شهادت سه زن خبرنگار در حملات اخیر رژیم صهیونیستی در سکوت فمینیست‌ها و مجامع حقوق بشر ی
حقوق بشر زنان و خبرنگاران
کشتار، نسل‌کشی، غارت و غصب کردن رویه ۷۰ ساله رژیم صهیونیستی در سرزمین فلسطین است. پس از حمله طوفان‌الاقصی توسط حماس که در نوع خود دفاع بی‌سابقه‌ای از سوی فلسطینیان برای بازپس‌گیری حق مسلم‌شان بود، اسرائیل برای کمرنگ کردن تبعات رسانه‌ای این اتفاق دست به حملات وحشیانه‌ای زد. تخریب منازل مسکونی و کشتار مردم بی‌گناه، هدف قرار دادن بیمارستان المعمدانی و شهید شدن نزدیک به ۱۵ هزار بیمار و کادر درمان که اکثر آنان زنان و کودکان بودند، استفاده از بمب‌های ممنوعه فسفری، قطع آب، برق و اینترنت در نوار غزه، بی‌توجهی به قطعنامه‌های بین‌المللی مبنی بر توقف کشتار مردم بی‌گناه فلسطین و... گوشه‌ای از جنایات این رژیم جعلی تنها از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا به الان بوده است. یکی دیگر از جنایات اسرائیل در این جنگ بی‌توجهی به مصونیت خبرنگاران، عکاسان و کادر رسانه حاضر در فلسطین است. روزنامه‌نگاران طبق قوانین بین‌المللی بشردوستانه، غیرنظامی محسوب شده و نباید در حملات مورد هدف قرار گیرند. وزارت بهداشت غزه می‌گوید از ابتدای حملات رژیم صهیونیستی ۳۴ خبرنگار شهید شده که کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران، شهادت ۲۴ فلسطینی را تأیید می‌کند و از این تعداد سه نفر از آنان خبرنگاران زن بوده‌اند. «دعاء شرف»، «سلما مخیمر» و«سلام میمه» سه زن خبرنگار شهید هستند که در کنار «شیرین ابوعاقله» که سال گذشته هدف مستقیم تیرهای اسرائیل قرار گرفت، در روزهای اخیر در کنار سایر همکاران‌شان در غزه به شهادت رسیدند و ما در این یادداشت قصد بررسی بخش کوچکی از زندگی و نحوه شهادت آنان را داریم.
فرناز اینانلو
دبیر گروه زنان
شیرین ابوعاقله
شیرین ابوعاقله متولد، ۱۹۷۱ خبرنگار فلسطینی - امریکایی بود که به مدت ۲۵ سال در شبکه عربی‌زبان الجزیره فعالیت می‌کرد. او که خبرنگار مشهوری در زمینه پوشش اخبار فلسطین بود؛ سال گذشته در اردیبهشت ماه خبر شهادتش رسانه‌ها را پر کرد. ابوعاقله در حالی که مشغول پوشش اخبار حمله نیروهای ارتش اسرائیل به شهر «جنین» در کرانه باختری بود، مورد هدف مستقیم نیروهای رژیم صهیونیستی قرار گرفت و در ۵۱ سالگی به‌دلیل اصابت گلوله به سرش به شهادت رسید. شهادت او به‌عنوان خبرنگار، جامعه جهانی و انسان‌های آزاده بسیاری را تحت تأثیر قرار داد؛ بخصوص آن‌که که به‌طور مستقیم و با گلوله جنگی به شهادت رسید. علاوه بر تشییع باشکوهی که به همراه پرچم‌های فلسطین در نزدیکی بیت‌المقدس برای او برگزار شد و با حمله پلیس اسرائیل به این مراسم بیش از پیش چهره انسان‌ستیز رژیم غاصب نمایان شد، یادبودهای بسیاری در سرتاسر جهان از جمله مقابل سفارت فلسطین در ایران برای او برگزار شد. نام شیرین ابوعاقله که پس از شهادتش به «قهرمان رسانه‌ها و نماد مطبوعات آزاد و طرفدار انسانیت» تبدیل شد برای همیشه در اذهان مردم جهان و بخصوص مردم مقاومت زنده خواهد ماند.
سلما مخیمر
شهید مخیمر که تنها ۳۱ سال داشت، مدرک لیسانس زبان عربی، روزنامه‌نگاری و رسانه خود را از دانشگاه اسلامی غزه دریافت کرد. او به‌عنوان روزنامه‌نگار آزاد فعالیت رسانه‌ای خود را در پیش گرفت. سلما که پس از ازدواج به اردن سفر کرده بود در اوایل ماه اوت قصد داشت مدت کوتاهی را برای دیدار خانواده خود به غزه سفر کند که این دیدار همزمان با شروع حملات شدید اسرائیل به این منطقه شد. سرانجام در تاریخ ۲۵ اکتبر ۲۰۲۳ در اثر حمله هوایی رژیم جعلی در رفح در جنوب غزه سلما مخیمر به همراه علی فرزند شیرخوار خود که در آغوش او بود تنها چند روز قبل از تولد پسرش به شهادت رسید و حتی نتوانست اولین تولد او را جشن بگیرد. این بانوی خبرنگار در آخرین مکالمه‌ای که با دوست خبرنگارش داشت، گفته است: «صد مرتبه خدا را شکر که من با خانواده‌ام در جنگ هستم زیرا این از صد بار مردن در غربت برای من آسان‌تر است».
دعاء شرف
شهید دعاء شرف روزنامه‌نگار فلسطینی و مجری رادیو الاقصی (وابسته به حماس)، قربانی دیگری از جنگ بود که در تاریخ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۳ در حمله هوایی اسرائیل به خانه‌اش در محله یرموک غزه به همراه عبیده فرزند کوچکش و جمعی از خانواده خود به شهادت رسید.
سلام میمه
میمه دیگر خبرنگار شهید این روزهای غزه که صاحب سه فرزند به نام‌های هادی، علی و شام بود، ۱۰ اکتبر زمانی که به همراه همسر و فرزندانش در خانه خود در منطقه بیرالنجاء در اردوگاه جبالیه واقع در شمال نوار غزه بودند، مورد حمله هوایی رژیم صهیونیستی قرار گرفتند و سه روز بعد در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۳ توسط نیروهای جست‌و‌جوگر از زیر آوار به‌عنوان شهید بیرون آمدند. شهید میمه که خود متولد غزه و رئیس کمیته زنان روزنامه‌نگار مجمع رسانه‌ای غزه بود به دفاع از آرمان‌های فلسطین مشهور است. او که در دهه چهارم زندگی خود بود با وجود شرایط ناامن این منطقه حاضر به ترک وطن خود نشده و با جدیت به رسالت خود که انتشار اخبار مظلومیت مردم فلسطین است تا پای شهادت ادامه داد. سلما میمه قبل از شهادت با انتشار تصویری از فرزندانش در شبکه اجتماعی خود نوشت:«کودکان من! تکیه‌گاه، آرامش و لذت زندگی من هستند. خدایا آنان تکه‌ای از جان من هستند. پس پروردگارا آنها را برای من حفظ کن. هادی، علی و شام…».
این زنان در کنار برادران خبرنگار شهیدشان تمام تلاش خود را برای پوشش اخبار جنایات اسرائیل علیه مردم فلسطین کردند. آنها با وجود خطرات بالایی که با آنها مواجه بودند، سعی کردند در کنار قطعی مکرر برق و اینترنت و در زیر حملات هوایی ویرانگر رژیم صهیونیستی رسالت خود را به بهترین نحو به اتمام برسانند. علاوه بر آنان خبرنگاران بسیاری هستند که همچنان راه یاران شهیدشان را ادامه می‌دهند. اگرچه به گفته برخی از آنها شهید شدن بسیار راحت‌تر از آن است که با زبان خود خبر بمباران منازل مسکونی یا شهید شدن اعضای خانواده‌شان را بگویند. بسیاری از حملاتی که به منازل مسکونی خانواده‌های خبرنگاران می‌شود هدفی جز تحت فشار قرار دادن آنان برای عقب‌نشینی از فعالیت‌شان ندارد و زنان و کودکان بسیاری در این راه مورد هدف قرار می‌گیرند. سؤال جدی آن است که این ظلم آشکار و تجاوز به قوانین بین‌المللی در مصونیت خبرنگاران، چرا دولت‌های به اصطلاح بزرگ و اول دنیا را به واکنش وا نمی‌دارد؟! چرا زنان خبرنگار شهیدی مانند ابوعاقله، میمه، مخیمر و شرف صحبت اول فمینیسم‌های جهان برای توقف ظلم به زنانی که با آزادگی مشغول به حرفه خود هستند، نمی‌شود؟! اگرچه خون‌های پاک زنان، مردان و کودکان شهید این روزهای غزه بدون شک به تنهایی در طول زمان حق را آشکار و ظلم را رسوا می‌کند. مانند تحولات اخیر جوامع گوناگون و مردم‌های کشورهای مختلف از سرتاسر جهان که برخلاف سیاست‌های کشورشان به‌دلیل فعالیت‌های همین خبرنگاران و انتشار عکس ، فیلم و خبر در فضای مجازی تصمیم به حمایت از جریان حق گرفته‌اند.