تغییر اولویت‌ها و کمبود تاب‌آوری در هر دو حزب اصلی امریکا
پیش به سوی یک انتخابات پرتنش
آرون زینتر و سایمون جی لیوین، تحلیلگران سیاسی
مترجم: وصال روحانی
تا انتخابات بعدی ریاست جمهوری امریکا 16 ماه مانده و هنوز انتخابات درون‌حزبی آنها هم شروع نشده اما جنگ و جدل دو حزب اصلی از حالا شدت گرفته است. جمهوری‌خواهان معتقدند حزب دموکرات که اینک جو بایدن را در مسند قدرت دارد، با ایده‌های سست و فریبکارانه خویش کل جامعه امریکا را به سوی لرزش و عدم ثبات کشانده و آثار آن در جای‌جای جامعه و بویژه رسانه‌ها و در صحنه فرهنگ و هنر هویدا است.
دموکرات‌ها که دو سال و نیم پیش بایدن را مقابل دونالد ترامپ پیروز دیدند، به نوبه خود مدعی‌اند که حزب جمهوری‌خواه باعث قدرت‌گیری افراطی‌ها در بسیاری از ایالات امریکا شده و اصل آزادی و دموکراسی را به چالش کشیده است و با در دست داشتن اکثریت آرا در مجلس سنا و دیوان عالی کشور عرصه را برای تصویب لوایح دموکرات‌ها که در مجلس نمایندگان صاحب اکثریت هستند، تنگ کرده است. با این اوصاف انتخابات پاییز 2024 (1403) بیش از آنکه نشانگر پیروزی صرف یکی از نمایندگان دو رقیب بزرگ و همیشگی مقابل یکدیگر باشد، به گونه‌ای راه زندگی مردم امریکا را در چهار سال بعدی به تصویر خواهد کشید. این در حالی است که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد، مردم امریکا از هیچ‌یک از دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه دل خوشی ندارند و آنها را سودجویانی می‌دانند که به جای توجه به اقتصاد و رفاه مردم، به حساب‌های بانکی و منزلت سیاسی خودشان می‌اندیشند.
مایه تعجب و ترس
با این حال برخی از سیاستمداران امریکایی وجود این رویه را در دو حزب عمده امریکا محکوم می‌کنند. لوری اسپیزانو 68 ساله که عضو حزب دموکرات و صاحب یک دفتر بیمه در لوییزویل کنتاکی است، می‌گوید: «حتی افرادی که مخالف پوپولیست‌ها هستند، رویکردی مشابه دارند. ما میچ مک کانل جمهوری‌خواه را مقابل خود داریم که می‌گوید استقلال عمل دیوان عالی امریکا اصل اول مورد نیاز مردم برای داشتن یک جامعه عدالت‌محور است، اما حتی او هم از قدرت سیاسی و میزان نفوذ خود سود جسته تا راه ورود نمایندگان حزب دموکرات به دیوان عالی امریکا را مسدود و اعضای حزب جمهوری‌خواه را جانشین آنها کند. من هیچ‌گاه نگفته‌ام همه جمهوری‌خواهان آدم‌های پلیدی هستند اما شکی نیست که اکثر آنها اقدامات تند و رویکردهای هول‌آوری دارند.»
جولی دوگان جمهوری‌خواه، در نقطه مقابل اعتقاد دارد که ارزش‌ها و توانایی‌های حزب وی توسط دموکرات‌ها و سایر نیروهای مخالف در معرض تهاجم قرار گرفته و دامنه تغییرات و جابه‌جایی‌ها وسعت یافته است. وی می‌گوید: «آنچه می‌بینم و اسباب تعجب و ترس من شده، این است که حداقل نیمی از مردم امریکا درایت خود را از دست داده‌اند و هر روز به سمت و سوی متفاوتی می‌روند. اعتقاد دارم فقط پیروزی جمهوری‌خواهان در انتخابات 2024 و جبران ناکامی‌شان در سال 2020 امریکا را تا حدی از تفرق و هرج و مرج فعلی رهایی خواهد بخشید و در غیر این صورت جامعه امریکا بیش از پیش به سوی سقوط اجتماعی کشیده خواهد شد.»
مرامنامه‌ای که به آن اعتنا نمی‌شود
در این بین، «بنیاد میراث ملی» امریکا به‌تازگی با جمع‌آوری آرای 60 حزب و نهاد اغلب دست‌راستی این کشور شیوه‌نامه‌ای را تنظیم و ارائه کرده که تصریح می‌دارد فقط پیروی از سیاست و مرام‌های توصیه شده در این شیوه‌نامه، نماینده این حزب را در انتخابات 2024 و سپس در دوره تصدی پست ریاست جمهوری به کامیابی خواهد رساند. با این حال کوین رابرتز که ریاست این بنیاد را در دست دارد، اعتراف می‌کند، سران این حزب فقط به مرام‌های سیاسی خود معتقد هستند و وقعی به ایده‌های دیگران نمی‌گذارند. او می‌گوید: «چطور می‌توان از دونالد ترامپ خواست به شیوه‌ای بجنگد که ما برای او ترسیم کرده‌ایم و بسیار ملایم‌تر از خشونت‌ورزی‌های معروف اوست. برگزیدگان این حزب بیش از آن تکرو هستند که ایده‌های گروهی را بپذیرند. بیهوده نیست که دانشگاه‌های ما به جای نظریه‌پرداز بودن محل اجتماع دانشجویانی شده که ایده‌های شخصی قابل اعتنایی برای اداره کشور ندارند و فقط می‌خواهند هرچه سریع‌تر به پایان دوران تحصیل‌شان برسند. تعداد افراد خواهان رسیدن به مناصب سیاسی هم نزد آنها کمتر از گذشته شده است، زیرا صلاح و سود خود را در مجاری دیگری می‌بینند.»
بروید فیلم بسازید!
دموکرات‌ها با رد ادعاهای جمهوری‌خواهان و آنچه «بنیاد میراث ملی» امریکا ارائه کرده، می‌گویند هدف اصلی این حزب به هم ریختن هر چه بیشتر امریکا و حکومت در فضای پرتفرقه است. ریچارد بلیست 33 ساله که طرفدار حزب دموکرات و مقیم بالتیمور و کارمند یک دانشگاه در این شهر است، می‌گوید: «بعضی اعتراضات و خواسته‌های جمهوری‌خواهان حتی در تعارض با ایده‌های بنیادین این حزب قرار دارد که بازار آزاد و اقتصادی هر چه قوی‌تر را توصیه می‌کند. آنها دنبال ایده‌های قهرمانانه و کارهایی در جهت بزرگنمایی خود هستند، اما مردم عادی این روال را برنمی‌تابند و در نتیجه به نفع خودشان است که اینجور چیزها را در فیلم‌های هالیوودی و بخصوص آثار ابرقهرمانانه عرضه و تبلیغ کنند، زیرا در دنیای واقعیت جا نمی‌افتند و مصداقی برایشان وجود ندارد.»
حس بیگانگی در کشور خود
بدیهی است که توده عظیمی (حدود 80 درصد) از جمهوری‌خواهان بر این باور باشند، آرمان‌های حزب دموکرات مانند یک سم مهلک برای جامعه امریکا است و اگر این حزب در سال 2024 هم پیروز شود، این کشور سریع‌تر به سوی نابودی حرکت خواهد کرد. در چنین شرایطی مشخص است که یک انتخابات پرتنش انتظار امریکا را در 16 ماه بعد می‌کشد و هیچ‌کس تاب تحمل ایده‌های مخالف با خود را نخواهد داشت. پس از 30 ماه حکومت جو بایدن بر امریکا، تاب‌آوری جمهوری‌خواهان به کمترین حد خود در قرن جاری رسیده و این را می‌توان در نظرسنجی چندی پیش بنیاد ایپسوس مشاهده کرد که در آن اکثر طرفداران این حزب گفته‌اند: «شرایط به گونه‌ای شده که احساس می‌کنیم در کشور خودمان هم بیگانه هستیم.»
مسأله مرگ و زندگی
حس موجود به هر شکلی که باشد، موضوعات مطرح در انتخابات بعدی امریکا با آنچه پیش‌تر بود، بسیار فرق کرده است. در گذشته بحث مالیات و تعرفه‌های تعیین‌شده برای ارزاق، چگونگی راهبردهای سیاسی و روش‌های تسهیل زندگی مردم حرف اول را در انتخابات و کمپین‌های تبلیغاتی می‌زد ولی اینک مسائلی چون اجماع یا عدم اجماع بر سر بحث سقط جنین، عقلایی بودن یا منطقی نبودن جنگ اقتصادی با چین و البته شیوه کمک‌رسانی به اوکراینی‌ها در جنگ فرسایشی 18 ماهه‌شان با روسیه به مباحث اصلی‌تری تبدیل شده و توجه عمومی را به سوی خود کشیده است. جان دیوید لونگو، عضو حزب جمهوری‌خواه و شهردار اسلیپری راک، شهری کوچک در مجاورت پیتسبورگ، می‌گوید: «این روزها کمتر کسی درباره نحوه مالیات و اولویت‌هایی صحبت می‌کند که پیش‌تر حرف اول انتخابات بود، همه چیز تبدیل به یک کارزار بی‌رحمانه و مسأله مرگ و زندگی شده و این به خودی خود بسیار هراس‌آفرین است.»
منبع: Wall Street Journal
