پرویز شیخ‌طادی از اعضای هیأت انتخاب جشنواره چهل ویکم به «ایران» از کم و کیف آثار این دوره گفت

یک ارثیه ملی و چند غافلگیری

 پرویز شیخ‌طادی از اعضای هیأت انتخاب در گفت‌وگویی با «ایران» در ارزیابی کلی خود از آثار این دوره از جشنواره می‌گوید: «در ابتدا پیش‌بینی من این بود که امسال نیز سیر نزولی چند سال اخیر جشنواره تداوم خواهد یافت و احتمالاً در جشنواره امسال هم در نهایت سه یا چهار اثر خوب و مخاطب‌پسند خواهیم داشت اما بر خلاف تصور من نسبت به سال گذشته فیلمسازان توجه بیشتری به جذابیت‌های سینمایی داشتند و روایت قصه و داستان‌گویی در کانون توجه قرار داشت. ضمن اینکه به لحاظ فرم هم آثار قابل‌توجهی داریم. رشد کیفی آثار مشهود است و مخاطب‌ با تماشای آثار جشنواره خود به این نتیجه می‌رسد.»
او در ادامه با تأکید بر کیفیت بالای بخش زیادی از آثار متقاضی حضور در جشنواره ادامه می‌دهد: «سطح کیفی فیلم‌ها در برخی رشته‌ها بخصوص بازیگری، فیلمبرداری و کارگردانی آنقدر به هم نزدیک بود که کار انتخاب را برای هیأت انتخاب سخت می‌کرد. رقابت برای رساندن آثار به جشنواره جدی بود و برخی از فیلمسازان مدام در تلاش بودند که نسخه تکمیل شده‌تر از فیلم را به دست هیأت انتخاب برسانند. حدود پنج، شش اثر در بخش تکمیل جلوه‌های ویژه هستند که امیدواریم به جشنواره برسند.»
موضوعات اجتماعی در صدر توجه فیلمسازان
آن طور که شیخ‌طادی می‌گوید موضوعات اجتماعی همچنان در صدر توجه فیلمسازان قرار دارد. او در این خصوص می‌گوید: «بخش زیادی از فیلمسازان به شکل جدی به موضوعات عمیق اجتماعی پرداخته‌اند. در این دست آثار به ریشه‌های پدیده‌های اجتماعی توجه شده و فیلم با مطالعه و تحقیق ساخته شده است.» او با بیان اینکه البته در این دوره از جشنواره از هر سلیقه سینمایی، نمایندگانی در جشنواره حضور دارند و تنوع در آثار راه یافته به لیست نهایی هم دیده می‌شود، اضافه می‌کند: «به طیف روشنفکر و هنرمندان توصیه می‌کنم تماشای چند فیلم جشنواره را از دست ندهند. برخی آثار جامعه فرهنگی و هنری را مورد توجه قرار داده و کار پژوهشی خوبی انجام شده است. در حوزه روانشناختی کارهای مهم و اثرگذاری داریم که به لحاظ فرم و چند رشته‌ سینمایی حرف جدی برای گفتن دارند. آثار پلیسی-معمایی جذابی داریم که حداقل در سطح آسیا توان رقابت با آثار مشابه را دارند. در حوزه دفاع مقدس آثاری متفاوت داریم که تا حدودی با نگاه نویی، پرداخت موضوع داشته‌اند. کارهای درام و عاشقانه داریم که برخی موفق بودند و بخشی از حد متوسط فراتر نرفته‌اند.»
مورد پسند مخاطبان و رونق اکران
شیخ‌طادی معتقد است علاوه بر علاقه‌مندان جدی سینما، آثار این دوره از جشنواره با اقبال مخاطبان عام مواجه خواهد شد. او در این زمینه می‌گوید: «اطمینان می‌دهم در ایام جشنواره مخاطبان با رضایت خاطر سالن سینما را ترک کنند. یک سری کارهای مخاطب‌پسند داریم؛ فیلم‌هایی مفرح و شاد که هر ساله می‌آیند تا به جامعه نشاط بدهند. طبیعی است که بخشی از این آثار در لیست انتخابی جشنواره حضور دارد و از بخشی دیگر در نمایش عمومی رونمایی خواهد شد. می‌توان امیدوار بود که مجموع این آثار بتوانند به اکران سینماها در سال آینده رونق بدهند؛ البته اگر شرایط سینما رفتن برای مخاطب مهیا باشد چون سینمارفتن برای مردم مسأله شده است.»این فیلمساز در پاسخ به سؤالی درباره عدم اقبال اعضای هیأت انتخاب و داوری به آثار طنز و کم و کیف حضور این آثار در جشنواره امسال می‌گوید: «در هر دوره هیأت انتخاب تلاشش این است که محصولی قابل‌داوری داشته باشد و آثاری به دست هیأت داوری برسد که در یکی از رشته‌ها حرفی برای گفتن داشته باشد. در آثار کمدی این شاخصه‌ها کمتر دیده می‌شوند. در سینمای جهان هم آثار کمدی جشنواره‌پسند نیستند و سینمای ما هم از این امر مستثنی نیست. در برخی دوره‌ها آثاری بودند که توانستند از فیلتر نگاه هیأت انتخاب عبور کنند و در این دوره هم ممکن است در یکی دو رشته کاندیدای دریافت جایزه شوند.»
چند غافلگیری
چند سالی است که فیلم‌اولی‌ها به شگفتی‌سازان جشنواره و امید سینمای ایران تبدیل شده‌اند. شیخ‌طادی می‌گوید در این دوره از جشنواره اگر چه تعداد فیلم‌اولی‌های شگفتی‌ساز، زیاد نیست اما از فیلمسازان نسل نو چند اثر در جشنواره حضور دارد که مخاطب را غافلگیر خواهد کرد.
یک ارثیه ملی
پرویز شیخ‌طادی در بخش پایانی صحبت‌های خود با تأکید بر اهمیت جشنواره فیلم فجر به‌عنوان یک رویداد ملی و لزوم مشارکت فیلمسازان، ادامه می‌دهد: «جشنواره فیلم فجر جشنواره‌ای ملی است و نه جناحی. هنرمندان خودشان تلاش کنند که این عرصه را به جناح خاص واگذار نکنند و ماهیت جشنواره را با عملکردشان تغییر بدهند. مالکیت جشنواره به غیر از مردم و هنرمندان، مال کسی دیگر نیست. دولت‌ها می‌آیند و می‌روند، مسئولان برگزاری تغییر می‌کنند اما این جشنواره‌ها و هنرمندان و مردم هستند که می‌مانند. باید از این ارثیه که ارثیه ملی و متعلق به همه است، مراقبت کنیم. تحریم جشنواره، تحریم خودمان است. جشنواره متعلق به همه ما است و ملی است. با آثار ملی نباید شوخی کرد. ما با مردم و نسل‌های آینده سر و کار داریم؛ اگر جشنواره‌ای غنی شود نمی‌گویند کدام جناح برنده بود. محصولی که ساخته می‌شود محصول فکر و اندیشه هنرمندان است و مردم می‌فهمند هنرمندان‌شان برنده هستند. معنا ندارد با خودمان قهر کنیم.»
صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و یکصد و هشت
 - شماره هشت هزار و یکصد و هشت - ۲۹ دی ۱۴۰۱