در حافظه موقت ذخیره شد...
زنــــــــــــــده‌شدن یک کارتن‌خواب پس از مرگــــــــــــ
وی در تشریح ماجرا بیان داشت: من تا به محل وقوع اتفاق برسم به اورژانس زنگ زدم و زمانی که به محل حادثه رسیدم دیدم که بعد از 10 یا 12 بار فشار بر قفسه سینه او احیا شد و برگشت.
این فعال اجتماعی ادامه داد: بعد از چند ثانیه همه جمع شدند و دور ما شلوغ شد و من داشتم تنها به این مسأله فکر می‌کردم که ما که دراین مجموعه این کارها را انجام می‌دهیم از برگزاری نوروز تا سفره افطار و کارهای دیگر برای این است که یک جایی یک نفر آن اتفاقی که باید، برای او رقم بخورد و مسیر زندگی او تغییر پیدا کند.
علیزاده تأکید کرد: من در حال فکر کردن به این بودم که شاید برگشتن دوباره او به زندگی یک برگشت واقعی باشد و خیلی جدی با او به صحبت نشستیم و گفتیم که این برگشتن تو به حیات باید یک بازگشت جدی به زندگی باشد.
او می‌افزاید: این منطقه خیلی خلوت است و کارتن‌خواب‌ها هم متأسفانه کسی چشم به راه آنها نیست اصلاً بودن یا نبودنشان را کسی متوجه نمی‌شود و اگر این فرد یک روز بعد یا قبل این اتفاق برایش می‌افتاد شاید حتی از مجموعه ما هم کسی متوجه مرگ یا عدم حضورش نمی‌شد و این باعث شد که همکار ما شروع کرد به مکالمه با او. از او پرسید چند سال‌داری؟ گفت: 30 سال. گفتیم چند سال است که مواد مصرف می‌کنی؟ گفت: 14 سال است و به او گفتیم یاعلی بگو و بلند شو تا تو را ببریم به کمپ.ابتدا مقاومت می‌کرد ولی با صحبت‌هایی که انجام دادیم راضی شد تا با هزینه ما به کمپ برود و از روزی که از سفره افطار بلند شدم تا الان این فرد در کمپ است و خدا را شکر می‌کنم که وضعیت ترک او به شکل خوبی پیش می‌رود. علیزاده گفت: با مشاوره‌هایی که از کارشناسان گرفتیم گفتند که چون دوره اعتیاد او طولانی بوده باید چند دوره تحت درمان قرار گیرد و بعد از ترک هم باید حتماً سر کار برود و او نیاز به حمایت جدی دارد.
این فعال اجتماعی عنوان کرد: من چند بار به او گفتم که پسر جان خدا می‌خواست تو برگردی و این به احترام سفره‌ای است که در اینجا پهن شده و نباید این فرصت را از دست بدهی.
وی تأکید کرد: متأسفانه هزینه‌های کمپ‌ها به قدری بالا است که نه تنها کارتن‌خواب‌ها که در بسیاری از موارد افرادی که برخوردار هستند نیز توانایی پرداخت هزینه‌ها را ندارند و هزینه سه یا چهار دوره ترک اعتیاد او رقم بالایی برای ما محسوب می‌شود.
علیزاده بیان داشت: روزی نیست که یک کارتن خواب دنبال من ومعرفی کمپ خوب نباشد و بسیاری از آنها زنان هستند، اما واقعیت این است که چه مقدار می‌توان برای آنها کمک‌هزینه جمع کرد یا خیرین کشور ما تا چه میزان با درد این جامعه آشنا هستند و این کار را برای ما مشکل می‌کند. این فعال اجتماعی در پاسخ به این سؤال که آیا خانواده این افراد به آنها کمک نمی‌کنند؟ افزود: در بسیاری از موارد خانواده مسئولیتی در قابل آنها نمی‌پذیرند و در مواردی در مورد مردها شاید این اتفاق بیفتد اما در مورد زنانی که آسیب دیده هستند خانواده هیچ گاه نمی‌خواهند آنها برگردند در حالی که در مورد آقایان این پذیرش از سوی خانواده بالاتر است. وی یادآور شد: چیزی که بدیهی است اینکه اینها جوانان و بخشی ازهمین جامعه هستند.
علیزاده افزود: افرادی مثل زنان باردار و یا افرادی را که دچار بیماری‌های عفونی هستند غربالگری می‌کنند و به مکان‌های دیگری می‌فرستند که تجربه نشان می‌دهد درنهایت این افراد را بدون اینکه مسئولیتی در قبال آنها قبول کنند، رها می‌کنند و این دامن زدن به همین چرخه و روند معیوب است.