امروز روز عزای بشریت است. روز به مسلخ بردن همه مفاهیم انسانی. روز سلاخی کردن صلح و آزادی و آرامش. روز موشک زدن به دنیای پاک و معصوم کودکان. روزی که بی هیچ حرف و سخنی باید نشست و  زار  زار به حال انسانیت گریست. این جنایتی است که دنیای زیبای اتوکشیده حقوق بشری در حق پا برهنگان روا می‌دارد. کدام واژه، کدام نوشته، کدام تصویر می‌تواند گوشه‌ای از این جنایت بزرگ را توصیف کند؟ چه چیزی می‌تواند تسکین دل پدری باشد که جسم بی‌جان فرزندش را در آغوش گرفته و نمی‌داند به کدام سو برود؟ کدام مرهم می‌تواند آرام دل مادری باشد که به نعش تکه پاره فرزندانش زل زده و نمی‌داند به کدام سو فریاد بزند؟ اینجا همه داغدارند. انسانیت داغدار است. امروز فرشتگان خدا هم برای غزه گریستند و آنها بهتر از هرکسی می‌دانند که آن لجوجان گوساله پرست چگونه پیامبرانش را زجر دادند. این جنگ، جنگ اسرائیل و غزه نیست، جنگ فرزندان ابلیس با فرزندان خداوند است. جنگ شیطان با بشریت است.