امیر اسدی
روزنامه نگار

زمانی که عبدالله ویسی سرمربی استقلال خوزستان بود و با این تیم عنوان قهرمانی لیگ برتر را بدست آورد، جمله‌ای تاریخی درباره دروازه‌بان‌ها به زبان آورد. او در تمجید از عملکرد دخسوس برزیلی که یکی از ارکان قهرمانی استقلال خوزستان بود، گفت: «دروازه‌بان خوب از پدر و مادر خوب هم بهتر است.» این جمله در وصف کلین‌شیت‌های متعددی بود که دخسوس انجام داد و ویسی را وادار به گفتن این جمله جالب کرد. بعدها امیر قلعه‌نویی هم در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی با امارات در جام ملت‌های آسیای 2023 در تمجید از علیرضا بیرانوند که پنالتی حریف را مهار کرده بود، این جمله را به زبان آورد.
حقیقت ماجرا این است که دروازه‌بان برای موفقیت یک تیم، نقشی غیرقابل انکار بر عهده دارد. نمونه‌اش را بارها در تورنمنت‌های مختلف دیده‌ایم. جام جهانی 1990 را به یاد بیاورید؛ نئو پومپیدو در همان بازی نخست آرژانتین مقابل کامرون آسیب دید و جای خود را به آندره گوئیگوچه‌آ داد. دروازه‌بانی که با بازی‌های خاطره‌انگیز و درخشش خود سال‌ها در یادها ماند و البته آرژانتین هم با غلبه بر برزیل به فینال تورنمنت رسید.
از امریکای جنوبی به اروپا می‌رویم. به زمانی که جان لوئیجی بوفون در اوج بود و ایتالیا عنوان قهرمانی جام جهانی را بدست آورد. یا جام جهانی 2022 که اولیور کان یک تنه آلمان را به فینال مسابقات رساند. در جام جهانی 1982 هم این دینو زوف بود که با درخشش خود باعث شد تا ایتالیا بدون مشکل درون دروازه قهرمان مسابقات شود.
این مقدمه‌ای بود برای گزارشی در مورد عملکرد درخشان امیر عابدزاده در پرتغال. دروازه‌بان 30 ساله‌ای که بعد از دو فصل بازی برای پونفرادینا در لیگ دو اسپانیا، به مدیرا در پرتغال کوچ کرد تا دوباره پیراهن ماریتیمو را بر تن کند. باشگاهی با سابقه تاریخی در فوتبال پرتغال که البته نام آشنایی برای امیر بود. عابدزاده که در نقل و انتقالات تابستانی از استقلال و تراکتور پیشنهاد بازی دریافت کرد، ترجیح داد به پرتغال برگردد و دوباره درون دروازه ماریتیمو بایستد. اتفاقی که با توجه به پیشینه حضور امیر در پرتغال، برای او جذاب و مورد پسند بود.
عابدزاده در پرتغال روزهای درخشانی را سپری می‌کند. او که بعد از تمام بازیکنان این تیم به تمرینات پیش‌فصل و اردوی آماده‌سازی اضافه شد، در 17 بازی اخیر درون دروازه ایستاده و 9 بار دروازه خود را بسته نگه داشته. آمار امیر بویژه در 8 بازی اخیر درخشان است. او 7 کلین‌شیت به نام خود ثبت کرده و فقط یک گل خورده. از آخرین گلی که عابدزاده در پرتغال دریافت کرده، 469 دقیقه می‌گذرد. او در دقیقه 71 بازی با بلننس دروازه‌اش باز شده و از آن به بعد مقابل توندلا، یونیائو لیریا، لکسیوس، تورنسه و سانتاکلارا کلین‌شیت کرده. آمار درخشان عابدزاده به این چند مورد خلاصه نمی‌شود. ماریتیمو در 29 بازی تنها 24 گل خورده و بعد از سانتاکلارای صدرنشین دومین خط دفاع برتر رقابت‌ها را به خود اختصاص داده. نقش عابدزاده در ثبت این آمار غیرقابل انکار است.
امیر که در اتفاقی عجیب و از زمان حضور امیر قلعه‌نویی به تیم ملی دعوت نشده، امیدوار است با ماریتیمو بتواند شایستگی‌های خود را بیشتر از همیشه به رخ بکشد. ماریتیمو اکنون از 29 بازی 51 امتیاز به دست آورده و در رده چهارم لیگ دو پرتغال ایستاده. فاصله ماریتیمو با منطقه صعود تنها 5 امتیاز است و با توجه به باقی ماندن 5 هفته از رقابت‌ها، عابدزاده و هم‌تیمی‌هایش امیدوارند فاصله موجود را جبران کنند و راهی لیگ برتر پرتغال شوند. اتفاقی که با توجه به آمادگی عابدزاده درون دروازه و همچنین نتایج اخیر ماریتیمو به هیچ وجه دور از دسترس نیست.