وقتی بدخط بودن مزیت است
هرچه بدخط تر، بهتر!
ریحانه عارف نژاد
روزنامه‌نگار
شما می‌دانید که «چطوری می‌توانیم خیلی بدخط بنویسیم؟!» سؤال عجیبی است؛ می‌دانم. مردم معمولاً به کلاس خوشنویسی می‌روند تا دستخط خوانا و زیبایی داشته باشند. بعضی‌ها هم خوش‌شانس هستند و بدون اینکه به هیچ کلاسی رفته باشند، خوشخط می‌نویسند. اما این کار برای دوست جدید «چستر» غیرممکن است! غیرممکن!
رفتن به یک مدرسه جدید برای همه بچه‌ها چالش‌برانگیز است. چستر به اندازه قسمت‌های یک سریال طولانی مدرسه عوض کرده، اما کنار آمدن با این مدرسه بخصوص، برایش ممکن به نظر می‌رسد! او به اندازه یک دنیا دلیل برای ناراضی بودن دارد: معلمش چاق است. همکلاسی‌ها چنگی به دل نمی‌زنند. ظاهر مدرسه هم که به درد نمی‌خورد. حالا شاید اگر از بغل‌دستی شانس بیاورد، همه‌چیز بهتر شود. اما معلم، چستر را به سمت ردیف آخر کلاس راهنمایی می‌کند. تنها صندلی خالی کلاس آنجاست.
چستر باید کنار جو بنشیند. پسری عجیب‌وغریب که مشکلاتی در یادگیری درس‌ها دارد. جو می‌تواند با تقلب کردن بگوید که هفت ضربدر هشت چند می‌شود، اما جواب هشت ضربدر هفت را نمی‌داند! این پسر بینوا البته مشکل دیگری هم دارد: خطش! صفت خرچنگ‌قورباغه برای دستخط او کافی نیست. خط میخی از حروفی که او کنار هم چیده خواناتر است. اگر کسی بتواند نوشته او را بخواند باید جایزه بگیرد!
حالا چرا دستخط او مهم است؟ همه کلاس در حال انجام پروژه‌های مختلف هستند. هرکس باید درمورد موضوعی که خودش انتخاب کرده تحقیق کند. جو اما فقط یک چیز دوست دارد: خوشخط بودن! پروژه او درباره خوشخط و تمیز نوشتن است. کاری که به هیچ عنوان از او برنمی‌آید. اما اگر موضوع پروژه کمی -فقط کمی- تغییر کند چه؟ مثلاً اگر کلمه خوشخط را برداریم و به‌جایش بنویسیم: بدخط! در این صورت این همان چیزی است که جو در آن مهارت دارد! شاید چستر و جو در طول کار روی این پروژه بامزه، بتوانند به هم کمک‌های زیادی بکنند. کمک هایی فراتر از انجام یک تکلیف درسی ساده.
چطوری خیلی بدخط بنویسیم، داستان سرگرم‌کننده و جذابی دارد. جدا از ترجمه روانش، نوشته‌های ناخوانا جو خیلی عالی به دستخط فارسی برگردان شده‌اند. این کتاب، اثر دیگری از آن فاین، نویسنده «خانم دات‌فایر» معروف است. آثار کودک و نوجوان او در دنیا طرفداران زیادی دارند و حتی مخاطب بزرگسال را درگیر می‌کنند. حالا که دی‌ماه است و فصل امتحانات، این پیشنهاد کم‌حجم می‌تواند زنگ تفریح خوبی بین درس‌خواندن‌ها باشد و خستگی‌تان را در ببرد. نوجوانان بالای ده سال حتماً از دنبال‌کردن داستان پرماجرای چستر و جو لذت خواهند برد.