مدیرکل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سهم فارغ‌التحصیلان از مجموع جمعیت بیکار کشور را حدود ۴۲ درصد ذکر کرد و گفت: طرح کارورزی و یارانه دستمزد از جمله طرح‌های حمایتی است که دولت به منظور حمایت از اشتغال فارغ التحصیلان به اجرا درآورده است.
به گزارش ایسنا، طاها رمضانی افزود: البته در حوزه بیکاری فارغ التحصیلان باید کمی دقیق‌تر به مسأله بپردازیم. سهم فارغ‌التحصیلان از مجموع جمعیت بیکار کشور حدود ۴۲ درصد است یعنی از ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار نفر جمعیت بیکار کشور ۹۰۵ نفر به فارغ‌التحصیلان اختصاص دارد و اینطور نیست که بیشترین نرخ بیکاری در بین فارغ‌التحصیلان باشد.
مدیرکل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که در هشتمین ویژه برنامه هم‌نورد سخن می‌گفت، ادامه داد: در مورد نرخ بیکاری فارغ التحصیلان از ۱۳.۲ درصد به ۱۲ درصد نسبت به تابستان سال گذشته رسیده است. اگر زنان و مردان فارغ التحصیل را به تفکیک مورد بررسی قرار دهیم نرخ بیکاری فارغ التحصیلان مرد ۸.۱ درصد بوده یعنی نزدیک به نرخ بیکاری عمومی است اما نرخ بیکاری بانوان فارغ التحصیل بالای ۲۰ درصد است؛ بنابراین موشکافی این آمارها این رهنمود را نشان می‌دهد که فضای بیکاری فارغ‌التحصیلان کشور آنطور که انعکاس پیدا می‌کند با عمق آمارهای این حوزه همخوان نباشد. رمضانی بیان کرد: ما یکسری برنامه‌ها برای جذب فارغ التحصیلان داریم که قبلاً سیاست‌های فعال بازار کار در برنامه ششم توسعه بود و در حال حاضر هم تحت عنوان سیاست‌های حمایت از اشتغال فارغ‌التحصیلان مطرح است.
به گفته مدیرکل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال وزارت کار، طرح‌هایی مثل کارورزی فارغ التحصیلان و بحث یارانه دستمزد که در ۱۵ استان محروم اجرا شده از جمله این طرح‌هاست. در طرح کارورزی فرد یک دوره ۳ ماهه با حقوق را می‌بیند و کارفرمایی که او را جذب کند تا دو سال می‌تواند معافیت بیمه‌ای داشته باشد یا اینکه بیمه را پرداخت می‌کند و دولت برای او مبلغ بیمه را واریز می‌کند. در طرح یارانه دستمزد هم افرادی که فوق دیپلم به بالا هستند، اگر توسط کارفرما جذب شوند یک سوم دستمزد آنها را دولت پرداخت می‌کند. این طرح‌ها جزو طرح‌های حمایتی بوده که دولت برای حمایت از اشتغال فارغ التحصیلان دنبال کرده است.
رمضانی خاطرنشان کرد: ما یک حرکت دوسویه از سمت کارجویان به سمت فضای تولید داریم حالا یک بخش هم بحث ارتباط مهارت با صنعت مطرح می‌شود. لذا پیشنهاد من این است که باید بحث ارتباط دانشگاه با تولید را بررسی کنیم. اتفاقاً بخش خدمات در جذب نیرو موفق‌تر از بخش صنعت عمل کرده است و یکی از دلایل موفقیت بخش خدمات این است که به کار نزدیک‌تر است.
درحال حاضر سرانه اشتغال در حوزه خدمات پایین بوده و به تعبیری بخش خدمات کار دوست‌تر است. در بخش خدمات خویش‌فرمایی معنادارتر است البته نه به این معنا که در حوزه صنعت امکان خویش‌فرمایی نیست. وی ادامه داد: اگر رویکرد ما جهش فناوری باشد باید فناوری‌های خرد را در نظر بگیریم. فناوری‌های خرد هم می‌توانند حوزه صنعت را با خویش‌فرمایی و مدل‌های خرد پیش ببرند. البته درحال حاضر نیز بیش از ۸۰ درصد بنگاه‌هایی که در سیستم تأمین اجتماعی به عنوان بنگاه‌های بیمه‌پرداز ثبت شده‌اند بنگاه‌های زیر ۱۰ نفر هستند. بر این اساس بدنه تولید کشورمان خرد است و مسأله‌ای که وجود دارد این است که آیا دانشگاه موفق شده با این سبک از تولید ارتباط برقرار کند؟ به دلیل اینکه مدل آموزش مهارتمان متناسب با بوم صنعت نیست، بسیاری از فارغ‌التحصیلان ممکن است دچار مشکل شوند.  از طرفی هم صنعت، کشاورزی و خدمات باید به سمت فارغ التحصیلان حرکت کنند و با دانش‌بنیان شدن است که می‌توان نیرو‌های سطح بالاتری را استخدام کرد؛ بنابراین یک ارتباط دوسویه لازم است.
مدیرکل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال وزارت کار در پایان گفت: یکی از نکاتی که باید در فضای طراحی سیاست‌ها مورد توجه قرار گیرد این است که کارگر باید مالک تولید شود و در مالکیت سهم داشته باشد. در این صورت از پایین‌ترین تا بالاترین سطح کار را انجام می‌دهد. اگر فضای تولید به سمت تعاون برود، شخص به واسطه عضویت تعاونی هم مالک است و هم می‌تواند در قالب عضو هیأت مدیره تعاونی برای کاری که انجام می‌دهد مزد تعیین کند. این مسأله تا حد زیادی می‌تواند فضای اشتغال کشور را بهبود ببخشد.