فائزه سادات یوسفی
خبرنگا

این روزها عرصه سیاست لبنان شاهد وقایعی است که به گفته ناظران می‌تواند بحران‌های سیاسی این کشور را تشدید کند. از یک سو برخی کشورها چون امارات، قطر، عربستان، کویت، بحرین، عمان و آلمان خواستار خروج اتباعشان از لبنان شده و نسبت به سفر به بیروت هشدار داده‌اند و از سوی دیگر انتخاب رئیس جمهور همچنان روزهای پرتلاطمی را در محافل سیاسی این کشور می‌گذراند.
بنا بر گزارش رسانه‌های لبنانی، دولت‌های مذکور در حالی خواستار خروج شهروندانشان شده‌اند که این اقدام آنها شگفتی مقامات لبنانی را در برداشته است. دیروز نیز نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان ضمن ابراز تعجب به این دست رفتارها اظهار داشت: «هیچ چیز امنیتی وجود ندارد که این هشدار را ایجاب کند.» او ادامه داد: «محدود کردن هشدار به مناطق درگیری در نزدیکی اردوگاه عین الحلوه قابل درک است، اما درخواست برای خروج شهروندان این کشورها از لبنان قابل درک نیست.» «ولید جنبلاط» نیز در این باره گفت: «اوضاع عین الحلوه تا حدودی تحت کنترل است، ما دلیل ترس سفارت‌ها را متوجه نمی‌شویم.» در همین رابطه، نجیب میقاتی نخست‌وزیر دولت پیشبرد امور لبنان هم واکنش نشان داد و با اشاره به داده‌های امنیتی بیان داشت که هیچ مسأله نگران کننده‌ای در لبنان وجود ندارد.
آنچه مشهود است، برخی دولت‌ها بعد از وقوع درگیری در اردوگاه  عین الحلوه در جنوب لبنان که منجر به کشته شدن عده‌ای از آوارگان فلسطینی شد، تلاش دارند که این موضوع را به یک چالش امنیتی عمیق در لبنان مبدل کنند. یکی از اهدافی که آنها در سر می‌پرورانند، مانع تراشی بر سر مسیر انتخاب رئیس جمهور با دستاویز قرار دادن این موضوع است.
 
در عین الحلوه چه خبر بود
بعد از ترور یکی از افسران ارشد جنبش فتح و سه نفر از محافظانش در شامگاه شنبه گذشته در اردوگاه عین الحلوه شهر «صیدا» واقع در جنوب لبنان، درگیری در این اردوگاه بالاگرفت به طوری که در روزهای نخست، 8 کشته و بیش از ۵۰ زخمی برجای گذاشت و ۶۰ درصد ساکنان این اردوگاه، منازل خود را ترک کردند. هر چند که درگیری‌های خشونت‌آمیز و مسلحانه همراه با گلوله، راکت و آر.پی‌.جی در این اردوگاه تا روزها ادامه داشت و منجر به ورود ارتش برای کنترل آن شد، اما اکنون مقامات لبنانی از برقراری آرامش نسبی در آن خبر می‌دهند.
این ماجرا، ردپای صهیونیست‌ها برای برهم زدن تعادل امنیتی بویژه در جنوب لبنان را بخوبی نمایان می‌سازد. چرا که تنها ذی نفع این واقعه رژیم صهیونیستی است. حزب‌الله لبنان طی هفته‌های گذشته با انتشار فیلمی از بازسازی حمله به مناطق تحت اشغال
رژیم صهیونیستی، جلوه جدیدی از مقاومت در جنوب لبنان را ارائه کرد که این امر از دید مقامات تل آویو یک تهدید قلمداد می‌شد.
از این رو، چنین درگیری‌هایی از منظر رژیم می‌تواند سبب اختلال در صفوف مقاومت مستقر در جنوب لبنان گشته و بر قدرت بازدارندگی حزب‌الله لبنان تأثیر گذارد. از سویی دیگر سرپوشی بر شتاب گرفتن ضعف سیستماتیک ارتش رژیم صهیونیستی در دوران آشوب و شکاف درونی
پسا اصلاحات قضایی خواهد بود.
 
انتخاب رئیس جمهور در لبنان هدف اصلی
با این حال به باور ناظران درگیری‌ها در عین الحلوه دلیل اصلی هشدارهای این کشورها نیست. نگاهی به وضعیت داخلی لبنان نشان می‌دهد، معضل انتخاب رئیس جمهور در این کشور، با وجود همه تلاش‌های داخلی و خارجی، چنان به کندی در مسیر خود پیش می‌رود که هیچ چشم‌انداز زمانی برای آن در دسترس مقامات وجود ندارد.
گروه‌ها و احزاب در لبنان در صدد هستند که با کمترین اختلاف و بیشترین همراهی بین خود، رئیس جمهوری را انتخاب کنند که به نوعی به اجماع نظرات مختلف رسیده و توقعات را حتی المقدور برآورده سازد. در همین راستا، نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان اعلام داشته که به حمایت خود از «سلیمان فرنجیه» رئیس جریان المرده که مورد تأیید حزب‌الله لبنان نیز هست، ادامه خواهد داد.
علاوه بر این، نماینده ویژه رئیس جمهور فرانسه به نمایندگی از طرف اعضای کمیته پنج‌جانبه (امریکا، عربستان، قطر، مصر و فرانسه) بارها به بیروت سفر کرده ولی هیچ نتیجه‌ای از آن حاصل نشده است. مشخص است که فرانسه و گروه پنج نه ابتکار عملی و نه اراده‌ای برای حل معضل لبنان ندارند و قصد دارند که آن را به طور فریز شده حفظ کنند. سفرهای مکرر این مقام فرانسوی نیز نشان می‌دهد که دست‌های مداخله جو تلاش دارند فرایند تعیین رئیس جمهور را به صورت منحصر به فردی رهبری کنند و یا رهایی از این بن‌بست که آرامش سیاسی را در این کشور رقم می‌زند، دچار دست‌انداز کنند.
واشنگتن هم همواره به دنبال به قدرت رساندن فردی بوده است که نه تنها تابع نظرات غرب باشد؛ بلکه در برابر تهدیدات رژیم صهیونیستی، مواضع منفعلانه داشته باشد. کارشناسان معتقدند که کاخ سفید در صدد است تا «ژوزف عون» فرمانده ارتش را به عنوان گزینه ریاست‌جمهوری بار دیگر مطرح کرده و شانس او را برای پیروزی ارتقا دهد.
از همین رو سیطره آرامش بر ساختارهای سیاسی لبنان کابوسی برای غرب است، زیرا هم فضای تقویت و رشد جبهه مقاومت را مساعد کرده و هم نفوذ غرب و دست‌های مداخله جو را کاهش می‌دهد. علاوه بر آن، عدم تعیین و متزلزل بودن انتخاب رئیس جمهور با دامن زدن به بحران سیاسی، بحران اقتصادی را نیز تشدید خواهد کرد. تولید و توزیع برق، تأمین بنزین، تأمین مواد غذایی با قیمت مناسب، افزایش میزان بیکاری و همچنین بدهی‌های خارجی، از مشکلات عمده لبنان است.
آنچه که مشهود است، نوع برخورد کشورهایی که همسو با غرب هستند، برای خروج اتباعشان از لبنان حکایت از فشار سیاسی خارجی بر احزاب مخالف برای به کرسی نشاندن کاندیدای مورد نظر خود دارد.

ر