حاشیهنگاری از فعالیتهای همسر رئیسجمهور در نیویورک
دیپلماسی فعال به نفع زن و خانواده
متن پیش رو یک حاشیهنگاری خواندنی است از حضور دکتر جمیله علمالهدی در نیویورک؛ روایتی که نشان میدهد برای اولین بار و برخلاف سه رئیسجمهور سابق، همسر رئیسجمهور ایران با برنامه عملیاتی به این سفر رفته و در مصاحبه با نشریه امریکایی نیوزویک، از منظر یک استاد دانشگاه، ادعاهای غرب درخصوص زنان را به چالش کشیده و از نگاه مترقی اسلام درخصوص بانوان سخن گفته است.
در هواپیما نشسته بودیم که مسئولمان آمد و گفت خبر خانم دکتر با شماست؛ گزارش و خبر و عکس بعد هم برنامه خانم دکتر علمالهدی همسر رئیسجمهور را به ما دادند.
تعجب کردم خیلی پر بود. از بچهها پرسیدم در مورد دورههای قبلی و همسران و فرزندانشان. انگار آمده بودند، اما نه با کار و برنامه مشخص دیپلماتیک. این اولین دولتی بود که همسر رئیسجمهور ایران با برنامه عملیاتی آمده بود.
امریکا اسکورت مجزا برای همسر رئیسجمهور گذاشته بود با اینکه جا ماندیم الحمدلله به برنامه اول رسیدیم. خیلی منظم چند نفر برنامهها را تنظیم میکردند. هماهنگ شدم و در اولین برنامه که مصاحبه با نیوزویک بود حاضر شدم.تصویر عالی بود: اینجا امریکاست و همسر رئیسجمهور ایران از زن مسلمان و قانون متمدن نفقه میگوید. از اینکه اگر عموم زنان ما با فمینیسم همراهی نمیکنند، بهرهمندی تاریخی از قوانین الهی مثل نفقه دارند. زنان ما طبق قانون اسلامی همیشه در حمایت خانواده هستند.
همسر رئیسجمهور سیرالئون آمده بود دیدن همسر رئیسجمهور ایران. گفت رئیس کمیسیون دختران سازمان ملل هستم و خانم دکتر به ایشان تبریک گفتند. گفت میدانم شما در زمینه آموزش فعالیت زیادی داشتید و مایلم از کمک شما بهره ببرم.
کاش بچههای تیم برنامهریزی کتاب جدید خانم دکتر را به میهمان هدیه میدادند.همسر رئیسجمهور کره جنوبی همان کشور bts و سوسانو و یانگوم! هم درخواست ملاقات داشتند.
وقت دادیم؛ در بدو ورود گفت من با فعالیتهای تربیتی شما آشنا هستم و مایلم با شما ارتباط نزدیکتری داشته باشیم. همه تیمشان خیلی منظم بود و مشتاق. دوستشان داشتم شاید بهخاطر جومونگ و گوگوریو!
تیم حفاظت همسر رئیسجمهور زیمبابوه آمده؛ همان که در ایران به او لباس زیبای ایرانی هدیه داده بودند. بچههای تشریفات تعریف کردند که لباس ایرانی دوست دارد. اما همسر رئیسجمهور زیمبابوه در ترافیک اطراف سازمان ملل گیر کرده بود و نرسید. حیف شد.
کارها خیلی فشرده شده بود. ما باید میرفتیم دفتر نمایندگی ایران. همسر سفرای مقیم کشورهای ارمنستان، اندونزی، پاکستان، ژاپن و... آمده بودند دیدن خانم دکتر علمالهدی و نمایندگی برای اولینبار چنین جلسهای برگزار میکرد و شد سرآغاز ارتباطات دیپلماسی فعال بانوانه.
کلیسا برنامه جذاب دیگرمان بود، ما به دویدن با حاجآقا عادت داشتیم! بعد از سه روز کار سنگین حتماً در هواپیما میخوابیم. خب کلیسا خستگیمان را درآورد. نان که رئیس کلیساهای نیویورک بود با بوی مریم مقدس آمده بود استقبال و بگذریم چادرهای بانوان ایرانی و بقیه خانمها بیشتر حال و هوای مریم را به کلیسا آورده بود. کلیسای ساینت نیکلاس وسط شهر منهتن کنار یادمان برجهای دوقلو بود. کل کلیسا یک گنبد سفید بود با داخلی پر از شمع و نقاشی. کشیش یونانی بسیار مؤدب و باوقاری داشت و برایش صحبتهای خانم دکتر تعجبآور بود که این همه اطلاعات از جریانات کلیسا داشتند. خانم دکتر گفتند که 20 سال پیش دو مقاله در تبیین خدمات کلیسا و در نقد تصویر سیاه قرونوسطی از کلیسا نوشتم. در آخر کشیش گفت شرمندهام که از دین شما چیزی نمیدانم.
راستی دوباره دعوتمان هم کردند به نیویورک. تا دم ماشین که پایین پلههای کنار خیابان بود، رئیس کلیساهای نیویورک ما را همراهی کرد.دیدار با ایرانیان مقیم امریکا که برخیشان 7 ساعت در راه بودند تا به ما برسند میتوانست جالب باشد که درخواست داشتند خصوصی باشد.
برنامه شیعیان مقیم هم جالب بود؛ دنبال همکاری محتوایی و انقلابی با ایران بودند. آمده بودند بگویند ما پای کاریم.
برنامه دیگرمان مصاحبه با شبکه ABC بود. کلاً احترام اهالی رسانهشان به خانم دکتر بخصوص حجاب و چادرشان خیلی چشمگیر بود. مثلاً موقع نصب میکروفون آقایان خارج شدند و موقع تنظیم صحنه نیز مراعاتهای لازم را به خرج دادند.
در این مصاحبه مورد چشمگیرش بحث حاج قاسم بود. وقتی مجری گفت حاج قاسم امریکاییها را کشته و خانم دکتر جواب دادند: مگر اینجا ایشان آمده؟ من تا اینجا 14 ساعت در راه بودم حاج قاسم اینجا نیامده که امریکاییها را بکشد اما امریکا با این فاصله زیاد در خلیج فارس با ناو جنگی چه میکند؟
برش
یک خانم مقتدر ایرانی دیدیم در مصاحبه
مصاحبه آخر با شبکه NPR بود. پیشنهاد خانم دکتر به مجری این بود که زنان امریکایی با الگوی زنان ایرانی که براساس معنویت و اخلاق است آشنا شوند.
حسن ختام سفر مسجد الخویی بود. خانمهای فعال شیعه در کوئینز دور هم جمع شده بودند و پای صحبت خانم دکتر علمالهدی نشستند و از علاقهشان به ایران گفتند و اینکه رئیسجمهور ایران به ما در اینجا قدرت میدهد. کتاب انگلیسی خانم دکتر به مجموعه الخویی اهدا شد. چقدر تصویر زیبایی دارم وقتی دور یک میز ساده در مسجد خانمهای ملیتهای مختلف مسلمان نشسته بودند.