همزمان با روز خبرنگار، سفیر انگلیس در ایران با انتشار یک توئیت مداخله جویانه، به نامگذاری روز خبرنگار در کشورمان واکنش نشان داد و با القای چند اتهام و انگاره کاذب در 45 کلمه نوشت: «ایران 17 مرداد را روز خبرنگار نام­گذاری کرده است. ادای احترام می­‌کنیم به خبرنگارانی که اجازه ندارند کار خود را انجام دهند و امنیت خود را درخطر می­‌بینند. بار دیگر از جمهوری اسلامی ایران می­‌خواهیم تا آنهایی که خودسرانه بازداشت شده­‌اند را آزاد کند، ازجمله خبرنگارها»!
با این‌حال در پی این اظهارات گستاخانه از سوی سایمون شرکلیف سفیر انگلیس در تهران، نامبرده عصر دیروز چهارشنبه توسط مدیرکل غرب اروپا به وزارت امور خارجه احضار شد.
 
بازداشت از سوی وزارت اطلاعات
گفتنی است در آستانه روز خبرنگار، برخی چهره‌های مشهور در فضای مجازی همسو با سفیر انگلیس و اکثر جریان‌های معاند، موج فشار رسانه­‌ای علیه حاکمیت و دستگاه قضا را به راه انداختند تا افکار عمومی و احکام قضایی آتی درخصوص متهمان به جاسوسی را تحت‌الشعاع قرار دهند. این محور عملیات روانی در حالی کلید خورده است که در بیانیه مشترک وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه به صراحت درباره حضور دو نفر از خبرنگاران زن بازداشت شده در دوره‌های آموزشی جاسوسی تحت نظر دولت امریکا تصریح شده است. در متن این بیانیه آمده است:
«ردّ اطلاعاتی و عملیاتی تعدادی از عناصر مذکور در اغتشاشات اخیر و پیش از آن نیز مشاهده و حسب مورد اقدام مقتضی به­‌عمل آمده است. به­‌عنوان مثال انتشار اولین عکس از مرحومه امینی روی تخت بیمارستان توسط «ن.ح» صورت گرفت که از آموزش­‌دیدگان همین دوره­‌ها در خارج از کشور بود. او با استفاده از پوشش خبرنگاری از اولین افرادی بود که در بیمارستان حضور و استقرار یافته، به تحریک بستگان متوفی و ارسال اخبار جهت­‌دار پرداخت. همچنین است اقدامات «الف.م» که با استفاده از همان پوشش با حضور فوری در شهرستان سقز، به تحریک اطرافیان مرحومه، کارگردانی برخی صحنه­‌ها و انعکاس اخبار و تصاویر
جهت­‌دار از مراسم تشییع، تدفین و تجمعاتِ شکل­‌گرفته در آن شهر به ایفای مأموریت پرداخت. این فرد نیز آموزش‌­دیده­ دوره‌های رژیم مافیایی امریکا در کشورهای خارجی است؛ ضمن آن­که هر دو نفر نقش منابع اولیه­‌ خبرسازی برای رسانه­‌های بیگانه را ایفا
کرده‌­اند.» شایان ذکر است که توئیت‌های خارج از چهارچوب عرف و قانون سفیر انگلیس مانند القای «مسمویت‌های سریالی و ناتمام دانش‌آموزان» و موارد متعدد مشابه، به گفته ناظران او را تبدیل به یک عنصر نامطلوب کرده و تداوم حضور او در ایران را به لحاظ قانونی با ابهام مواجه کرده است.
نباید فراموش کرد که دولت متبوع سایمون شرکلیف در سال 1385 آقای نصرت‌الله تاجیک سفیر سابق ایران در اردن را به اتهامی کاذب و سیاسی شش سال حبس کرد که در سال ۱۳۹۱ «دادگاه عالی بریتانیا» پس از ۶ سال تلاش فنی، دیپلماتیک و حقوقی ایران، رأی به بیگناهی وی و سیاسی بودن پرونده مذکور داد. در سال 1396 نیز هواداران یک فرقه سیاسی-مذهبی وابسته به دولت انگلیس با استفاده از تغافل پلیس لندن به سفارت جمهوری اسلامی ایران در انگلیس حمله و نزدیک به سه ساعت بدون هیچ گونه مزاحمتی، ساختمان سفارت ایران را اشغال کردند.
این موارد در حالی روی داده‌اند که سفرای انگلیس در ایران همواره رفتارهای خارج از آداب دیپلماتیک و قانون کشور مانند حضور در اغتشاشات و ارتباط با برخی عناصر داخلی و پرورش جاسوس خبرنگارانی برای خدمت به دربار سلطنتی انگلیس را در کارنامه داشته‌اند که البته با برخورد مقتدرانه دستگاه‌های امنیتی و قضایی ناکام مانده‌اند.