آرزوکیهان
خبرنگار

درباره اینکه آیا والدین می‌توانند در انجام تکالیف فرزندانشان به آنها کمک کنند، نظریات متفاوتی وجود دارد، اما نقطه مشترک این نظریات، اهمیت کمک به فرزندان در ابتدای راه آموزش از سوی والدین با هدف ایجاد عادات خوب مطالعه در آنان است. نکته اینجاست که این کمک‌رسانی باید در حد ایفای نقش حمایتی و یادآوری اهمیت تکالیف مدرسه به دانش‌آموز باشد. به عقیده کارشناسان والدین تنها زمانی موظف به کمک‌رسانی برای انجام تکالیف هستند که فرزندشان در انجام تکالیف به مشکل جدی برخورده باشد.
 
گذاشتن پایه صحیح
کلید کمک واقعی به بچه‌ها در انجام تکالیف این است که بدانید چه زمانی باید دقیقاً وارد عمل شوید. مطمئن شوید که فرزندانتان می‌دانند که اگر مشکلی وجود دارد، در دسترس هستید، اما مهم است که مستقل عمل کنند و شما نقش حمایتی داشته باشید نه اینکه خودتان تکالیف را انجام دهید. تلاش و عزم فرزندتان را تشویق کنید نه فقط نمرات آنها را.
 والدین باید رویکرد صحیحی برای کمک به فرزندان خود اتخاذ کنند
یک روان‌شناس بالینی از دانشگاه کمبریج انگلستان در این باره می‌گوید: وقتی نوبت به کمک به کودکان در انجام تکالیف مدرسه می‌رسد، هم والدین و هم معلمان درگیر هستند. وقتی والدین در حین انجام تکالیف به فرزندان خود کمک می‌کنند تأثیر مثبتی بر عملکرد تحصیلی آنها دارند. در چنین وضعیتی بچه‌ها ارتباط مثبت با والدین برقرار می‌کنند و حتی آنها را به عنوان یکی از همسالان خود می‌بینند به همین دلیل نمی‌توان مسئولیت والدین را در مورد آموزش فرزندانشان نادیده گرفت. در چنین شرایطی والدین می‌توانند ارتباط نزدیکتری با فرزندانشان برقرار کنند و تأثیر قابل توجهی بر رشد فرزندان خود بگذارند. از سوی دیگر کودکان هم احساس می‌کنند وقتی با مشکلی در تحصیل مواجه شوند و نیاز به کمک کوچکی در انجام تکالیف داشته باشند، می‌توانند به آسانی از والدین خود کمک بگیرند. بنابراین، ضروری است والدین برای کمک به فرزندان خود در زمینه تحصیلی، رویکرد صحیحی اتخاذ کنند.
اگر والدین بیش از حد سختگیر باشند و نخواهند به هیچ وجه به فرزندشان کمک کنند، فرزندان رفته رفته از درخواست کمک خودداری می‌کنند و به مرور زمان در ارتباط با والدین با مشکل مواجه می‌شوند پس لازم است والدین تعادل مناسبی بین کمک به فرزندان و انجام همه کارها پیدا کنند.
 تکالیف وقتی مؤثر است که به اندازه باشد
در سال‌های اخیر، تکالیف درسی به یک موضوع بسیار داغ تبدیل شده است. بسیاری از والدین و مربیان نگرانی‌هایی درباره تکالیف درسی مطرح می‌کنند و می‌پرسند این تکالیف چقدر باید باشد و اصلاً تکالیف، چقدر در افزایش یادگیری دانش‌آموزان مؤثر است؟ نگرانی‌هایی وجود دارد که دانش‌آموزان ممکن است تکالیف زیادی دریافت کنند که بر کیفیت وقت گذراندن با خانواده و فرصت‌های فعالیت بدنی و بازی تأثیر منفی بگذارد.
تحقیقات نشان می‌دهد که تکالیف بر کسب نمرات بالاتر در آزمون‌های استاندارد تحصیلی دانش‌آموزان راهنمایی و دبیرستان مؤثر است، اما برای دانش‌آموزان دوره ابتدایی چنین نیست. یک مطالعه تجربی نشان داده است که داشتن کمی تکلیف برای دانش‌آموزان ابتدایی، سودمند است. جالب است که این تأثیر مثبت فقط زمانی رخ می‌دهد که به دانش‌آموزان مقدار متوسطی از تکالیف (به طور متوسط حدود 20 دقیقه) داده شود.
هدف از انجام تکالیف، صرفاً بهبود مهارت‌های تحصیلی نیست. تحقیقات نشان می‌دهد که تکالیف دارای مزایای غیرآکادمیک مانند ایجاد مسئولیت، مهارت‌های مدیریت زمان و تداوم کار است. مشق شب، مشارکت والدین را در تحصیل فرزندانشان افزایش می‌دهد. با این حال، تکالیف بیش از حد، به واسطه کاهش فرصت‌های بازی، که برای رشد مهارت‌های زبانی، شناختی، انضباط و رفتارهای اجتماعی-عاطفی ضروری است، تأثیرات منفی بر مهارت‌های غیرآکادمیک دارد. از سوی دیگر تکالیف زیاد با فعالیت بدنی تداخل دارد و با افزایش خطر اضافه وزن همراه است. این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که تکالیف درسی زمانی مفید است که حداقل بوده و میزانش کم باشد.
نتایج بررسی‌ها و تحقیقات نشان می‌‌دهد که تکالیف برای دانش‌آموزان دبیرستانی نباید بیش از 1.5 تا 2.5 ساعت در شبانه ‌روز و برای دانش‌آموزان راهنمایی بیش از یک ساعت در شبانه‌ روز باشد. تکالیف درسی برای دانش‌آموزان دبستانی باید حداقل باشد و با هدف ایجاد مهارت‌های کار مستقل انجام شود زیرا بیشتر از این، دیگر تأثیر مثبتی نخواهد داشت.
 
نقش والدین، نظارت کلی، راهنمایی و تشویق است
توصیه می‌شود والدین بر نظارت کلی، راهنمایی و تشویق، تمرکز کنند و به کودکان اجازه دهند تا خودشان پاسخ‌ها را یافته و تکالیف‌شان را تا حد امکان مستقل انجام دهند. به طور خاص، در حین انجام تکالیف حضور داشته باشند تا به آنها کمک کنند تا دستورالعمل‌ها را درک کنند، برای پاسخ دادن به سؤالات ساده در دسترس باشند، یا تلاش و کار سخت آنها را تحسین و تصدیق کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که دادن استقلال بیشتر به کودکان در تکمیل تکالیف به مهارت‌های تحصیلی آنها کمک می‌کند.
والدین فقط باید زمانی کمک کنند که فرزندشان بخواهد و هر زمان که ممکن است، کناره‌گیری کنند. مشارکت بیش از حد والدین، دخالت زیاد و کنترل‌کننده در انجام تکالیف با عملکرد تحصیلی بدتر همراه است. به فرزندان خود کمک کنید تا روالی برای انجام تکالیف ایجاد کنند و تکالیف خود را به طور مستقل انجام دهند؛ به این صورت که زمان و مکان منظمی برای تکالیف درسی داشته باشند که عاری از حواس‌پرتی باشد، برای انجام تکالیف چالش‌برانگیز، بیشتر تلاش کنند. والدین باید درخصوص تکالیف دشوار این نگاه را در فرزندشان ایجاد کنند که این تألیف فرصتی برای رشد است و اینکه او از پس مسائل دشوار برمی‌آید. این نگرش با موفقیت دانش‌آموزان مرتبط است.
والدین در طول انجام تکالیف باید خونسرد و مثبت‌اندیش باشند. مادرانی که در حین کمک به انجام تکالیف، احساسات مثبت خود را نشان می‌دهند، انگیزه کودکان را در انجام تکالیف افزایش می‌دهند. تلاش و کوشش فرزندتان را در حین تکالیف تحسین کنید. این نوع تمجید انگیزه را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، تلاش بیشتر برای انجام تکالیف با رشد بیشتر وظیفه‌شناسی در کودکان مرتبط است. درباره هر مشکلی که فرزندتان در مورد تکالیف و اهداف یادگیری دارد، با کودک و معلم ارتباط برقرار کنید.