حمله به حس مسلمانی
سید مهدی سیدی / احتمالاً با روش خانه‌سازی دارکوب آشنا هستید و بارها صدای عملیات او را در جنگل شنیده‌اید. این پرنده چه می‌کند؟ او با منقار قدرتمند خود مکرر در مکرر به تنه درخت می‌کوبد و چوب سفت آن را سوراخ می‌کند. گفته می‌شود دارکوب‌ها قادرند در هر ثانیه 15 تا 20 بار به درخت ضربه بزنند و کارشان را با تکرار پیش ببرند.در عالم رسانه به این مدل از تبلیغات، استراتژی دارکوبی می‌گویند. این دقیقاً کاری است که معاندان و دشمنان اسلام در پیش گرفته‌اند و سعی می‌کنند حس مسلمانی را با حملات خفیف اما پی‌درپی به میرایی بکشانند.به اخبار این روزهای جهان در موضوع قرآن‌سوزی در اروپا دقت کنید:
- هتک حرمت مجدد قرآن کریم در کپنهاگ.
- ۲ نفر مقابل کاخ سلطنتی استکهلم سوئد چند صفحه قرآن را آتش زدند.
- عضو یک گروه افراطی امروز مقابل سفارت مصر اقدام به سوزاندن قرآن کرد. دشمن با این تکرارها می‌خواهد یا راه نفوذی به باور مسلمانان پیدا کرده و ایده‌های مادی خود را در ذهن آنان بکارد و یا حساسیت آنان را نسبت به مسائل بکاهد و در پناه بی‌تفاوتی جهانی، پروژه‌های استعماری خود را پیش می‌برد. خط سیر اصلی امروز جهان در تقابل با دینداری، حمله مستقیم و غیرمستقیم به مفاهیم مقدس است. «قدسی‌زدایی» از کلان‌پروژه‌های شتابانی است که توسط طراحان پشت‌صحنه در حال مدیریت است با این هدف که دیگر برای بشر هیچ مفهوم قدسی باقی نمانده و دست بشر از معارف وحیانی کوتاه شود.
چرا حمله به قرآن؟
قرآن بارزترین نماد قدسیت و برجسته‌ترین نشانه مسلمانی است. قرآن عنصر مشترک و متحدکننده تمام فرق اسلامی است. اما گویی دستگاه‌های جاسوسی دنیا آموخته‌اند دیگر از روش سلمان رشدی برای مواجهه تحریک‌کننده درباره قرآن استفاده نکنند و به جای آن از حرکت‌های کوچک‌تر اما با تکرار مستمر بهره بگیرند؛ نظیر همین قرآن‌سوزی‌هایی که گاه‌وبیگاه در قالب گروه‌های یک تا چند نفره رخ می‌دهد.
اما وظیفه چیست؟ قطعاً کار فرهنگی و تبیینی نسبت به قرآن و معرفی آن به دنیا یکی از اساسی‌ترین نسخه‌ها برای تقابل با این هجمه شیطانی است. اما هرگز نباید به بهانه کار فرهنگی، از مواجهه سخت و تنبیه‌کننده با قرآن‌سوزان و کشورهای میزبان آنان غفلت ورزید.
در این نقطه هم کار دستگاه‌های دیپلماسی و سیاسی سنگین و خطیر است و هم کار دستگاه‌های امنیتی، ولیکن در این میان سهم مهمی هم بر دوش مردم بویژه متفکران، اصحاب بانفوذ و حتی دانشجویان قرار دارد که نگذارند شعله‌های اعتراض و امواج مطالبه‌گری فروکش کند و استراتژی دارکوبی به نتیجه مطلوب خود دست یابد.
پس باید پس از مخابره هربار خبر قرآن‌سوزی، درست به‌اندازه نوبت قبل و حتی بیشتر از آن، به خروش آمده و عصبانیت و انزجار خود را به دنیا نشان دهیم و مطمئن باشیم با مجاهدت غیرتمندانه، تلاش دشمنان چون کف روی آب نیست و نابود خواهد شد و جز خسارت چیزی برایشان باقی نخواهد گذاشت که: «أُولئک الَّذین حَبِطَت أَعمالُهُم فی الدُّنیا و الآخِرَه و ما لَهُم مِن ناصرین».