زمین خود با نتیجه عجیب 3-0 به آتالانتا باختند و در آستانه حذف‌شدن قرار گرفتند و در لیگ برتر انگلیس هم مقابل کریستال پالاس شکست خوردند و صدر جدول را در رقابت با منچسترسیتی و آرسنال از دست دادند و باتوجه به بازی‌های باقیمانده کار سختی برای بازپس گرفتن آن دارند.
بعد از باخت 1-0 یکشنبه مقابل کریستال پالاس، اندی روبرتسون مدافع اسکاتلندی لیورپول به انتقاد از تیمش پرداخت و با اشاره به مشکلات این تیم گفت سرخ‌های شهر آنفیلد گل‌های زیادی دریافت می‌کنند و در عوض توانایی زدن گل‌های کافی را ندارند. او گفت: «برای رسیدن به موفقیت این مشکل نباید وجود داشته باشد. ما نمی‌توانیم دروازه تیم‌مان را بسته نگه داریم، بنابراین وقتی این کار را نمی‌کنید باید از شانس‌های گلزنی خود استفاده کنید. به همین راحتی.»
اما برای یورگن کلوپ سرمربی لیورپول، حل کردن این موضوع چندان راحت نیست. او نمی‌تواند وارد زمین شود و موقعیت‌هایی را که مهاجمان تیمش هدر می‌دهند وارد دروازه حریفان کند یا اشتباهات باورنکردنی که مدافعان لیورپول انجام می‌دهند را جبران کند.
واقعیت سخت و تلخ این است که لیورپول در مهم‌ترین مقطع فصل، خود را در بدترین شرایط ممکن می‌بیند. آنها نوعی از دست دادن جمعی اعتماد به‌نفس و خودباوری را تجربه می‌کنند که حتی سرمربی تیم هم نمی‌تواند دلیل آن را توضیح دهد چه به برسد که بخواهد آن را رفع کند. در واقع، پس از هفته جهنمی کلوپ، اکنون این ترس واقعی وجود دارد که یک دوره 9‌ساله پر از روزهای خوب فراموش‌نشدنی با یک پایان بسیار ناامیدکننده و سطح پایین همراه باشد. کلوپ در پایان فصل لیورپول را ترک می‌کند و خودش، بازیکنانش و هواداران لیورپول دوست دارند که این پایان همراه با کسب جام و موفقیت باشد اما ظاهراً تیم او در مسیر دیگری حرکت می‌کند.