در همین راستا و براساس مطالعات و پژوهشهای انجام شده در حوزه منابع انسانی میتوان به فرصتهایی از قبیل: «وجود مراکز فنی و آموزشی تخصصی در صنعت نفت و فراهم بودن امکان برگزاری دورههای آموزشی بینالمللی برای سایر کشورها با هدف کمک به دیپلماسی کشور و درآمدزایی»، «امکان بهرهگیری از کارکنان تبدیل وضعیت یافته ایثارگر در سایر مشاغل صنعت نفت با توجه به نیازمندی واحدهای عملیاتی و غیره از طریق توانمندسازی و بهبود شرایط شغلی آنها»، «پیادهسازی و اجرای الگوی شایستگی در انتصابات و ارتقای کارکنان در مسیر شغلی با توجه به خطمشی توسعه مدیریت، ابلاغی از سوی وزیر محترم نفت»، «فراهم بودن فرصت بهرهبرداری سایر دستگاههای اجرایی از قوانین و مقررات اداری و استخدامی صنعت نفت بهواسطه انسجام و انطباق قوانین مذکور با استانداردهای بینالمللی و نیازهای جامعه بومی ایران» و «ارتقای سطح سلامت جسمی و روانی جامعه از طریق اجرای ورزش همگانی و ایجاد همبستگی و غرور ملی با حمایت از ورزش قهرمانی» اشاره نمود.
با این وجود به دلیل ابلاغ برخی قوانین و مقررات بالادستی محدودکننده و ناهمخوان با شرایط و مقتضیات صنعت نفت و پیگیری و اجبار دستگاههای نظارتی در خصوص اجرایی نمودن آنها، چالشها و مسائل مختلفی در زمینه مدیریت اثربخش و کارآمد منابع انسانی بروز نموده است که برخی از مهمترین آنها شامل: «عدم تناسب امکانات رفاهی و سلامت در صنعت نفت با توجه به سختیها، مخاطرات و عوامل زیانآور محیطهای کاری، بیماریهای شغلی و فرسودگی بیش از حد کارکنان و خانوادههای ایشان بویژه در مناطق عملیاتی، جزایر و سکوهای دریایی» و «بیانگیزگی کارکنان بخصوص در مناطق عملیاتی بهواسطه عدم جبران خدمت متناسب با تخصص و نقش تأثیرگذار آنها در افزایش تولید و صیانت از ذخایر ملی در شرایط تحریم با توجه به مخاطرات و شرایط سخت کاری» است.