مدیر مسئول روزنامه ابتکار و نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم گفت: آقای اوجی که در مقابل آقای زنگنه که یک ژنرال است یک سروان به حساب می‌آید اما آقای اوجی می‌تواند و نمی‌ترسد، آقای زنگنه می‌توانست ولی می‌ترسید. پس در شرایط طبیعی بهتر است که آقای اوجی بر سر کار باشد نه آقای زنگنه.
محمدعلی وکیلی که از حامیان حسن روحانی محسوب می‌شود در گفت‌وگو با فارس، اظهار داشت:‌ باور دارم آقای حسن روحانی با همه اشکالاتی که وجود داشت دولتی بود که می‌توانست کف مطالبات مردم را پاسخگو باشد اما به عقیده من همه مسأله دولت روحانی این نبود که آدم‌های ضعیفی در دولت به کار گرفته باشد، بلکه ساختارهایی هم مشکل دارند.
وی افزود: یک مثالی برای شما بزنم. ما ژنرالی داشتیم به اسم آقای زنگنه، بنده خودم چند بار با آقای زنگنه در دو سال آخر آقای روحانی گفتم چند شرکت معرفی می‌کنم که ادعا می‌کنند می‌توانند مقدار زیادی نفت صادر کنند در زمان تحریم، آقای زنگنه یک جمله تکراری داشت و می‌گفت؛ بنده حوصله اینکه بعداً بروم پاسخگوی یک جوان بیست و چند ساله بشوم و سین جیم بشوم را ندارم و معنایش این بود که ترسی وجود دارد والا او هم می‌فهمد که باید این نفت را بفروشد، اما او حاضر نبود این راه‌های فرعی را برود اما آقای اوجی که در مقابل آقای زنگنه که یک ژنرال است یک سروان به حساب می‌آید، همین آقای اوجی صادرات نفت را در بدترین شرایط تحریم رسانده به 2 میلیون بشکه، این معنایش این است که آقای اوجی می‌تواند و نمی‌ترسد، آقای زنگنه می‌توانست ولی می‌ترسید. پس در شرایط طبیعی بهتر است که آقای اوجی بر سر کار باشد نه آقای زنگنه.
 
زنگنه معیشت مردم را به گروگان گرفت
به گزارش «ایران اقتصادی»، آنچه وکیلی به آن اشاره کرده اهمال بیژن زنگنه وزیر نفت دولت روحانی در فروش نفت است.
زنگنه در سال 1392 که دولت روحانی بر سر کار آمد، مدعی شد که گروهبان‌ها باید کنار بروند و جای خود را به ژنرال‌ها بدهند. ادعای وی این بود که مدیران دولت احمدی‌نژاد، ضعیف و سطح پایین هستند و مدیران دولت روحانی باید از میان نخبگان و افراد سطح بالا انتخاب شوند.
اما در عمل، آنچه که زنگنه در دوره 8 ساله وزارت خود در دولت روحانی به جای گذاشت، خسارت محض بود.
او در زمینه فروش نفت کارنامه ضعیفی به جای گذاشت. از سال 1397 با بازگشت تحریم‌های امریکا، زنگنه هیچ انگیزه‌ یا شاید هم توانی برای دور زدن تحریم‌ها نداشت. البته آن‌طور که حامیان دولت گذشته همچون وکیلی گفته‌اند زنگنه عمداً به سمت دور زدن تحریم‌ها برای فروش نفت نمی‌رفت.
این اهمال زنگنه کار را به جایی رساند که در مقاطعی در دولت گذشته، فروش نفت ایران به روزی 300 هزار بشکه نفت سقوط کرده بود. نتیجه آن هم کاهش شدید درآمد ارزی دولت وقت بود که به چاپ پول بدون پشتوانه برای رفع کسری بودجه انجامید. دولت گذشته همچنین اقدام به غارت پول مردم در بورس کرد تا کسری بودجه خود را رفع کند. یعنی به بهای کم‌کاری زنگنه، میلیون‌ها ایرانی سرمایه خود را از دست دادند و همه ملت ایران هم تورم چاپ پول بدون پشتوانه را تحمل کردند.
 
افزایش صادرات نفت در دولت رئیسی
با روی کار آمدن دولت سیزدهم در سال 1400، در همان ابتدای دولت، مدیران دولت روحانی به آیت‌الله رئیسی گفته بودند که به هیچ عنوان امکان صادرات نفت بیشتری وجود ندارد. اما با تدابیر جواد اوجی، وزیر نفت، به تدریج صادرات نفت ایران افزایش یافت و هم‌اکنون به گواه تمامی نهادهای معتبر بین‌المللی ایران بین 1.6 تا 1.9 میلیون بشکه در روز نفت صادر می‌کند که بیش از دو برابر دوره مدیریت زنگنه است.
با افزایش درآمدهای نفتی در دولت رئیسی، استفاده دولت از خزانه بانک مرکزی و چاپ پول تورم‌زا متوقف شده است. ضمن اینکه با درآمدهای ارزی ناشی از صادرات نفت، بخش زیادی از بدهی‌های دولت قبل در حال تسویه است؛ همچون پرداخت ماهانه 15 هزار میلیارد تومان به افرادی که در دولت گذشته اوراق مالی خریداری کرده بودند. در واقع پولی که دولت گذشته از جیب ملت خرج کرد، به تدریج با افزایش درآمدهای نفتی در حال پرداخت است.