به گزارش خبرنگار حوادث «ایران»، دوم بهمن سال 1392 گزارش قتل مرد جوانی به نام شهاب در یکی از خیابان‌های رباط کریم به پلیس اعلام شد. پس از آن مأموران به محل حادثه رفتند و با بررسی‌های اولیه مشخص شد که وی با شلیک گلوله از سوی مردی به قتل رسیده و عامل قتل هم از صحنه متواری شده است.
در ادامه جسد با دستور مقام قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و مأموران شناسایی عامل قتل را در دستور کارشان قرار دادند و پس از تحقیقات پی بردند که مقتول از مدت‌ها قبل با یکی از دوستانش اختلاف‌ مالی داشته‌ است.
به این ترتیب مرد 29 ساله ردیابی و بازداشت شد و به قتل اعتراف کرد و اولیای دم برای او درخواست قصاص کردند.با اعتراف صریح متهم وی در دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه و به قصاص و شش ماه حبس به خاطر حمل و نگهداری اسلحه محکوم شد و حکم در دیوان عالی کشور مهر تأیید خورد و قطعی شد. در حالی که زمان زیادی تا اجرای حکم باقی نمانده بود وی توانست از اولیای دم مهلت بگیرد.
 
بخشش مرد اعدامی
پس از گذشت 10 سال از این جنایت در حالی که مرد جوان چندین بار تا چوبه دار رفته بود و هر بار توانسته بود از اولیای دم رضایت بگیرد در نهایت موفق شد رضایت قطعی اولیای دم را جلب و از قصاص نجات پیدا کند. بدین ترتیب وی در شعبه 10 دادگاه کیفری یک استان تهران از جنبه عمومی جرم محاکمه شد.
در ابتدای این جلسه مرد جوان به جایگاه رفت و گفت: من و مقتول دوستان قدیمی بودیم و مشکلی با هم نداشتیم تا اینکه سر معامله‌ای به اختلاف حساب خوردیم. او باید پولی را به من پرداخت می‌کرد اما وقتی متوجه شدم قصدی برای پرداخت پولم ندارد روز حادثه با اسلحه کلاشنیکفی که از قبل تهیه کرده بودم به سراغش رفتم تا او را بترسانم و بتوانم پولم را بگیرم اما با هم درگیر شدیم و من به ناچار به او شلیک کردم. البته من قصدم کشتن او نبود و بعد از شلیک هم خیلی پشیمان شدم. از همان زمان به دنبال جلب رضایت خانواده‌اش بودم تا اینکه بالاخره آنها رضایت دادند و من هم خانه‌ای را که در رباط کریم داشتم به آنها دادم. اما رضایت قطعی‌شان را اعلام نکردند. مدتی بعد که در حال گذراندن محکومیتم بودم مأموران زندان از داخل سلول ما حدود ۲۰ گرم مواد مخدر کشف کردند و من و دو هم‌سلولی‌ام هر کدام به ۱۵ سال زندان محکوم شدیم. هفت سال و نیم از محکومیتم را که گذراندم شامل عفو شدم و بالاخره بعد از گذشت چندین سال خانواده‌ام نیز توانستند با پرداخت دیه رضایت قطعی اولیای دم را جلب کنند.
وی افزود: من در این ۱۰ سال بهترین دوران زندگی‌ام را در پشت میله‌های زندان گذراندم و زندگی‌ام نابود شد. من و خانواده‌ام همه زندگی‌مان را برای جلب رضایت دادیم. حالا هم دیگر توان ماندن در زندان را ندارم و از قضات می‌خواهم تا حد امکان در صدور حکمم تخفیف قائل شوند تا بتوانم دوباره به زندگی برگردم و اشتباهات گذشته‌ام را جبران کنم.
با پایان دفاعیات متهم، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.